Έρχεται η στιγμή που και τη δική σου πόρτα θα χτυπήσει το γνωστό πρόβλημα της προσέγγισης ενός ατόμου που κατάφερε με τον τρόπο του να μονοπωλήσει το ενδιαφέρον σου. Εάν ρίξουμε μια ματιά γύρω μας θα παρατηρήσουμε πως οι ευκαιρίες για επικοινωνία με άλλους ανθρώπους είναι ατελείωτες, αρκεί να έχει ο καθένας τα μάτια του ανοιχτά και το μυαλό του έτοιμο για παιχνίδι, αντί για υποθέσεις ρουτίνας, που μόνο βαρετούς μας κάνουν να φαινόμαστε. Αισθανόμαστε πως μας ελκύει ένα πρόσωπο και η επιθυμία να το φέρουμε πιο κοντά μας μεγαλώνει και μεγαλώνει και όσο δεν κάνουμε τίποτα καταλήγει να είναι σαν μπαλόνι έτοιμο για το μεγάλο μπαμ. Οπότε λέμε να αναλάβουμε δράση, όμως σε τελικό στάδιο θα έλεγε κανείς πως συναντούμε ένα μικρό νοητό εμπόδιο. Καλή η γνωριμία, καλό το eye contact, στο τετ-α-τετ όμως, τι συμβαίνει τελικά;

Ανέκαθεν σε θέματα φλερτ και ερωτικού παιχνιδιού παλεύουμε να δείξουμε μια συγκεκριμένη εικόνα κι αυτό στους περισσότερους ανθρώπους γεννά άγχος. Θα δημιουργήσουν μια ατμόσφαιρα ευχάριστη, ώστε μετά το πρώτο ραντεβού να κάνει εμφάνιση το πράσινο φως για το δεύτερο, το τρίτο και για όσα ακόμη προκύψουν. Σε αυτήν τη φάση οφείλουμε να αναγνωρίσουμε την ύπαρξη δύο κατηγοριών ατόμων. Των θαρραλέων αλλά και των πιο συνεσταλμένων. Οι μεν φαίνονται να αναλαμβάνουν τα ηνία σε θέματα αμηχανίας, οι δε ίσως να παλεύουν να την κρύψουν πίσω από χαμόγελα και θέματα περί ανέμων αντί για μακρόσυρτες σιωπές, αφού έχουν μπροστά τους έναν άνθρωπο που τους κάνει να χάνουν τον έλεγχο· αλλά είναι για καλό. Ας το παραδεχτούμε, τέτοιου είδους αναμνήσεις είναι από τις πιο όμορφες όταν αναπολούμε ιστορίες για φλερτ και γνωριμίες που είτε χάθηκαν νωρίς, είτε άντεξαν στο χρόνο. Έχει τη γλύκα της και η αμηχανία αλλά και όσοι ξέρουν να τη σπάνε, πώς να το κάνουμε.

 

 

Η επικοινωνία σε τέτοιες ιστορίες, σίγουρα αποτελεί το κλειδί για την πορεία που πρόκειται να πάρουν τα πράγματα. Την εντύπωση που θα αποκτήσει ο ένας για τον άλλον που θα οδηγήσει να μπορέσει τελικά να επιβεβαιωθεί, ή και να απορριφθεί, το ταίριασμα που επιχειρείται . Σε πολλούς θα έχει συμβεί σε πρώτα ραντεβού να βρεθούν συμμέτοχοι σε συζητήσεις γενικού χαρακτήρα, άνετες μεν, απρόσωπες δε. Θέματα που δεν αφορούν άμεσα τους δύο παρευρισκόμενους, ή δεν απαιτούν την παρουσίαση πιο κρυφών λεπτομερειών του χαρακτήρα τους. Η συζήτηση μπορεί να ξεκινήσει από την ταινία που είδε ο ένας εχθές το βράδυ, να συνεχίσει με τις αγαπημένες τους εποχές του χρόνου και να καταλήξει στους πιο in προορισμούς για τριήμερα. Κάποιος που παρατηρούσε την κουβέντα πιθανότατα να μην μπορούσε να καταλάβει αν έβλεπε ραντεβού ή δυο συναδέλφους που βγήκαν μετά τη δουλειά να χαλαρώσουν. Αυτό ωστόσο κάνει το κλίμα πιο ανάλαφρο, δημιουργεί την αίσθηση της χαλαρότητας, πράγμα που θα χαρακτηρίζαμε ατού για μια γνωριμία σε αρκετά πρώιμο στάδιο. Είναι σαν να προσπαθούμε να κινηθούμε με τις βοηθητικές, μέχρι να ισορροπήσουμε σε δύο ρόδες. Μέχρι το άγχος μας να μπει σε δεύτερη μοίρα, δίνοντας την αφορμή για την επόμενη κίνηση. Συν τοις άλλοις, μια τέτοιου είδους τακτική, δημιουργεί και λίγο μυστήριο. Δε βλέπεις την ώρα να ξαναβρεθείς με τον άλλον, για να καταφέρεις να του εκμαιεύσεις λίγα περισσότερα, ακόμα κι αν ο αρχικός σκοπός δε στρεφόταν προς αυτήν την κατεύθυνση.

Στον αντίποδα αυτής της εικόνας έχουμε συζητήσεις που θα λέγαμε πως μόνο γενικές δεν είναι. Ο ένας προσπαθεί να μάθει για τον άλλον όσα περισσότερα γίνεται, είτε με άμεσες ερωτήσεις, είτε με συζητήσεις που με έμμεσο τρόπο προσφέρουν τις απαντήσεις που ζητά. Δε μιλάμε για χόμπι, αγαπημένες συνήθειες και αναφορές στη ρουτίνα του καθένα, γιατί κάτι τέτοιο προσιδιάζει στην παραπάνω κατηγορία. Εδώ αντιμετωπίζουμε μια στάση πιο έντονη, που οι συνομιλητές δε διστάζουν να παρουσιάσουν με σθένος τις απόψεις τους, έχοντας δώσει μια πρώτη λαβή στο διπλανό τους να τους σκιαγραφήσει χωρίς καλά-καλά να το καταλάβουν. Σε περιπτώσεις σαν αυτή, που οι άνθρωποι ξεκλειδώνουν εύκολα, προσφέρεται ουσιαστικά ένα σημάδι για το αν το άτομο που στην αρχή μας κέντρισε το ενδιαφέρον, μπορεί και να μας προκαλέσει πνευματικά. Είναι σαν να λέμε πως το φλερτ γεννιέται μέσα από μια μικρή λογομαχία.

Όπως και να έχει, όποια διαδρομή και να ακολουθήσει κανείς, το ζητούμενο επιβάλλεται να παραμένει το ίδιο. Η χαρά και ο ενθουσιασμός της γνωριμίας και του πρώτου ραντεβού θα πρέπει να μεγιστοποιείται, όχι να σβήνει. Έχουν υπάρξει περιπτώσεις που οι άνθρωποι μπλοκάρουν άθελά τους μπροστά στο άγνωστο, ακόμα κι αν αυτό καθρεφτίζεται στο πρόσωπο που κάθεται δίπλα τους, το πρόσωπο που θέλουν να κερδίσουν. Το πώς θα λυθεί ο γρίφος για τον σωστό και τον λάθος τρόπο δε θα απαντηθεί εδώ, γιατί σωστό και λάθος σε αυτά τα πράγματα δεν μπορούμε να ορίσουμε, δεν είναι επιτραπέζιο το φλερτ, να διαβάζουμε τους κανόνες του. Και αυτή είναι και η μαγεία των ανθρωπίνων σχέσεων, το γεγονός ότι βρίσκεται ισορροπία μέσα από χιλιάδες διαφορετικούς συνδυασμούς, πολλές φορές σε φάσεις που δεν το φανταζόμαστε.

Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι με τη στάση μας, την πιο διαχυτική ή την πιο συγκρατημένη, να είμαστε σε θέση να δείξουμε τις ειλικρινείς προθέσεις μας. Γνωρίζουμε έναν άνθρωπο και τον κάνουμε να μας κοιτάξει με άλλο μάτι όταν αφεθούμε στη χαρά που κρύβει αυτή η κατάσταση και γίνουμε και εμείς ένα μαζί της.  Θα βρεθούμε στο ρόλο του πιο ντροπαλού που παλεύει να κρυφτεί, θα γίνουμε και αυτοί που θα κάνουν πρώτοι το βήμα που μας πάει μία θέση παραπέρα. Το σίγουρο είναι πως όποιον τρόπο κι αν διαλέξουμε, η διαδρομή θα είναι εξαιρετική. Κι αυτό μετράει στο τέλος.

 

Συντάκτης: Αλίκη Μουσμούλα
Επιμέλεια κειμένου: Μαρία Ρουσσάκη