Ναι, είχες δηλώσει άπειρες φορές ερωτευμένος με την ελευθερία σου κι ήσουν αποφασισμένος να μη δεθείς ποτέ ξανά. Κι όμως, αρκούσε μία ενδιαφέρουσα γνωριμία για ν’ αλλάξεις γνώμη. Δεν ξέρεις αν έφταιγε η πρώτη επαφή με ένα νέο άτομο, η δυναμική του προσωπικότητα, η ευγένειά του, ο τρόπος που σε κάρφωνε εκείνο το βράδυ ή η χημεία που ένιωσες απ’ την πρώτη στιγμή. Σημασία έχει πως για ακόμη μια φορά έπεσες στην παγίδα.

Ερωτεύτηκες, δέθηκες κι έκανες όνειρα. Όσο, όμως, κι αν ο έρωτας μοιάζει παράδεισος κι ευλογία, όταν ο άλλος είναι δίπλα σου, τόσο μοιάζει να ‘ναι βάσανο, όταν το αντικείμενο του πόθου σου λείπει. Μιλώντας για την απουσία του άλλου, δεν εννοούμε απαραίτητα την απουσία που είναι αποτέλεσμα χωρισμού. Υπάρχει κι η απουσία που προκύπτει απ’ την απόσταση, είτε αυτή είναι φυσική ή ακόμη χειρότερα συναισθηματική, απ’ την έλλειψη χρόνου ή κι ουσιαστικού ενδιαφέροντος του ενός απ’ τους δύο.

Πλέον γνωρίζεις καλά τον εαυτό σου, τις αντιδράσεις σου, το πώς λειτουργείς. Δεν είσαι πια παιδάκι, ώστε να μπορέσει να σε εκπλήξει το οτιδήποτε και γι’ αυτόν τον λόγο πήρες την απόφαση να μην περάσεις ποτέ ξανά από το τρίπτυχο «Κολλάω-Ξεφτιλίζομαι-Μου περνάει». Ο τρόπος είναι ένας κι αποτελεσματικός: Κλείνομαι για να νιώθω ασφαλής. Είπες ότι δε θα δεθείς και το έκανες πράξη με την επόμενη νέα γνωριμία, κι όσες ακόμη ακολούθησαν.

Στην αρχή ήσουν ακόμη αθώος κι άμαθος στο να μην επιτρέπεις σε κανένα συναίσθημα (πιο βαθύ απ’ το πάθος της στιγμής) να σε διαπεράσει, οπότε προσπάθησες σκληρά να αποφύγεις τον αυθορμητισμό και τον έρωτα, και μπράβο σου! Θυμάσαι ακόμη τα ατελείωτα βράδια που κρατιόσουν να μη στείλεις το μήνυμα εκείνο που έγραφες ή που έπνιγες την επιθυμία σου εκείνη να προτείνεις να πάτε μαζί σινεμά ή να ζητήσεις από ‘κείνο το πρόσωπο να σε συνοδεύσει στο πάρτι του κολλητού σου.

Θυμάσαι ακόμη, επίσης, πόσο πολύ είχες την ανάγκη να μοιραστείς μαζί του τη χαρά σου για την προαγωγή που πήρες ή και την απόγνωσή σου για το ταξίδι εκείνο που έπρεπε να ματαιώσεις, αλλά προτίμησες να το μοιραστείς με τους φίλους σου, τελικά, για να μη δώσεις δικαίωμα -όχι τόσο σε εκείνον όσο στον ίδιο σου τον εαυτό. Να μην εκτεθείς, να μη δείξεις αδύναμος, να μη δείξεις ότι νιώθεις κάτι παραπάνω. Κυρίως για να μην παραδεχτείς σε ‘σένα πως μπορείς ακόμη να ακουμπήσεις τόσο πολύ σε έναν άνθρωπο.

Κάπως, έτσι, λοιπόν, ο καιρός περνούσε κι εσύ πήγαινες από σχέση σε σχέση, κι ακόμη κι αν δεν το ήθελες, πληγωνόσουν και πλήγωνες, κούραζες και τον άλλο αλλά και τον ίδιο σου τον εαυτό. Και κάποια στιγμή τα κατάφερες. Απέκλεισες τον αυθορμητισμό κι οποιαδήποτε αυθόρμητη εκδήλωση αγάπης. Έπαψες πια να νιώθεις και να επιδιώκεις το δέσιμο με τον άνθρωπο με τον οποίο μοιραζόσουν στιγμές αλλά και το κρεβάτι σου.

Το φευγαλέο, το επιφανειακό και το ανούσιο σού έγιναν συνήθεια και δεύτερη φύση, τουλάχιστον στα ερωτικά. Έπαψες, λοιπόν, να συγκρατείς τον εαυτό σου και να τον αποτρέπεις απ’ το να δεθεί. Πολύ απλά είχες χάσει πλέον την ικανότητα να μπορείς να το κάνεις. Είναι, εξάλλου, ελάχιστα αυτά που άνθρωπος δεν μπορεί να καταφέρει, κι εσύ ήσουν πλέον ανίκανος για έρωτα.

Μια μέρα, λοιπόν, κατάλαβες πως είχες κλειστεί τόσο πολύ που κατέληξες ανίκανος να δώσεις. Ήσουν μέσα σου κενός. Δεν ήσουν πλέον ο άνθρωπος εκείνος που φοβόταν να νιώσει για να μην προδοθεί. Είχες γίνει ο άλλος, που δεν ήταν ικανός να το κάνει. Ο παραλήπτης μηνυμάτων που ήταν πάντα πολύ κουρασμένος ή πολύ αδιάφορος, ώστε να ανταποκριθεί σε μια πρόταση για κάτι άλλο πέρα από σεξ ή χαλαρό ποτάκι.

Αν μπαίνεις στη διαδικασία και μόνο να τα σκεφτείς όλα αυτά, τότε ίσως σημαίνει πως δεν έχουν τελειώσει όλα. Ίσως ακόμη να υπάρχει μέσα σου χώρος για μια αλλαγή. Ίσως θα ήταν καλό να πάρεις λίγο χρόνο να σκεφτείς αν σε ικανοποιεί αυτή η ζωή που έφτιαξες για τον εαυτό σου. Σε περίπτωση που ακόμη και τώρα, που έχεις υψώσει τείχη γύρω σου που αποκρούουν κάθε συναίσθημα, εσύ ακόμη αναρωτιέσαι αν είσαι ευτυχισμένος κι αν έκανες το σωστό, ίσως θα πρέπει να σκεφτείς τι έχεις κάνει λάθος.

Μήπως, τελικά, η απόφασή σου να κλειστείς δεν ήταν η καταλληλότερη για ‘σένα; Σκέψου το καλά ώστε να πάρεις τη σωστή απόφαση την επόμενη φορά που κάποιος θα τραβήξει την προσοχή σου. Άλλωστε, ας μην ξεχνάμε πως ποτέ δεν είναι αργά να δώσουμε μια ευκαιρία στον έρωτα που μας περιμένει στη γωνία. Ίσως να αποδειχτεί πως είναι κι ο μοναδικός.

Συντάκτης: Νεφέλη Μπαντελά
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη