Πάσχα στο χωριό και καλοκαιρινές κατασκηνώσεις ο ένας δίπλα στον άλλο. Καλοκαίρια με καρπούζι ανάμεσα στα δόντια. Χριστούγεννα που μαλώνατε ποιος έχει τα πιο ωραία δώρα, ή νύχτες που κάτω από τα σκεπάσματα καταστρώνατε φάρσες προς τη μαμά. Στιγμές ξέγνοιαστες κι αληθινά αγαπησιάρικες. Τώρα πια μεγαλώσατε και δεν κοιμάστε στο ίδιο δωμάτιο, σε αντικριστά κρεβάτια, ούτε κάνετε τα μαθήματα του σχολείου στα διπλανά γραφεία χασκογελώντας. Τώρα πια δε μένετε μαζί για να δανείζεστε ο ένας τα ρούχα του άλλου, ούτε σκαρώνετε σκανταλιές όπως τότε, για να ξεφύγετε από τους μεγάλους. Σου λείπει το αδερφάκι σου κι ας μιλάτε καθημερινά στο κινητό. Για σκέψου, λοιπόν, πως υπάρχουν αδέρφια που μεγάλωσαν χώρια από μικρά παιδιά. Αδέρφια που δε μοιράστηκαν αυτές τις στιγμές, που για σένα είναι ίσως δεδομένες.

Η ζωή παίζει μονίμως παράξενα παιχνίδια. Μπορεί να μεγαλώνεις μαζί με το μικρότερό σου αδερφάκι, μα να έχετε κι άλλο ένα αρκετά μεγαλύτερο που να είναι μακριά σας. Υπάρχουν αδέρφια από τους ίδιους γονείς που για οικονομικούς, γεωγραφικούς ή πάσης φύσεως λόγους μεγάλωσαν, άλλα  με τους γονείς, κι άλλα με θείους ή παππούδες. Υπάρχουν αδέρφια που μεγάλωσαν σε ορφανοτροφεία και δεν ήταν μαζί. Υπάρχουν αδέρφια που οι γονείς τους επέλεξαν διαφορετικούς δρόμους όταν ήταν ακόμη μικρά, θεώρησαν σωστό να χωρίσουν και τα παιδιά τους και να πάρει ο καθένας από ένα, για παράδειγμα. Υπάρχουν κι αδέρφια από διαφορετικούς γάμους που δεν παύει να κυλά το ίδιο αίμα στις φλέβες τους, μα μεγάλωσαν σε διαφορετικές οικογένειες.

Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις οι άνθρωποι που θα έπρεπε να ζουν μαζί, είναι χωριστά. Δεν έχουν φάει ποτέ μαζί τα δημητριακά τους ούτε έχουν δει ποτέ μαζί το αγαπημένο τους κινούμενο σχέδιο. Δεν τους έχει κατσαδιάσει ποτέ η μαμά γιατί δεν την άφησαν να κοιμηθεί το μεσημέρι με τα γέλια και τις φωνές τους. Γι’ αυτά τα αδέρφια κάθε στιγμή που θα καταφέρουν να ζήσουν έχει μεγαλύτερη αξία. Μπορεί να ζουν μακριά το ένα από το άλλο όλη τους την παιδική ηλικία μα μέσω των στιγμών που θα μοιραστούν μέσα από ένα γράμμα, ένα βίντεο, δύο φωτογραφίες, τις βιντεοκλήσεις σε κάθε σημαντική κι ασήμαντη στιγμή, τα δώρα τις γιορτές και τις συναντήσεις, αν αυτό είναι εφικτό σε κάθε ευκαιρία, θα καταφέρουν να σώσουν αυτήν τη μοναδική σχέση ζωής.

Αργότερα, αυτά τα παιδιά  θα μεγαλώσουν, θα γίνουν ενήλικες που θα μπορούν να διαλέξουν τους δικούς τους δρόμους, που θα πάρουν τις δικές τους αποφάσεις. Σε αυτή, όμως την περίπτωση, οι οικογένειες παίζουν μεγάλο -ίσως τον βασικότερο- ρόλο στη μεταξύ τους σχέση. Αν τα αδέρφια, όπως κι εκείνα που έχουν μεγαλώσει μαζί, έχουν πορευτεί με αγάπη κι έχουν νιώσει την αξία και τη δύναμη της οικογένειας, έστω κι από απόσταση, τότε θα καταφέρουν να είναι μαζί στην ενήλικη πια ζωή τους κι ας τους χωρίζουν χιλιόμετρα. Θα καταφέρουν να αναπληρώσουν τον χαμένο αυτό χρόνο κι ας είναι -ίσως- λίγο παραπάνω από το συνηθισμένο.

Σε όλη αυτή τη διαδικασία υπάρχει ευτυχώς και η βοήθεια της τεχνολογίας. Μια καλημέρα με ένα μήνυμα, μια βιντεοκλήση για ν’ ανταλλάξετε τα νέα σας, δέματα που θ’ αλλάζουν χέρια τις γιορτές κι ανταλλαγές επισκέψεων το καλοκαίρι, όσο μακρινός κι αν είναι ο προορισμός, καταφέρνουν να μηδενίσουν τις αποστάσεις. Σκέψου πόσο περίεργο φαντάζει να βάφεσαι για βραδινή έξοδο πρώτη φορά με την αδερφή σου στον ίδιο καθρέφτη στα εικοσιπέντε σου; Πόσο αλλόκοτο μοιάζει να πεις σε κάποιον πως έπαιξες μπάσκετ στα είκοσί σου πρώτη φορά με τον αδερφό σου; Κι όμως, συμβαίνουν κι αυτά. Κι εκείνες οι στιγμές είναι που έχουν πιο μεγάλη αξία.

Τα αδέρφια μπορούν να είναι οι καλύτεροι φίλοι, όσο μακριά και αν μένουν. Το να κρατηθεί η καθημερινή επαφή, ειδικά στην ενήλικη ζωή είναι παιχνιδάκι. Φτάνει να υπάρχει θέληση κι όλα μπορούν να συμβούν. Κι αυτό το καθημερινό να μην καταφέρουν, γιατί δεν είμαστε όλοι οι άνθρωποι ίδιοι και κάποιοι πνίγονται στην καθημερινότητά τους, τότε σίγουρα θα υπάρχει κατανόηση και μια λύση θα βρεθεί.

Να σου πω ένα μυστικό; Όλους αυτούς τους ανθρώπους δεν τους φοβίζει το να ζουν χωριστά. Μεγάλωσαν κι έμαθαν με αυτό το «χώρια». Σίγουρα αγαπάνε το «μαζί» σε κάθε μορφή του, όμως δεν τους λυγίζει η απόσταση. Και το «σ’ αγαπώ» σε αυτές τις σχέσεις είναι τόσο σπουδαίο, γιατί σφραγίζεται με αγκαλιές στα αεροδρόμια και δάκρυα στην άλλη άκρη του ακουστικού τις γιορτές. Γι’ αυτό μην παραλείπετε να το εκφράζετε κι αντίστοιχα να δείχνετε τον παιδικό ενθουσιασμό σας όταν σας το λένε.

 

ΥΓ1: Και πού να έρθουν τα ανιψάκια εξ αποστάσεως Εκεί να δεις καμάρι με τις φωτογραφίες τους και τα κατορθώματά τους, που θα μαθαίνεις από τ’ αδέρφια σου.

ΥΓ2: Αφιερωμένο στη δική μου αδερφούλα εξ αποστάσεως.

Συντάκτης: Ελένη Μανταδάκη
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου