Έρωτας, μια λέξη, χίλια αισθήματα. Αλλιώς ηχεί στα αφτιά ενός ερωτοχτυπημένου κι αλλιώς στ’ αφτιά ενός φρεσκοχωρισμένου. Είναι ένα περίπλοκο συναίσθημα, ευχή και κατάρα! Για κάθε άνθρωπο ξεχωριστά, ο φτερωτός αυτός άγγελος έχει άλλο πρόσωπο. Πρόκειται για ένα έντονο συναίσθημα, το οποίο φημίζεται για τη μοναδικότητά του, αλλά πολλές φορές όχι για την επίκλησή του στη λογική. Αν μη τι άλλο ο έρωτας αποτελεί μια παρορμητική κι εκρηκτική έξαψη.

Τι είναι όμως ο έρωτας; Ταξιδεύοντας πίσω στις σχολικές τάξεις, ο έρωτας είχε τη μορφή του ξανθού φτερωτού άγγελου που παρουσιαζόταν στα κινούμενα σχέδια και στα αυτοκολλητάκια που ανταλλάζαμε και κολλούσαμε στα λευκώματά μας. Κατά την εφηβεία, από τον άγγελο έμειναν μόνο τα φτερά, αφού πετούσαμε στον έβδομο ουρανό για χάρη του. Μετά την πρώτη μας απογοήτευση, έμεινε μόνο το τόξο. Αυτό, με την κοφτερή του μεριά που καταλάθος μπορεί και να πλήγωσε την καρδιά μας. Άτιμος που είναι όμως ο έρωτας, σαν χαμαιλέοντας αλλάζει χρώμα και μορφή, ώστε να προσαρμόζεται σε κάθε περιβάλλον. Παρά την πικρία που μπορεί να μας κεράσει, δε διστάζουμε να δοκιμάσουμε ξανά. Είναι σαν το «ένα ακόμα ποτάκι» που είπαμε, ενώ ήδη ζαλιζόμασταν και ξέραμε πως δε θα μας βγει σε καλό!

Πολλά λέγονται για τον έρωτα, αλλά το μόνο αδιαμφισβήτητο είναι πως αποτελεί ένα έντονο συναίσθημα που αναμιγνύει χαρά και πόνο. Τι συμβαίνει όμως με τη διάρκειά του; Ως γνωστόν, κάποιοι έρωτες δεν κρατάνε πολύ. Υποστηρικτής της άποψης αυτής και ο Άγγελος Τερζάκης, ο οποίος πολύ εύστοχα αναφέρει πως «Η ομορφιά του έρωτα δε βρίσκεται στην αιωνιότητα, βρίσκεται στην προσωρινότητα». Ο έρωτας είναι ουσιαστικά η αρχική μας ορμή, η οποία σύμφωνα με τους ειδικούς χωρίζεται σε τρία ορμονικά στάδια. Κατά το πέρασμα των χρόνων έχει την ιδιότητα να μεταμορφώνεται. Τότε είτε παίρνει τη μορφή αγάπης και θέτει τις ρίζες μιας όμορφης σχέσης, είτε γίνεται αδιαφορία και σηματοδοτεί το τέλος μιας εν δυνάμει σχέσης.

Το πρώτο από τα τρία στάδια είναι αυτό της έλξης, η οποία πολλές φορές δεν απαιτεί συναίσθημα και εμφανίζεται ιδιαίτερα συχνά στους ανθρώπους. Κατά τη διάρκεια του σταδίου αυτού ο οργανισμός εκκρίνει μεγάλες ποσότητες κορτιζόλης που είναι η βασική ορμόνη του στρες. Σκοπός της είναι η προετοιμασία του σώματος για την επικείμενη «κρίση». Συνεπώς, ο έρωτας δεν είναι κάτι που μπορεί να μας τελειώσει κάποια στιγμή στα ξαφνικά και να μην έχουμε πια αποθέματα. Έχουμε τη δυνατότητα να αισθανόμαστε ξανά και ξανά. Στην αγάπη ζοριζόμαστε λίγο. Υπάρχουν βέβαια και κατηγορίες ανθρώπων που αρνούνται να παραδεχτούν την έλξη και μένουν στάσιμοι απορρίπτοντας τον έρωτα –αυτοί θα μπορούσαν να θεωρηθούν και επιλεκτικοί. Ο λόγος είναι ότι προτιμούν να ζήσουν το ταξίδι του έρωτα με λίγους μόνο. Οι πιο τολμηροί που ρισκάρουν να νιώσουν μπορεί να ερωτεύονται ξανά και ξανά μέχρι να καταλήξουν σε ένα άτομο που θα τους αποπάρει. Όμως τι νόημα έχει η ζωή χωρίς το τρέμουλο στα πόδια του ερωτευμένου; Αν ήταν φαγητό θα ήταν ανάλατο, άνοστο και άψητο. Γενικά στη ζωή –όπως και στο φαγητό–, θέλουμε λίγο αλατάκι! Καμιά φορά μπορεί να πονέσει, αλλά άμα αυτός ο πόνος δίνει νόημα, τότε χαλάλι!

Το ότι έχετε καταφέρει να νιώσετε τόσο έντονα και να ερωτευτείτε αποτελεί ένα πολύ σημαντικό προνόμιό σας. Σε έναν κόσμο γραφικό, το να νιώθεις δεν είναι πλέον κάτι δεδομένο. Μην επιτρέψετε στον πόνο, την απογοήτευση και τις λάθος επιλογές, να σας στερήσουν την ευκαιρία να γνωρίσετε τον πραγματικό έρωτα. Ένα άτομο εκεί έξω περιμένει εσάς. Δε θα το βρείτε σε κάστρο να ανεμίζουν τα μαλλιά του, ούτε θα αράζει στο άσπρο του άλογο μέχρι να σας βρει. Δε μιλάμε για παραμύθια, αλλά για μια κατάσταση που σε κάνει να αισθάνεσαι λες και είσαι εσύ πρωταγωνιστής σ’ ένα απ’ αυτά. Ο άνθρωπός σου είναι κάπου εκεί περιμένοντας να σπάσεις το φρούριο, να ρίξεις τις άμυνές σου και να ρισκάρεις να μπεις σ’ αυτή την ωραία μάχη που λέγεται «έρωτας».

Συντάκτης: Κατερίνα Παλατέ
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.