Ένα παιδί στα πρώιμα στάδια της ζωής του είναι σαν σφουγγάρι. Απορροφά ιδέες, απόψεις, συμπεριφορές και παραξενιές από τον περίγυρό του. Όντας παιδί δεν μπορεί να έχει πληθώρα κύκλων, αφού είναι πάντα υπό την προστασία των γονέων του. Ακόμη και μετέπειτα, όταν πάει σχολείο, η οικογένεια αποτελεί το βασικό παράγοντα διαμόρφωσης της προσωπικότητάς του. Όλα τα προβλήματα που παρουσιάζει ένα άτομο, οι φοβίες, οι ανασφάλειες και οι παραξενιές βρίσκουν τις ρίζες τους στην παιδική ηλικία, στο υποσυνείδητό μας, σύμφωνα με τον Freud.

Συνεπώς το παιδί μαθαίνει και παραδειγματίζεται για τον κόσμο μέσα από την οικογένεια. Παίρνει έτσι ως παράδειγμα και πρότυπο σχέσης αυτά που βλέπει και τα θεωρεί δεδομένα και -πιθανότατα- σωστά, μιας και στη φάση αυτή καλλιεργείται η κριτική του σκέψη. Κρίσιμη σημασία για τη ζωή του παιδιού έχει η σχέση μεταξύ δύο γονιών του, μιας και αυτό θα καθορίσει τις απόψεις που θα αποκτήσει το ίδιο για τις δικές του ερωτικές σχέσεις, όπως έχει αποδειχθεί σύμφωνα με έρευνες. Για παράδειγμα σε έρευνα του κλινικού ψυχολόγου Herbet το 1998 για τις επιδράσεις του διαζυγίου στα παιδιά, φάνηκε πως από το 20% από αυτά που παντρεύονται, εν τέλει χωρίζουν.

Εκτός από το σχηματισμό του χαρακτήρα του παιδιού, η οικογένεια συμβάλει και στην ψυχοσυναισθηματική του ανάπτυξη. Ένα παιδί που μεγαλώνει σε μια αγαπημένη οικογένεια είναι πιο χαρούμενο και ευδιάθετο. Βλέπει πράξεις αγάπης και στοργής που το γεμίζουν αισιοδοξία και το καθησυχάζουν. Βιώνει ένα κλίμα ζεστασιάς, μέσα στο οποίο θέτει τις προϋποθέσεις του για τη δική του ιδανική σχέση και σ’ αυτές εντάσσονται ο σεβασμός, η αγάπη και η στοργικότητα. Το να δώσετε στα παιδιά σας το πρότυπο όμορφης σχέσης είναι το καλύτερο δώρο που μπορείτε να τους κάνετε σαν γονείς!

Εάν όμως στο περιβάλλον στο οποίο μεγαλώνει το παιδί το κλίμα είναι επιθετικό ή ακόμα και αδιάφορο, αυτό θα έχει αρνητικές επιπτώσεις στον ψυχικό του κόσμο. Σε περιπτώσεις ενδοοικογενειακής εκμετάλλευσης, το παιδί θα νιώθει ανασφάλεια και απειλή ανά πάσα στιγμή. Ακόμη, θα νιώθει αδύνατο να δράσει, γεγονός που θα μειώσει την αυτοπεποίθησή του σε όλες τις πτυχές τις ζωής του. Η επίρριψη ευθυνών και η αυτοκριτική είναι σύνηθες φαινόμενο σε παιδιά που μεγαλώνουν σε τέτοιες οικογένειες, γεγονός που συμβάλει στη μη ομαλή ωρίμανσή τους.

Η αδιάφορη σχέση μεταξύ της μαμάς και του μπαμπά δημιουργούν ένα περιβάλλον, στο οποίο το παιδί νιώθει πως η αληθινή αγάπη και ο ρομαντισμός είναι ψευδαισθήσεις που υπάρχουν μόνο στα κινούμενα σχέδια και στα παραμύθια, αφού δεν μπορεί να ταυτίσει τις εικόνες που βλέπεις με γεγονότα στον πραγματικό κόσμο. Αυτό είναι σαν να του στερεί την ικανότητα να ονειροπολεί, αφού ουσιαστικά του υποδεικνύει με πλάγιο τρόπο πως δεν υπάρχει μαγεία.

Συνεπώς, μητέρες και πατέρες, αγκαλιαστείτε μπροστά στα παιδιά σας! Να είστε τρυφεροί μεταξύ σας και να μην ντρέπεστε να εκδηλώσετε την αγάπη σας όταν σας βλέπει το παιδί σας. Να δίνετε άφοβα φιλιά και χάδια, εκδηλώνοντας έμπρακτα τον έρωτά σας. Και πού ξέρετε, αν υπάρχουν μικροπροβλήματα στη σχέση σας, αυτό μπορεί να λύσει και τις όποιες παρεξηγήσεις! Μην ξεχνάτε, εκτός από οικογένεια, είστε και ομάδα! Δώστε στα παιδιά σας το πιο όμορφο πρότυπο με την ελπίδα ότι θα το ακολουθήσουν σε όλη τους τη ζωή.

Συντάκτης: Κατερίνα Παλατέ
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.