Επιστρέφουν για να καταλάβεις πόσο άλλαξες

Όταν ο έρωτας τελειώνει, πριν ακόμη φτάσεις στο σημείο της αποδοχής και της απόφασης να πας παρακάτω, έχεις να αντιμετωπίσεις πολλά και εναλλασσόμενα συναισθήματα, όπως ο θυμός, η πικρία, η λύπη, αλλά ακόμη και η ντροπή. Θυμός για όσα έκανες ή όσα δεν πρόλαβες να κάνεις, πικρία για όσα δεν έγιναν ποτέ, λύπη γιατί επένδυσες συναισθηματικά και ακόμη μια φορά έμεινες στον άσσο, αλλά και ντροπή αν πέσεις στην παγίδα να θεωρείς τον εαυτό σου υπαίτιο για το τέλος της σχέσης. Μια από τις σκέψεις που ίσως σε εξοργίζουν μετά το τέλος μιας σχέσης είναι η πεποίθησή σου πως ο άλλος άλλαξε ξαφνικά και άρχισε να απομακρύνεται δίχως να αναλογίζεσαι στιγμή πως ίσως πάντα να ήταν έτσι και να μην το έβλεπες.

Μπορεί ακόμη και να αγνοείς το γεγονός πως ίσως άλλαξες εσύ πρώτος. Ίσως έγινες λιγότερο υποχωρητικός και τρυφερός και περισσότερο επικριτικός και ανυπόμονος. Μπορεί ακόμη με το πέρασμα του χρόνου να αλλάξατε και να ωριμάσατε και οι δυο. Να αλλάξατε συνήθειες και τα πράγματα που σας ικανοποιούν να μην είναι πια τα ίδια. Αυτό είναι απόλυτα φυσιολογικό. Με την πάροδο του χρόνου οι άνθρωποι αλλάζουν και μαζί τους και η καθημερινότητα, η κοσμοθεωρία τους, ακόμη και το σύστημα αξιών τους. Επομένως όσα σε ικανοποιούσαν πριν από κάποιο καιρό, μπορεί να μη σου κάνουν πια καμία αίσθηση.

Οι άνθρωποι τείνουν να μη συμπαθούν τους αποχαιρετισμούς, είτε επειδή είναι συναισθηματικοί και ξέρουν πως θα ξεσπάσουν σε κλάματα είτε επειδή είναι συγκρατημένοι και γνωρίζουν πως ίσως με την αντίδρασή τους δείξουν λιγότερα απ’ όσα νιώθουν. Ο αποχαιρετισμός είναι δυσάρεστος ακόμη κι όταν είναι δική μας επιλογή. Είτε αφήνεις μια δουλειά που δε σε γέμιζε είτε μια σχέση ή μια φιλία, το σίγουρο είναι πως η όλη διαδικασία είναι δυσάρεστη.

Ωστόσο, όσοι άνθρωποι είχαν ουσιαστική αξία στη ζωή σου, δε γίνεται να χαθούν. Θα συνεχίσουν να έρχονται για να σου θυμίζουν ποιος είσαι ακόμη και αν απλώς δεν ταιριάζετε. Οι αναμνήσεις που μένουν από όλους τους σημαντικούς ανθρώπους της ζωής σου μπορεί να είναι χρώματα, συναισθήματα και αρώματα ή ακόμη και υλικά αγαθά, όπως τα δώρα που ανταλλάξατε κατά τη διάρκεια της σχέσης. Δεν είναι λίγες οι φορές που σημαντικοί άνθρωποι από το παρελθόν έρχονται στο μυαλό σου. Χωρίς να σημαίνει πως είναι απωθημένα ή πως δεν έχεις προχωρήσει, δε σταματάς να τους σκέφτεσαι και να γεμίζει η καρδιά σου με αγάπη.

Έρχονται να σου θυμίσουν τα λάθη σου, να σε κάνουν λίγο πιο περήφανο για την εξέλιξή σου ως άνθρωπο και για όσα έχεις μάθει. Τους περισσότερους από αυτούς ξέρεις καλά πως δε θα τους επέλεγες ποτέ ξανά αν σου δινόταν η ευκαιρία. Αν μάλιστα έχει περάσει και μεγάλο χρονικό διάστημα από την τελευταία σας συνάντηση, ίσως ακόμη να απορείς και να αναρωτιέσαι πώς κάποτε, έστω και για λίγο, καταφέρατε να συντονιστείτε.

Δεν έρχονται όμως στη ζωή σου μόνο για να σου θυμίσουν πόσο έχεις αλλάξει ή πόσο έχεις μείνει ίδιος. Πολλές φορές επιστρέφουν για λίγο για να σου θυμίσουν πως κάποτε έζησες έναν έρωτα, αγάπησες και αγαπήθηκες πολύ. Μεγαλώνοντας αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε πως το να αγαπήσει και να αγαπηθεί κανείς, να ζήσει τον μεγάλο έρωτα ή έστω να ενθουσιαστεί, μπορεί να αποτελεί και κατόρθωμα. Ένα μήνυμα λοιπόν από το παρελθόν, ένα «σε σκέφτομαι» και ένα «μου λείπεις», μια παλιά κοινή φωτογραφία ή ακόμη και μια ευχή στα γενέθλιά σου είναι ικανά να φέρουν το χαμόγελο στα χείλη σου για πολύ καιρό. Ζεις ξανά τις στιγμές εκείνες και το μόνο που νιώθεις είναι ευγνωμοσύνη. Ίσως με κάποιους από αυτούς τους ανθρώπους έρθεις ξανά κοντά και με άλλους ίσως απλώς αρκεστείτε σε μερικά μηνύματα. Μικρή σημασία έχει το αποτέλεσμα, καθώς η ύπαρξή τους και μόνο σου θυμίζει το πιο σημαντικό: να μην ξεχνάς πως κάποτε έζησες έναν έρωτα!