Ο άνθρωπος ανέκαθεν υπήρξε κοινωνικό ον. Ο καθένας έχει έμφυτη την ανάγκη να ανέλθει και να εξελιχθεί. Είτε αφορά στον προσωπικό είτε στον επαγγελματικό τομέα, όλοι αναζητούν και επιθυμούν να φτάσουν στην κορυφή. Επιδιώκουν την καλύτερη δυνατή θέση στον χώρο εργασίας και τον ιδανικότερο σύντροφο. Επιζητούν το «τέλειο», αυτό το οποίο θα δώσει λάμψη στο όνομά τους και θα το διαδώσει. Θέλουν να νιώσουν ότι τα άτομα γύρω τους τούς προσέχουν και τούς θαυμάζουν, να ξέρουν πως οι τρίτοι τους δίνουν σημασία.

Το να είσαι διάσημος έχει αρκετά πλεονεκτήματα και είναι ένα όνειρο που κάνει κάποιος συνήθως από νεαρή ηλικία και με την πάροδο του χρόνου ωριμάζει. Όλοι έστω μια φορά στη ζωή τους ονειρεύτηκαν να ζήσουν τη λάμψη των σταρ, να έχουν άτομα να τους θαυμάζουν και τους λατρεύουν σαν να ‘ναι κάτι το σπουδαίο. Να περπατήσουν στο κόκκινο χαλί και να θεωρούνται αξιέπαινοι για τη δουλειά που έχουν ρίξει. Όμως ότι είσαι διάσημος σημαίνει αυτόματα πως είσαι και κοινωνικά αποδεκτός; Η χάρη και η δόξα του να είσαι αναγνωρισμένος έχει σίγουρα πολλά πλεονεκτήματα, αλλά τα πράγματα πολλές φορές δεν είναι όπως φαίνονται.

Μπορεί να είναι λίγοι αυτοί που στο τέλος καταφέρνουν να γίνουν γνωστοί, αλλά πολλοί εκείνοι που προσπαθούν να τους μοιάσουν. Για να γίνεις διάσημος χρειάζεται επιμονή, προσπάθεια και τσαγανό. Χρειάζεται να αγαπάς αυτό που κάνεις και να μην τα παρατάς στην πρώτη δυσκολία. Να είσαι σίγουρος για τον εαυτό σου και τις ικανότητες του και να τις παρουσιάζεις με αυτοπεποίθηση. Χωρίς αυτά, το να ανέλθεις, ενώ τα εμπόδια είναι πολλά, φαντάζει μια σκάλα δίχως τελειωμό.

Όταν κάποιο άτομο παγιδεύεται σε αυτή τη νοητή σκάλα, στρέφεται στην πλησιέστερη λύση, που δεν είναι άλλη απ’ το ν’ ακολουθήσει κάποιον σελέμπριτι. Αυτοί είναι οι λεγόμενοι ημι-σελέμπριτις. Άτομα που συνήθως βρίσκονται στα παρασκήνια. Θέσεις οι οποίες δεν εκτίθενται τόσο στο κοινό, αλλά ταυτόχρονα δεν περνούν και τελείως απαρατήρητες. Συνήθως δηλώνουν μάνατζερ ή υπεύθυνοι ενός πόστου που δεν είναι ιδιαίτερα γνωστό, αλλά η δουλειά τους τούς επιτρέπει να βρίσκονται στον χώρο της λάμψης και των διάσημων.

Άνθρωποι που επιλέγουν να ζουν στη σκιά των άλλων χωρίς να κάνουν το μεγάλο βήμα ή που επέλεξαν τη δημοσιότητα, αλλά όχι σε όλο της το μεγαλείο; Νιώθουν πως ο κόσμος τους γνωρίζει, χωρίς όμως να βρίσκονται στο επίκεντρο του θαυμασμού, και παράλληλα πως κατά κάποιο τρόπο συνέβαλαν στη φήμη που απέκτησε το άτομο δίπλα τους. Δε σημαίνει πάντα πως δεν μπορούν να γίνουν ακόμη πιο γνωστοί απ’ ότι είναι αν το επιδιώξουν. Απλώς πολλές φορές επιλέγουν να μείνουν εν μέρει στην αφάνεια, απολαμβάνοντας την αίγλη και τα φώτα της δημοσιότητας και αποφεύγοντας την κριτική προς το πρόσωπό τους. 

Οι οπτικές διαφέρουν βέβαια από άτομο σε άτομο και κάποιοι μπορεί να εκλάβουν τον ρόλο τους αρνητικά ή και υποτιμητικά. Να θεωρούν πως η θέση τους δεν είναι και τόσο σπουδαία ή ότι τραβάνε προσοχή που δεν τους αρμόζει αξιοποιώντας έμμεσα το όνομα κάποιου άλλου. Πολλές φορές μπορεί να υποτιμάται ακόμα και η δουλειά που κάνουν ή η προσφορά τους, καθώς πολλοί ίσως πιστέψουν πως τους νοιάζει το πόστο αυτό καθ’ αυτό περισσότερο απ’ το αντικείμενο ενασχόλησής τους. 

Αν πάλι δεν εργάζονται επαγγελματικά κοντά στο χώρο της δόξας τότε ίσως απλώς προσεγγίζουν φημισμένα άτομα μέσω της κολακείας. Με λίγα λόγια ποντάρουν στο να αναγνωριστούν μένοντας κοντά σε κάποιον, ενώ τους κάνουν διαρκώς κοπλιμέντα. Προσφέρουν τόνωση αυτοπεποίθησης στα άτομα με τα οποία πορεύονται, ενώ γεμίζουν το κενό και την ανάγκη τους για προσοχή. Νιώθουν πως ανέρχονται κοινωνικά, εφόσον έχουν τραβήξει την προσοχή κάποιου σπουδαίου ατόμου.

Ο χώρος της φήμης είναι ένα δρόμος με πολλές λακούβες και εμπόδια. Άλλοι καταφέρνουν να τα περάσουν και άλλοι μένουν μέσα σε αυτά. Ωστόσο δεν παραμένουν στην αδιαφάνεια. Παλεύουν για έστω πέντε λεπτά προσοχής και κατακτούν το παιδικό όνειρο της αναγνωρισιμότητας -όποιο κι αν είναι το τίμημα της. Μπορεί κάποιοι να μην εκτιμήσουν την προσπάθειά τους, αλλά στο τέλος της ημέρας αυτό που έχει σημασία είναι η αίσθηση που προσφέρει στους ίδιους. Όποιος κι αν είναι ο τίτλος που τους δίνεται, στην τελική δεν παύει να είναι ένας τίτλος. Ένας τίτλος στα φώτα της φήμης.

Συντάκτης: Ρία Τσιακμάκη
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.