Τζάκι, μουσική κι ένα ποτήρι κρασί. Ιδανική σύνθεση για το αποψινό βράδυ. Δε χρειάζεται πολλά ο άνθρωπος για να είναι ήρεμος κι ευτυχής. Ξέχασα όμως το σημαντικότερο. Την τέλεια συνύπαρξη με τον εαυτό του. Είναι το κλειδί για αυτή την υπέροχη νύχτα. Έχει βάλει κρύο έξω μα εδώ είναι τόσο ζεστά. Τόσο που με δυσκολία σου λείπει εκείνη η αγκαλιά που δεν έχεις. Τι να την κάνεις άλλωστε; Έχεις εσένα που σου είναι αρκετό. Έχουμε όλοι την ανάγκη να περιτριγυριζόμαστε από κόσμο ώστε να αποφεύγουμε τον εαυτό μας για να εθελοτυφλούμε σε όσα μας στεναχωρούν. Απόψε δώσε την ευκαιρία να δεις πως είσαι η καλύτερη παρέα που θα μπορούσες να έχεις.

Ξαφνικά παίζει εκείνο το κομμάτι που σου θυμίζει εκείνον, τον μεγάλο έρωτα που δεν πήρε σάρκα και οστά. Αστραπιαία, πριν προλάβεις να βουρκώσεις, αλλάζεις κομμάτι καθώς στέκεσαι απέναντι απ’ τον καθρέφτη με αυστηρό ύφος να υπενθυμίζεις στο είδωλό σου όσα σας χωρίζουν. Είναι το δευτερόλεπτο που αγαπάς τον εαυτό σου παραπάνω από κάθε άλλον. Απολαμβάνεις κάθε γουλιά από το ποτήρι που σε ταξιδεύει, σαν μορφή επιβράβευσης για τις σκέψεις σου. Αναπολείς εκείνα τα αδιάβαστα μηνύματα από τυχαίους θαυμαστές νιώθοντας υπερηφάνεια που έχουν παραμείνει έτσι χωρίς να αναγκαστείς να εμπλακείς σε ανούσιους διαλόγους για να γεμίσεις τον χρόνο σου. Σημασία έχει να γνωρίζεις τι θέλεις και πότε είναι η κατάλληλη στιγμή να το αποκτήσεις.

Πάει καιρός που έχεις συνηθίσει τη μοναχικότητά σου χωρίς να σε θλίβει πια. Έχεις μάθει να ευχαριστιέσαι όλα τα πλεονεκτήματα της συνθήκης αυτής. Να τρως δίχως ενοχές το τελευταίο κομμάτι της πίτσας, να απλώνεσαι στο κρεβάτι έχοντας όλο το πάπλωμα στη διάθεσή σου, να μην αγχώνεσαι καθημερινά για το πόσο έχεις περιποιηθεί την εικόνα σου ή ακόμη κι αν το κάνεις να μη σου ανακατεύει κανείς τα μαλλιά που σου πήρε δύο ώρες να φτιάξεις. Μικροπράγματα θα μου πεις, καλυμμένα με καλοστημένες δικαιολογίες, μα κάθε άλλο. Είναι όλη η αλήθεια που αρνούμαστε να παραδεχτούμε όταν δε θέλουμε να μοιραστούμε την καθημερινότητά μας με κάποιον. Δεν είμαι σε καμία περίπτωση κατά των σχέσεων, αντιθέτως μάλιστα, απλώς είμαι από εκείνο το είδος των ανθρώπων που αναζητά τη συντροφικότητα χωρίς να παλεύει απεγνωσμένα για μια ταμπέλα.

Θα έχεις ακούσει το «πάει καιρός που είναι μόνος- τον καημένο» ή εκείνο το «τον κακομοίρη, δε θα νοικοκυρευτεί ποτέ». Όλα αυτά είναι απλώς αφελή συμπεράσματα παρατηρητών. Δεν αφορούν κανέναν που έχει επιλέξει να είναι μόνος. Ναι, για επιλογή επρόκειτο. Μια επιλογή που λαμβάνεις καμιά φορά ασυναίσθητα έχοντας την ανάγκη να βρεθείς με τον εαυτό σου και να τον γνωρίσεις καλύτερα. Άλλοτε αποτελεί ανάγκη ώστε να πάψεις να συμβιβάζεσαι με οτιδήποτε παροδικό εμφανίζεται στη ζωή σου για να την οργανώσεις βρίσκοντας στην πορεία εκείνο ακριβώς που αναζητάς.

Δεν αναφέρομαι σε παραμύθια με πρίγκιπες και άσπρα άλογα ή άπιαστα όνειρα. Μιλάω απλώς για συνθήκες που δε θα σου είναι στενάχωρες ή πιεστικές. Ας μην κρυβόμαστε, όλοι κάπου, κάποτε βρεθήκαμε σε μια σχέση οποιασδήποτε μορφής απ’ την οποία δυσκολευτήκαμε να βγούμε είτε λόγω συνήθειας είτε λόγο αδυναμίας να μείνουμε μόνοι. Οι άνθρωποι όμως που το έπραξαν δίχως δεύτερη σκέψη, σε διαβεβαιώ πως ευτύχισαν. Μη νομίσεις πως δε νιώθουν ή δεν πληγώνονται, αντιθέτως προφυλάσσονται από τα χειρότερα βάζοντας σε προτεραιότητα τον εαυτό τους. Εγωιστικό; Ίσως, μα πού και πού είναι καλό να γινόμαστε λιγάκι εγωιστές.

Είναι κι εκείνο το πολυφορεμένο, το σύνδρομο της μαϊμούς όπως το λέω, όπου αν δε γαντζωθείς στο επόμενο κλαδί δεν αφήνεις το προηγούμενο αφού νομίζεις πως θα πέσεις. Κι αν πέσεις τι θα γίνει; Τα θέλω σου θα αντικρίσεις κι ίσως η επόμενη επιλογή σου να είναι πιο συνειδητή χωρίς την πίεση που ασκείς στον εαυτό σου να μπαινοβγαίνεις σε ανθρώπινες σχέσεις. Πάρε τον χρόνο σου να δουλέψεις με τον εαυτό σου. Μπορεί και να σ’ αρέσει να είσαι μόνος τελικά.

Αποψούλα για απόψε, γίνε η καλύτερη παρέα που θα μπορούσες για σένα. Μην αφήνεις την ευτυχία σου να εξαρτάται από κανέναν. Πες με περίεργη, μα όποτε είμαι μόνη παίρνω τις καλύτερες αποφάσεις, αφού δε χρειάζεται να συνυπολογίσω κάποιον ή κάτι. Μια μικρή υποσημείωση· αν ποτέ βρεθεί στη ζωή σου ένας άνθρωπος που είχε επιλέξει να είναι μόνος για καιρό και σπάσει τη μοναξιά του για σένα, να το εκτιμήσεις διπλά. Είναι πολύτιμο το τελευταίο κομμάτι της πίτσας!

 

 

Συντάκτης: Μέρσα Τσακίρη
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου