Τι είναι αυτό άραγε που καθορίζει πόσο πετυχημένη είναι μία σχέση; Ποια είναι τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν αυτό που λέμε «αυτοί είναι μέσα στα μέλια»; Πώς ξέρεις ότι σε αυτή τη σχέση υπάρχει ακόμη η μαγεία και δεν έχει καταληφθεί από ρουτίνα και συνήθεια;

Καθώς προβληματίζεσαι για τις ερωτήσεις που σου έθεσα, βάλε λίγο στη σκέψη σου και την ιδέα της «καφρίλας» στη σχέση. Μπορεί να σε φέρει πιο κοντά με το άλλο σου μισό; Όταν οι σύντροφοι αντιμετωπίζουν ο ένας τον άλλο σαν φίλοι, μήπως βαθαίνει η αγάπη που αισθάνονται, γιατί νιώθουν πιο άνετοι ή εν τέλει χάνεται η μαγεία;

Θα ακούσεις πολλούς να υποστηρίζουν πως θέλουν να είναι πρώτα από όλα φίλοι με το σύντροφό τους και μετά όλα τα άλλα. Έχουν δει άραγε το σύντροφό τους πώς συμπεριφέρεται όταν είναι με τους φίλους του; Όταν βρισκόμαστε με τους κολλητούς μας δεν είμαστε απλώς χαλαροί, αλλά αποκαλύπτουμε τις πιο «αγενείς και χυδαίες» πτυχές του εαυτού μας.  Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει βρισιές, χυδαία λόγια, ρέψιμο μετά το φαγητό, να αεριστούμε αυθόρμητα και όλα αυτά που δε θα διστάσουμε να τα κάνουμε, γιατί με τους κολλητούς χαλαρώνεις και είσαι σίγουρος πως δε θα παρεξηγήσουν ό,τι και να κάνεις.

Με το σύντροφό μας από την άλλη, όσο χαλαρώνουμε και αφήνουμε ελεύθερες όλες μας τις αισθήσεις, άλλο τόσο τις ενεργοποιούμε. Ιδίως στην αρχή ενός ειδυλλίου, πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί στον τρόπο που συμπεριφερόμαστε. Δε λέω να μην είμαστε ο εαυτός μας. Να είμαστε και με το παραπάνω. ην ίδια στιγμή όμως να δώσουμε την ευκαιρία στον άλλο να μας συστήσει και το δικό του εαυτό. Να εκφράσει τι τον ενοχλεί και τι δεν του αρέσει να κάνει ο σύντροφός του. Κάποια από αυτά μπορεί να είναι μέρος της καφρίλας που μας χαρακτηρίζει όταν είμαστε με τους κολλητούς.

Το κλειδί για μία επιτυχημένη σχέση είναι να υπάρχει ισορροπία ανάμεσα στο «είμαστε φίλοι» και στο «είμαστε εραστές».  Μία σχέση για να κρατήσει τη μαγεία της πρέπει να περιέχει λίγο πολύ από όλα. Να είσαστε λίγο-πολύ φίλοι, λίγο-πολύ εραστές, να έχετε λίγο-πολύ πάθος, άνεση, εμπιστοσύνη και πάνω από όλα κώδικες επικοινωνίας.

Συνεπώς η καφρίλα μπορεί να είναι είτε καταστροφική είτε λυτρωτική για μία σχέση εφόσον έχει μέτρο. Τα πάντα εξαρτώνται από το ζευγάρι και τι ζητάει ο ένας από τον άλλο. Αν δηλαδή ένας άνθρωπος δεν ενοχλείται όταν ο σύντροφος του νιώθει απόλυτα άνετα μπροστά του και κάνει κάτι από όλα αυτά που μπορεί να χαρακτηριστούν καφρίλα, τότε αυτό δε θα επηρεάσει τη μαγεία που υπάρχει ανάμεσά τους. Από την άλλη μεριά όμως, αν κάποιος φοβάται να δείξει ποιος πραγματικά είναι και προσαρμόζει τις κινήσεις του βασισμένος στο το θέλει ο άλλος και όχι στις δικές του ανάγκες και επιθυμίες, όσο «cool» και να το παίζει θα έρθει μία μέρα που θα κάνει το μεγάλο «boom» και μόνο η μαγεία δε θα τους σώσει.

Η μαγεία είναι ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά μίας νέας σχέσης. Πολύ σπάνια ένα ζευγάρι κρατάει αυτό το χαρακτηριστικό για μεγάλο χρονικό διάστημα μιας και ο μεγαλύτερος εχθρός της μαγείας, η ρουτίνα, βγαίνει νικητής σε αυτή την αναμέτρηση. Κάπου εδώ θα διαφωνήσουμε μιας και αν δύο άνθρωποι περάσουν από διάφορες σεξουαλικές εμπειρίες ή γενικά διάφορα στάδια στις σχέσεις τους με τους ανθρώπους, θα συνειδητοποιήσουν πως τα πάντα είναι στο χέρι τους. Υπάρχουν πολλοί τρόποι με τους οποίους κάποιος μπορεί να ανανεώνει τη σχέση του και να επαναφέρει τη μαγεία. Ίσως όχι για πολύ, ίσως όχι για πάντα, αλλά μία βραδιά μαγείας μπορεί να καλύψει ένα μήνα ρουτίνας.

Η καφρίλα, λοιπόν, δεν κατατάσσεται στους εχθρούς της μαγείας, αλλά σε κάτι παράπλευρο το οποίο μπορεί να επηρεάσει, αλλά όχι να καταστρέψει μία σχέση. Ο σύντροφός μας πρέπει να είναι εκτός από όλα τα υπόλοιπα και φίλος μας. Εκεί είναι που πρέπει να βάλουμε όρια στον εαυτό μας και να είμαστε σίγουροι ότι αυτό που κάνουμε δε θα τον ξενερώσει. Αυτό που πρέπει να σκέφτεσαι όταν θες να θεωρείς πως είσαι φίλος με το σύντροφο σου είναι να μπορεί να εκφραστείς ελεύθερα για κάτι που πιστεύεις, να μπορείς να τους πεις τους προβληματισμούς σου χωρίς να φοβάσαι την κριτική του και να μπορείς να είσαι ο εαυτός σου μαζί του. Το να είσαι ο εαυτός σου όμως αφορά το χαρακτήρα και τον τρόπο σκέψης, όχι αν θα ρευτείς ή αν θα μιλήσεις με προσβλητικά λόγια.

Να θυμάσαι,η ισορροπία είναι το κλειδί. Αν σκέφτεσαι κάτι μακροπρόθεσμα, τότε θα μπορείς να δεις και τις πιθανότητες που υπάρχουν για να πετύχει. Προτού κάνεις κάτι να σκέφτεσαι αν θα ενοχλήσει τον άλλο, γιατί δε σημαίνει πως όταν κάτι δεν ενοχλεί εμάς το ίδιο πρέπει να συμβαίνει και με την άλλη πλευρά. Αφέσου, λοιπόν, αλλά με μέτρο. Αν στην πορεία δεις ότι η καφρίλα δεν είναι κάτι που θα σας επηρεάσει τότε μη σε φοβίζει.  Αυτό που πρέπει να σε φοβίζει είναι η μονοτονία και ίσως η καφρίλα να είναι ένας τρόπος να ξεφύγεις από τη μονοτονία αυτή.

Συντάκτης: Ραφαήλια Πολυδώρου
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.