Στο σεξ με πρώην χάνει όποιος νιώσει

Το σεξ με πρώην θα μπορούσε, όντως, να παρομοιαστεί με το αγαπημένο μας φαγητό. Μόνο που το τρώμε την επόμενη μέρα και μάλιστα κρύο. Κι όσο κι αν ορισμένοι διατείνονται πως το μπαγιάτικο φαγητό δεν τρώγεται, στην πραγματικότητα μια χαρά τρώγεται κι είναι και σαφώς καλύτερο απ’ το τίποτα, αν είσαι πεινασμένος. Μόνο που στη συγκεκριμένη περίπτωση δε μιλάμε για κατεψυγμένα λαζάνια αλλά για ξεπάγωμα συναισθημάτων ή έστω οργασμικών συνηθειών μεταξύ δύο ανθρώπων, δύο πρώην συντρόφων και νυν ελεύθερων πουλιών.

Για να ‘μαστε ειλικρινείς, μια χαρά μας αρέσει το ερωτικό κάλεσμα από πρώην σύντροφο. Δείχνει προτίμηση, ανάγκη κι εμπεριέχει και μια δόση τόνωσης της αυτοπεποίθησής μας. Γνωρίζει και γνωρίζουμε πολύ καλά τι είναι εκείνο που μας αρέσει στο σεξ, ξέρει πώς να μας κάνει να τελειώσουμε και μπορούμε αντίστοιχα κι εμείς με δυο μας κινήσεις να του προσφέρουμε έναν απολαυστικό οργασμό. Δε χρειάζεται να μιλήσουμε και πολύ, ούτε να περιμένουμε για την κατάλληλη στιγμή, αφήνουμε τη γλώσσα και τη μνήμη του σώματος να αναλάβουν.

Δεν έχουμε εκείνο το άγχος της πρώτης φοράς που θα βιώναμε με κάποιον άλλο. Το μετέωρο ύφος και την απορία για το τι θα του αρέσει και τι θα τον ξενέρωνε, την ανησυχία μήπως χάσουμε τζάμπα το χρόνο μας και τσαλακώσουμε άδικα τα σεντόνια. Είναι σαν βιβλίο που έχουμε διαβάσει κι οι δυο και μάλιστα πάνω από μία φορά. Τίποτα δεν μπορεί να πάει στραβά σε αυτό. Βγαίνουμε έτσι κι οι δυο κερδισμένοι.

Μέχρι να νιώσει ο ένας απ’ τους δυο! Γιατί σε ένα παιχνίδι –ακόμα και στα φιλικά– πάντα κάποιος θα χάνει και κάποιος θα πανηγυρίζει τη νίκη του με το τρόπαιο στα χέρια. Το ίδιο ισχύει και στις ερωτικές συνευρέσεις με έναν πρώην. Μπορεί να λειτουργεί περισσότερο το αίσθημα της ικανοποίησης και της σαρκικής απόλαυσης, ωστόσο ποτέ δεν ξέρουμε πώς μπορεί θα αντιδράσει το κοιμισμένο συναίσθημα. Κατά πόσο είναι ασφαλές εκεί που το είχαμε κλειδώσει κι αν όντως δε διατρέχουμε τον κίνδυνο να πέσουμε –πάλι– με τα μούτρα, αυτή τη φορά σε κάτι ήδη τελειωμένο.

Ίσως η σκέψη του γιατί να ξανά επιλέξει κάποιος έναν ερωτικό σύντροφο που ανήκει στο παρελθόν να ‘ναι μια παγίδα, που δικαιολογημένα πάμε και πέφτουμε διαταράσσοντας τις ισορροπίες μας και παζαρεύοντας την ηρεμία μας, πάνω που νομίζαμε πως είχαμε ξεμπερδέψει με αυτήν την ιστορία. Κι η αλήθεια είναι πως οι λόγοι που μας οδηγούν σε μια τέτοια συμπεριφορά διαφέρουν. Ίσως να ‘ναι απλώς η σεξουαλική μας πείνα, ίσως να ‘χει να κάνει ειδικά με το συγκεκριμένο πρόσωπο που δεν ξεπεράσαμε ακόμα, ίσως να οφείλεται στον εγωισμό μας ή και στη σκέψη μιας πιθανής επανασύνδεσης. Κι οι δυο πλευρές έχουμε κάποιο κίνητρο για να ενδώσουμε σε αυτό το αλισβερίσι.

Κι όσο κι οι δυο ζητάμε σεξ χωρίς συναίσθημα και ψάχνουμε μονάχα την ικανοποίηση και τον οργασμό μας, χωρίς να σκαλίζουμε τα παλιά, τα πράγματα κυλάνε μια χαρά. Το παιχνίδι λήγει ισόπαλο και πάμε παρακάτω. Όταν, όμως, ο ένας αρχίσει να αισθάνεται και να ζητάει κάτι παραπάνω, η κατάσταση μπερδεύεται και ζορίζει.

Ίσως γλυτώσουμε τους μπελάδες και τις απογοητεύσεις, αν μπορέσουμε να το ελέγξουμε κι είμαστε προετοιμασμένοι για όλες τις πιθανές εκβάσεις που μπορεί να έχει η συγκεκριμένη ιστορία, κυρίως έχοντας στο νου μας την πιθανότητα απόρριψης.

Σίγουρα η κάβλα της στιγμής κι η παλιά οικειότητα δε θα βοηθήσει να το δούμε ψύχραιμα. Είτε θα το έχουμε ξεκαθαρίσει εξαρχής στο μυαλό μας και δε θα μπούμε καν στη διαδικασία είτε θα την απολαύσουμε, ρισκάροντας τις συνέπειες.

Αν δε φάμε τα μούτρα μας, εξάλλου, και δεν παραδοθούμε στις επιθυμίες μας, θα βγούμε ούτως ή άλλως χαμένοι. Όλη η ζωή μας είναι οι επιλογές μας, οι σωστές μα περισσότερο οι λάθος.