Άνθρωποι που φοβούνται να μείνουν μόνοι

Πολλοί είναι αυτοί που πιστεύουν πως έχουμε έρθει σε αυτό τον κόσμο με σκοπό να μεγαλώσουμε, να γνωρίσουμε το άλλο μας μισό, να κάνουμε οικογένεια και να γεράσουμε θαυμάζοντας τα εγγόνια μας βλέποντας πόσα έχουμε καταφέρει να τους μεταφέρουμε όλα αυτά τα χρόνια.

Ας το πάρουμε από την αρχή γιατί εγώ εδώ έχω εντοπίσει ένα μικρό λαθάκι. Τι πάει να πει να βρω το άλλο μου μισό; Μισό λεπτό να κοιταχτώ στον καθρέπτη. Βρε παιδιά, ολόκληρη είμαι. Δε μου λείπει κάτι. Τι είναι αυτό που ψάχνετε για να σας ολοκληρώσει; Είναι όντως ένας άλλος άνθρωπος; Ή μήπως ο ίδιος μας ο εαυτός;

Κάπου εδώ είναι που χάνουμε το παιχνίδι και πιστεύουμε πως συνέχεια κάτι μας λείπει γι’ αυτό και πάντα κάτι ψάχνουμε και κάνουμε κύκλους γύρω από λάθος καταστάσεις και ανθρώπους. Δε λέω είναι πολύ ωραίο συναίσθημα να έχεις έναν άνθρωπο δίπλα σου να σε νοιάζεται, να σου λέει καλημέρα και να χαμογελάς. Αν όμως αυτός ο άνθρωπος σου λέει καληνύχτα και εσύ συννεφιάζεις γιατί δεν είσαι σίγουρος αν θα σου πει καλημέρα το επόμενο πρωί; Είναι πράγματι ο άνθρωπος που πρέπει να είναι δίπλα σου; Αξίζει στον εαυτό σου να συννεφιάζει απλώς για να απολαμβάνει λίγες ώρες λιακάδας το πρωί;

Η δική μου απάντηση είναι «όχι»! Αν αναθεωρήσεις λίγο και σκεφτείς τι ακριβώς συμβαίνει θα δεις ότι το θέμα δεν είναι οποιοσδήποτε σου χάλασε τη μέρα, επειδή δε σου είπε καλημέρα ή καληνύχτα. Το θέμα ξεκινάει από τη σχέση που έχεις με τον εαυτό σου, από το πώς σού λες καλημέρα και πώς σε καληνυχτίζεις.

Κάποιες φορές, εξαιτίας καταστάσεων που έχουμε βιώσει μάς έχουν δημιουργηθεί ανασφάλειες και κενά τα οποία μόνο εμείς μπορούμε να καλύψουμε. Όσους ανθρώπους και αν γνωρίσουμε, όσα και να μας προσφέρουν, αν δεν καταφέρουμε να αγαπήσουμε τον εαυτό μας και να αντιμετωπίσουμε τους φόβους μας, δε θα είναι ποτέ αρκετοί. Όσα και να μας προσφέρουν δε θα καλύψουν τα κενά. Το μόνο που θα καταφέρουν είναι να μας μεταφέρουν σε μία εικονική ευτυχία, η οποία με την πρώτη στραβή θα μας προσγειώσει απότομα στην πραγματικότητα.

Και τότε τι; Αν δε συνειδητοποιήσουμε πού ακριβώς είναι το λάθος, απλώς θα πληγωθούμε και λίγο καιρό μετά θα αρχίσουμε να ψάχνουμε για το επόμενο εικονικό άλλο μας μισό. Υπάρχουν άνθρωποι που φοβούνται να μείνουν μόνοι. Άνθρωποι που η ανάγκη τους να έχουν κάποιον δίπλα τους τούς κάνει να βρίσκουν λάθος συντρόφους. Πώς καταφέρνουμε να πείσουμε τον εαυτό μας πως πρέπει κάποιες φορές να μένουμε μόνοι; Τι μας προσφέρει η μοναξιά και πώς θα μας βοηθήσει στη ζωή μας;

Έχουμε προσπαθήσει ποτέ να προσφέρουμε στον εαυτό μας όσα είμαστε έτοιμοι να προσφέρουμε στους άλλους; Έχουμε πει στον εαυτό μας όσα θα θέλαμε να πούμε σε κάποιον για να νιώσει καλύτερα ή για να τον κερδίσουμε; Έχουμε συγχωρέσει τον εαυτό μας όσες φορές συγχωρέσαμε άλλους;

Αν προσπαθούσαμε να κερδίσουμε εμάς πρώτα προτού εξαντλήσουμε όλες μας τις δυνάμεις διεκδικώντας κάποιον άλλο, τότε θα είχαμε σημειώσει τη μεγαλύτερη νίκη. Αν είσαι σίγουρος για τον εαυτό σου, αν αγαπήσεις τον εαυτό σου και αν αναγνωρίσεις ποιος είσαι και τι αξίζεις, τότε δε θα σε νοιάζει αν ο επόμενος που θα γνωρίσεις μείνει μαζί σου για πάντα ή φύγει λίγους μήνες μετά. Ξέρεις γιατί; Γιατί θα έχεις εσένα και είσαι το μόνο άτομο που δεν επιτρέπεται να χάσεις.

Δεν υπάρχει το άλλο μας μισό. Είμαστε ολοκληρωμένοι ως άνθρωποι και ως προσωπικότητες. Υπάρχουν όμως άνθρωποι με τους οποίους ταιριάζουμε. Άνθρωποι με τους οποίους η χημεία μας χτυπάει κόκκινο. Άνθρωποι που νοιάζονται και άλλοι για τους οποίους νοιαζόμαστε, που συμπληρώνουν τα κενά μας και όταν είσαι είμαστε τους χαμογελούν πρώτα τα μάτια και ύστερα τα χείλη.

Αυτοί οι άνθρωποι όμως δεν είναι αναντικατάστατοι. Για να είμαστε χαρούμενοι μαζί τους πρέπει πρώτα να είμαστε χαρούμενοι μόνοι μας.  Δεν είναι κακό να μένουμε μόνοι. Πολλές φορές μας κάνει καλό, γιατί συστηνόμαστε ξανά με τον εαυτό μας.

Μην απογοητεύεσαι όμως! Υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι μας κάνουν πραγματικά ευτυχισμένους και αυτό συμβαίνει όταν προτού έρθουν στη ζωή μας ήμασταν ευτυχισμένοι μόνοι μας. Αν, λοιπόν, νιώθεις ήδη ευτυχισμένος, βρες έναν άνθρωπο με τον οποίο να έχεις καλή επικοινωνία, να κάνετε έρωτα και να το απολαμβάνετε, να γελάτε με τα ίδια αστεία, ώστε να γίνεις ακόμα περισσότερο. Στον έρωτα αυτό μπορεί και να γνωρίσεις την αποκορύφωση, αφού μπορείς να του μάθεις εσύ να σε αγαπάει όπως αγάπησες τον εαυτό σου.