Πολλοί συγχέουν τη θηλυκότητα με το σεξαπίλ. Δύο έννοιες κοντινές αλλά όχι ταυτόσημες. Για την ακρίβεια, η μία έχει να κάνει με μια ευρύτερη γκάμα χαρακτηριστικών και η άλλη καθαρά με το χαρακτηριστικό του ερωτισμού. Η γυναίκα που τα συνδυάζει και τα δύο, σίγουρα έχει τα εύσημα μας.

Όμως τι σημαίνει θηλυκότητα;

Δεν αρκεί να γεννηθείς γυναίκα, ούτε να έχεις απλώς ένα πλούσιο ντεκολτέ και έναν ωραίο πισινό. Όχι. Άλλωστε τα πρότυπα ομορφιάς αλλάζουν ανά δεκαετίες βάσει εμπορικών σκοπών και παροδικής μόδας. Προσωπικά μάλιστα, δεν πιστεύω σε πρότυπα εξωτερικής εμφάνισης αλλά στη καλύτερη δυνατή εκδοχή της κάθε μίας μας ξεχωριστά. Όπως και για τους άντρες.

Η θηλυκότητα δεν έχει στοιχεία επιθετικότητας, ανταγωνισμού, προκλητικότητας. Δεν έχει ηλικία, δεν έχει μορφή. Είναι μια δύναμη που έχουμε, ήρεμη, γοητευτική και φυσική.

Θηλυκότητα, είναι να εκπέμπεις γλυκύτατα κι ευαισθησία, είναι η εσωτερική ομορφιά που προβάλλει και υπερκαλύπτει την εξωτερική, είναι η τέχνη να δείχνεις όμορφη κι ας μην έχεις τη συμμετρία που επιτάσσει η εποχή σου. Είναι να έχεις καλαισθησία χωρίς ναρκισσισμό, είναι μια αίσθηση που αφήνεις στους άντρες να σε φροντίζουν και να σε προστατεύουν.

Γεννιόμαστε με αυτήν και ανάλογα τους παράγοντες που επηρεάζουν την ανατροφή μας καθώς και το ευρύτερο περιβάλλον μας, την προβάλλουμε και φυσικά την αναπτύσσουμε ή τελικά μαθαίνουμε να την καταπιέζουμε.

Τρανή απόδειξη της δεύτερης περίπτωσης, είναι ότι ο κόσμος έχει γεμίσει από μη θηλυκές γυναίκες. Έχει γεμίσει με δυναμικές, με προκλητικές, με επιτηδευμένα περιποιημένες και επιθετικές γυναίκες.

Δυστυχώς, πρέπει να παραδεχτούμε ότι χάσαμε λίγο το νόημα και τη φύση μας με την λεγόμενη απελευθέρωση και την ισότητα των φύλων. Παρατηρώ, με λύπη, γυναίκες να βιώνουν τη λεγόμενη απελευθέρωση ως ασυδοσία και την ισότητα ως έπαρση και σκληρότητα.

Ήταν δύσκολη η μετάβαση από τη νοικοκυρά και μητέρα σε «πολυμηχάνημα» και φυσικά δεν μας έμαθε και κανείς από το σπίτι μας πώς να διατηρούμε και τις ισορροπίες μας.

Η απομάκρυνση λοιπόν από αυτό το θεμελιώδες δώρο της φύσης, τη θηλυκότητα, θεωρώ ότι δυσκολεύει σημαντικά τη ζωή μας και μας απομακρύνει όχι μόνο από τον εαυτό μας αλλά και από το αληθινό αρσενικό που τόσο χρειαζόμαστε.

Γι’αυτό, δεν θα ήταν καθόλου άσχημη ιδέα να προσπαθήσουμε να πλησιάσουμε λίγο περισσότερο και να αναδείξουμε την θηλυκότητα μας ξανά. Αυτό, μπορεί να γίνει με έναν πολύ απλό τρόπο, να στραφούμε στις ανάγκες μας και να κάνουμε περισσότερα πράγματα για εμάς. Τόσο απλό.

Το σεξαπίλ τώρα, όπως προαναφέρεται, είναι η ιδιότητα μιας γυναίκας να αποπνέει ερωτισμό και να ελκύει το αντίθετο (ή και όχι) φύλο. Είναι δηλαδή η θελκτική γυναίκα. Η αισθησιακή. Χωρίς να σημαίνει φυσικά ότι όποια γυναίκα έχει σεξαπίλ έχει και αχαλίνωτη ερωτική ζωή ή το αντίθετο.

Η γυναίκα που διαθέτει πραγματικά λοιπόν σεξαπίλ και δεν υποκρίνεται ότι το διαθέτει, δείχνει όμορφη και ποθητή χωρίς να γίνεται προκλητική η αποκαλυπτική. Αφήνει ένα αίσθημα αβεβαιότητας στους άλλους αλλά σιγουριάς στον εαυτό της. Η φωνή της ακούγεται αγγελική και σε όποιον πέσει το βλέμμα της δημιουργεί ερωτική διάθεση για να μην πω φαντασιώσεις. 

Σίγουρα μας βοηθάει πολύ μια περιποιημένη εμφάνιση και ένα ιδιαίτερο στυλ, ένα όμορφο ρούχο, ένα σωστό μακιγιάζ, μια πλούσια κόμη, ένα καλοσχηματισμένο σώμα και ένα γοητευτικό πρόσωπο.
Το κυρίαρχο χαρακτηριστικό όμως του σεξαπίλ, είναι η αυτοπεποίθηση. Εκεί να ποντάρεις. Αυτό δεν έχει να κάνει με το που εργάζεσαι ή αν εργάζεσαι. Δεν έχει να κάνει με την οικονομική σου κατάσταση, ή το ύψος και το βάρος σου.

Η αυτοπεποίθηση και η σιγουριά για τον εαυτό σου φαίνεται στα λόγια σου, στη στάση ζωής σου, στα μάτια σου, στο χαμόγελο σου, στη γλώσσα του σώματος και του πνεύματος σου. Κι αν έχεις αυτοπεποίθηση, ναι είναι από μόνο του πολύ αισθησιακό. Όλα τα άλλα είναι απλώς αξεσουάρ.

Όσες νιώθουν να έχουν εγκλωβιστεί στο να δίνουν μόνο στους γύρω τους, παρακαλώ να μου κάνουν τη χάρη και σταματήσουν τώρα. Να κοιτάξουν το θηλυκό που ζει μέσα τους και να το φέρουν ξανά στην επιφάνεια.

Άλλωστε πιο αρσενικό δεν υποκλίνεται μπροστά στην ανεπιτήδευτη ομορφιά, τη θηλυκότητα και τον αισθησιασμό; Εγώ πάντως πολύ μας γουστάρω.

 

 

Συντάκτης: Ελεωνόρα Μπούσουλα