Μην το ψάχνεις, θα ‘ρθει από μόνο του. Μη φοβάσαι αν θα το αναγνωρίσεις, γιατί θα το νιώσεις. Δε θα βρίσκεται στα μπαρ, ούτε σε κάποιον πολυσύχναστο χώρο απαραίτητα, ούτε θα ανταποκρίνεται σε συγκεκριμένα μεγέθη, σχήματα προσώπου, χρώματα μαλλιών και στιλάτα ντυσίματα. Θα ‘ναι κάτι πιο ουσιαστικό.

Για την ακρίβεια, θα είναι κάτι τόσο δυνατό που θα σε κάνει να αναθεωρήσεις για όλες εκείνες τις στιγμές που νόμιζες ότι βρήκες τον άνθρωπό σου. Θα σου χαράξει την ψυχή. Θα δίνει νόημα στη ζωή σου κι ένα λόγο για να ξυπνάς το πρωί και να χαμογελάς. Τα όρια που μέχρι τώρα είχες θέσει θα φαίνονται γελοία μπροστά σε αυτά που πια μπορείς να κάνεις γι’ αυτόν τον άνθρωπο. Δεν ελέγχεις τον εαυτό σου κι όλα σου φαίνονται εύκολα. Όχι επειδή είναι, αλλά επειδή θα βρεις εσύ τον τρόπο να επιτευχθούν  όσα σας αφορούν και στέκονται σαν εμπόδιο.

Δε θα αναγνωρίζεις τον εαυτό σου,  θα νιώθεις πράγματα πρωτόγνωρα για εσένα, που δεν είχες νιώσει με άλλον άνθρωπο. Ούτε καν που είχες φανταστεί ότι ένα χαμόγελο θα μπορούσε να σου φτιάξει τη διάθεση. Κι αυτός, δε θα είναι κάποιο πρόσωπο γνώριμο ή έστω κάποιο που έχεις φανταστεί, όχι. Θα είναι ένα πρόσωπο άγνωστο για εσένα που θα γνωρίσεις ξαφνικά. Ξέρεις ποτέ; Όταν αποφασίσεις να τα αφήσεις όλα πίσω σου και να προχωρήσεις. Τότε είναι που ανοίγουν οι δρόμοι κι οι νέες ευκαιρίες απλώνονται στο τραπέζι.

Μη σε τρομάξει που μόλις τον γνωρίσεις θα νιώσεις, μετά από λίγη συζήτηση, ότι τον ξέρεις χρόνια. Θα σκεφτείς από μέσα σου «Πού κρυβόσουν τόσο καιρό;». Τη στιγμή που θα πέφτεις το βράδυ στο κρεβάτι, τις πρώτες μέρες, θα ξαγρυπνάς σχεδιάζοντας όλη σου τη ζωή μαζί του. Ένα ταξίδι, μια συναυλία, έναν περίπατο στην παλιά πόλη, μια βόλτα με τα αμάξι.

Έχεις φανταστεί να είστε εσείς οι δυο σε μια γωνία, τα χαράματα, όταν η πόλη κοιμάται κι οι λέξεις έχουν πιο βαρύ νόημα, να αναλύετε τα πάντα∙ απ’ το σύμπαν μέχρι και τις παιδικές σας αναμνήσεις. Κι εκεί θα σας βρει το πρωί, αλλά ούτε που θα καταλάβετε ποτέ πέρασε η ώρα κιόλας. Ο χρόνος δε θα σας είναι ποτέ αρκετός, ακόμη κι η αιωνιότητα θα φαίνεται μικρό διάστημα αν αφορά εσάς τους δυο. Όλα θα φαίνονται μετριότητες και αδιάφορα, εντελώς ανούσια, μπροστά σε αυτό που έχετε.

Ας ξεκαθαρίσουμε, όμως, κάτι. Με την προσέγγιση του όρου «το άλλος μας μισό» δεν αναφερόμαστε απαραίτητα στον ερωτικό τομέα. Το άλλο σου μισό μπορείς να το βρεις στις φιλίες. Όλα ανθρώπινες σχέσεις είναι κι όλα με τρόπο συναισθηματικό βιώνονται. Ωστόσο, πέρα απ’ τον ανθρώπινο αυτό και καλό τρόπο, χρειάζεται να τρελαίνεσαι. Αν δεν τρελαίνεσαι, να το αφήνεις.

Τη ζωή πρέπει να τη ζεις στο έπακρον.  Δεν εννοώ χωρίς όρια, αλλά να κανείς τα πάντα για αυτόν που νοιάζεσαι. Να νιώθεις. Μεγάλο πράγμα το συναίσθημα.  Μην αφήνεις τις ευκαιρίες να περνάνε.  Να σου φαίνονται εκατοστά τα χιλιάδες μίλια που σας χωρίζουν και να μη βλέπεις την ώρα να συναντηθείτε από κοντά.

Κι αν είσαι τυχερός και βρεις το άλλο σου μισό, μην το αφήσεις να φύγει. Αυτές είναι στιγμές που δεν επιστρέφουν κι ευκαιρίες που δε δίνονται ξανά. Κι αν γίνει όντως και χαθείτε, μην ανησυχήσεις. Το ψυχικό δέσιμο, όταν δυο μυαλά γίνονται ένα, είναι κάτι που δε σπάει ούτε χάνεται. Θα βρείτε το δρόμο ο ένας για τον άλλον, ακόμη κι αν σας πάρει λίγο χρόνο.

Μέχρι τότε, όμως, στη θύμηση των αναμνήσεών σας, θα χαμογελάτε!

 

Συντάκτης: Μαρίζα Μιρέν
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη