Πριν από περίπου έναν χρόνο κι έχοντας σαν αγαπημένη μου ενασχόληση να μαθαίνω νέες γλώσσες και κουλτούρες, αποφάσισα να ξεκινήσω την εκμάθηση ισπανικών. Θες ότι είναι μια γλώσσα η οποία χρησιμοποιείται σε πολλές και διαφορετικές χώρες; Θες ότι πάντα είχα αδυναμία στην ισπανική κουλτούρα; Θες πως θεωρείται αρκετά εύκολη η εκμάθησή της; Όλα τα παραπάνω μ’ έκαναν ν’ ανυπομονώ, λες και πάω ξανά πρώτη μέρα στο σχολείο μετά το καλοκαίρι, να μπω στον μαγικό κόσμο της ισπανικής γλώσσας.

Ξεκινώντας λοιπόν τα μαθήματα, αποφάσισα να βλέπω κυρίως ισπανικές σειρές -γιατί όλοι ξέρουν ότι έτσι μαθαίνεις να μιλάς μια γλώσσα- με σκοπό να βελτιώσω την προφορά μου. Εκεί παρατήρησα πως η ισπανική γλώσσα δικαιολογημένα θεωρείται μια από τις πιο ερωτικές γλώσσες στον κόσμο. Είναι ο τρόπος που προφέρονται τα φωνήεντα, η ερωτικότητα και μουσικότητα των λέξεων, ο συνδυασμός με το δυναμικό του χαρακτήρα των Ισπανών αλλά και η σύνδεση με την εκφραστικότητά τους, τον τρόπο που κουνούν το σώμα μιλώντας και οι εκφράσεις του προσώπου τους.

Κι αν προσπαθήσουμε να το δικαιολογήσουμε εκτός από σωματικά και μουσικά, θα βρούμε χορούς σαν το φλαμένκο και το πάσο ντόμπλε να σιγοκαίνε μ’ έναν σαγηνευτικό τρόπο, να φουντώνουν με την υπόκρουση της καστανιέτας. Ο χορός των Ισπανών πρόκειται για την ίσως πιο σαγηνευτική πλευρά της Ισπανίας. Όλη αυτή η φλόγα η οποία παίρνει σάρκα κι οστά μέσα από τους χορευτές της, αποτελεί σήμα κατατεθέν της ισπανικής κουλτούρας μαζί και με άλλα είδη χορού που δίνουν έξτρα πόντους ερωτισμού.

Δε χρειάζεται κάποιος βέβαια να έχει αποκτήσει γνώσεις στον χορό ούτε και στην ισπανική κουλτούρα για να καταλάβει τον ερωτισμό της γλώσσας. Σαφώς και το ότι η Ισπανία αποτελεί μια ηλιόλουστη χώρα, ξακουστή για τις παραλίες της και το πολύ καλό κρασί, το κόκκινο χρώμα και τον αβανταδόρικο τρόπο σκέψης, συμβάλλουν στο να δημιουργήσεις στο μυαλό σου μια πιο ερωτική εικόνα, τόσο για τη χώρα όσο και για τους ανθρώπους που μιλάνε τη γλώσσα. Άλλωστε, είναι κομπλιμέντο να χαρακτηρίσεις έναν άνθρωπο Λατίνο η Λατίνα, αφού είναι σαν να του λες αυτομάτως πως έχει φλογερό ταμπεραμέντο και δυναμισμό.

Οι λέξεις των ισπανικών ηχούν στ’ αυτιά σαν μια διαρκής ερωτική εξομολόγηση, ενώ μόνο και μόνο με την προφορά το στόμα γεμίζει και σε ταξιδεύει σε ηλιόλουστες ακτές. Όλο το πάθος της κουλτούρας των ισπανόφωνων λαών αντικατοπτρίζεται στον τρόπο που προφέρουν τις λέξεις -όποιες κι αν είναι αυτές- ενώ ο τρόπος ομιλίας τους συμβάλει στο να βγαίνουν οι προτάσεις σαν μελωδία.

Καθρεφτίζεται η ροπή αυτή στην ελεύθερη ψυχή τους, στο ανήσυχο πνεύμα τους, στον τρόπο που τραγουδούν, χορεύουν, τρώνε, γελάνε, ακόμα και στον τρόπο που επιλέγουν να φτιάξουν τις ταινίες και τις σειρές τους. Ερωτεύονται έντονα κι αυτό αποτυπώνεται στη γλώσσα τους, που με θέρμη εκτοξεύεται στέλνοντας σινιάλα στο αντικείμενο του πόθου τους.

Αν λοιπόν η κάθε γλώσσα έχει τη δική της ταυτότητα η οποία συνάδει με την κουλτούρα των ανθρώπων που τη μιλούν, για εμένα η ισπανική γλώσσα είναι η πιο έντονα τοποθετημένη στο πλαίσιο αυτό. Θα έχει πάντα μια υποβόσκουσα ερωτική αύρα να την καλύπτει, η οποία όπως και να το κάνουμε, είναι πολύ γοητευτική και δημιουργεί ένα αβίαστο ερωτικό κάλεσμα. Την επόμενη φορά λοιπόν που θ’ ανοίξεις να δεις μια σειρά στο NETFLIX, δοκίμασε ν’ ακούσεις απλώς και μόνο τα ισπανικά προγράμματα κι ίσως τότε να πεισθείς, αν δεν το έχεις κάνει ήδη.

 

Θέλουμε και τη δική σου άποψη!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!

Συντάκτης: Ειρήνη Μπισιώτη
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου