Όσες φορές κι αν αρνήθηκες τον έρωτα, άλλες τόσες τον αναζήτησες, ακόμη και αν για μια περίοδο δεν ήθελες να σκέφτεσαι ούτε καν το ενδεχόμενο. Και αυτό επειδή το συναίσθημα και η μέθη από χαρά που προσφέρει είναι ασύγκριτη. Σε βρίσκει και σε παρασέρνει ακόμα και στις χειρότερες φάσεις της ζωής σου, φάσεις κατά τις οποίες είναι το μόνο πράγμα που δε σου περνάει από το μυαλό. Κι αν στο παρελθόν πληγώθηκες και απογοητεύτηκες, εκείνος πάντα βρίσκει τον τρόπο να τρυπώνει ακόμη και στην πιο απρόθυμη καρδιά.

Και αυτό επειδή αποτελεί κομμάτι ζωτικής σημασίας, ένα κομμάτι που όσες αναποδιές και αν τύχουν δεν παύεις να το επιθυμείς. Έχεις ανάγκη να νιώθεις όμορφα για τον εαυτό σου ή έστω να νιώθεις κάτι, ακόμη και αν αυτό είναι ένα απλό σφίξιμο στο στομάχι ή ένας γρήγορος χτύπος στην καρδιά. Γιατί έτσι είναι φτιαγμένοι οι άνθρωποι, με την ικανότητα να νιώθουν κάθε λογής συναίσθημα, ευχάριστο ή μη.

Ωστόσο όταν έρχεται η στιγμή που γνωρίζεις έναν άνθρωπο με τον οποίο υπάρχει έλξη και χημεία, ο έρωτας που σας ενώνει φέρνει κάτι πολύ περισσότερο από χαρά. Φέρνει φόβο, άγχος, αμφιβολίες, ανασφάλειες αλλά πάνω από όλα παρορμητικές κινήσεις. Κινήσεις που αντί να τον τονώσουν και να τον κάνουν να επιφέρει κάτι θετικό, τον πνίγουν και τον λήγουν νωρίτερα από το προβλεπόμενο με αποτέλεσμα να επικρατεί μονάχα μια σκέψη στο μυαλό σου. Τι ήταν αυτό που τον διέλυσε και δεν κράτησε;

Προτού όμως αρχίσει η καταμέτρηση των λαθών στη σχέση, θα πρέπει να αναλογιστεί κανείς τι είναι αυτό που κρατάει τον έρωτα πορφυρό. Δεν υπάρχει κάποιος επιβεβαιωμένος τρόπος για να τον κρατήσεις ζωντανό, αλλά ο ασφαλέστερος θεωρητικά θα ήταν να μη σκέφτεσαι αν θα διαρκέσει και το πόσο. Όσο το σκέφτεσαι τόσο περισσότερο αγχώνεσαι και πράττεις διστακτικά, ψάχνεις στο ταίρι σου μια επιβεβαίωση για το μέλλον. Ένα σημάδι που θα σου δείξει ότι η ημερομηνία λήξης αργεί να έρθει.

Και αν δεν πάρεις το σημάδι που χρειάζεσαι τότε σηκώνεις άμυνες σε βαθμό που ο άλλος δύσκολα μπορεί να τις γκρεμίσει. Δεν το κάνεις επίτηδες, είναι μια ασυναίσθητη αντίδραση σαν δίχτυ προστασίας. Ο φόβος είναι και ο βασικότερος παράγοντας που σε κάνει να δρας αντίθετα από αυτό που νιώθεις. Σε κάνει να συμπεριφέρεσαι με τη λογική σε ζητήματα της καρδιάς. Παίζεις εξ ασφαλούς για να μην πονέσεις ή βρεθείς σε κάποια ανεπιθύμητη θέση που βρέθηκες στο παρελθόν. Κάπως έτσι καταλήγεις πίσω στο μηδέν να αναρωτιέσαι για ακόμη μια φορά πού ήσουν λάθος.

Ο έρωτας είναι κάτι που δεν μπορείς να προγραμματίσεις, έρχεται πάντα όταν εκείνος θέλει, εντελώς ξαφνικά. Κάτι το οποίο θέτει το εξής ερώτημα, από τη στιγμή που έρχεται εκεί που δεν τον περιμένεις γιατί να κάτσεις να υπολογίσεις πότε θα φύγει; Και αν χαραμίσεις τις μέρες σου μέσα στις αμφιβολίες τότε πότε θα προλάβεις να τον απολαύσεις; Λανθασμένα κανείς περνάει τις ώρες του χωμένος στις ανασφάλειες της σχέσης, διότι ο έρωτας είναι ανεξάρτητος λογικής και χρόνου. Μπορεί να κρατήσει χρόνια, μήνες ή ακόμη και λίγες βδομάδες, στο χέρι σου είναι να τον εμπλουτίσεις αντί να τον διώξεις.

Αντί να αναρωτιέσαι πόσο θα κρατήσει, κλείσε τα μάτια και νιώσε τον, άφησε τον να σε παρασύρει στις πιο όμορφες πτυχές του. Μην τον πιέσεις κι μην απαιτείς κάτι ξεκάθαρο όσο αφορά τη διάρκεια του διότι τα συναισθήματα πάνε κι έρχονται σε όλους τους ανθρώπους. Με το να αγχώνεσαι μένεις απλώς στάσιμος και χάνεις όλες τις ουσιαστικές στιγμές που έχει να σου προσφέρει. Ίσως σε ρίξει στα πατώματα, ίσως σε κάνει να φοβάσαι και να μετανιώνεις, ίσως πάλι σε εκτοξεύσει στα σύννεφα. Ό,τι και αν φέρει σημασία έχει να είσαι σώμα και ψυχή εκεί και όχι στο μέλλον.

Κανείς δεν μπορεί να σου εγγυηθεί το μέλλον, μερικές φορές ούτε καν ακόμα και ο ίδιος σου ο εαυτός. Μέχρι και αυτός σε απογοητεύει και σε ρίχνει αλλά πάντα βρίσκεις τη δύναμη να συνεχίσεις. Όπως παλεύεις για άλλα πράγματα στη ζωή έτσι πρέπει κι για τον έρωτα. Σαν να ‘ναι παιδί το γεμίζεις με χαρές, δώρα και λόγια γλυκά και εγκάρδια. Και όσο τον αντιμετωπίζεις με θετικότητα και ευχάριστες στιγμές τόσο εντείνεις τη διάρκεια του. Έτσι όχι μόνο δε τον οδηγείς προς το τέλος αλλά δείχνεις στον άνθρωπό σου πως τα συναισθήματα σου είναι δυνατά. Από εκεί και πέρα το ζείτε και όσο πάει, το αποτέλεσμα ίσως και να σας εκπλήξει.

Και αν στην τελική δε φτάσει μέχρι εκεί που πίστευες, μη στεναχωριέσαι, τα βέλη όλο και κάποιον θα βρουν να χτυπήσουν, εντελώς απρόβλεπτα και μαγικά.

Συντάκτης: Ρία Τσιακμάκη
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.