Καλώς ή κακώς τη μισή μας μέρα την περνάμε στη δουλειά. Εκεί θέλουμε να είναι το κλίμα όσο καλύτερο κι ευχάριστο γίνεται. Να μην πηγαίνουμε και να σκεφτόμαστε «ποιος κατεβαίνει τώρα από το αμάξι;».

Οι περισσότεροι έχουμε βρεθεί σε εργασιακούς χώρους που δεν ταιριάζουμε ή δεν τα βρίσκουμε με τους συναδέλφους μας. Πάμε, κάνουμε τη δουλειά μας και φεύγουμε. Τι γίνεται όμως στην περίπτωση που τα είχαμε παραβρεί παλαιότερα μαζί τους; Ή πιο συγκεκριμένα τι γίνεται όταν για το χ, ψ λόγο καταλήγουμε να δουλεύουμε στον ίδιο χώρο με έναν άνθρωπο που είχαμε σχέση;

Μπορεί να δουλεύατε μαζί από πριν, να συνέβη η σχέση κάποια στιγμή και μετά απλώς να πρέπει να συνεχίσετε να συνεργάζεστε. Δύσκολο. Ειδικά αν η γνωριμία κι όλα της στάδια πραγματοποιήθηκαν στη δουλειά σας. Θα βλέπεις τη γωνία που ήπιατε καφέ ή το φωτοτυπικό που σου έδωσε το πρώτο σας πεταχτό κρυφό φιλί. Θα πρέπει να προσαρμοστείς μ’ όλα αυτά, αν θέλεις να συνεχίσεις να εργάζεσαι εκεί. Είναι λογικό να γεμίζει το μυαλό σου με εικόνες όποτε πέφτετε μούρη με μούρη στους διαδρόμους.

Από την άλλη, μπορεί να ήσασταν μαζί αρκετά χρόνια πριν και τώρα ξαφνικά να ήρθε στη δουλειά σου για συνέντευξη και να ξεκίνησε να εργάζεται εκεί. Παίζει ρόλο και το πώς χωρίσατε. Αν δηλαδή χωρίσατε φιλικά και ίσως ήξερε ότι εσύ δουλεύεις εκεί, μπορεί να ζήτησε και τη γνώμη σου. Στην αντίθετη περίπτωση πρέπει να μάθεις να ζεις μ’ αυτό. Όταν έχεις μαλώσει με τον άλλον και ξαφνικά εισβάλει στη ζωή σου με έναν τέτοιο παράδοξο τρόπο, το μόνο που σου μένει είναι να δείξεις ανωτερότητα.

Ήξερες έναν άνθρωπο στην καθημερινότητά του, στις ακεφιές και στις χαρές του, τον έβλεπες κάθε μέρα με φόρμες στο σπίτι ή με τα ρούχα της βόλτας του και τώρα θα βλέπεστε με το outfit της δουλειάς. Είναι η άβολη στιγμή που ξέρεις τι κρύβεται κάτω από το «κοστούμι» του. Εσείς που κοιμόσασταν μαζί κάθε βράδυ, τώρα θα συναντιέστε στο διάλειμμα για τσιγάρο και θα πρέπει να είστε πολιτισμένοι και τυπικοί.

Τώρα θα ξέρει ποιοι είναι οι συνάδελφοι για τους οποίους γκρίνιαζες κι ίσως αποκτήσει φιλικές σχέσεις μαζί τους. Δεν το θέλεις αυτό. Φοβάσαι. Κι αν του ξεφύγει κάτι; Κι αν τους πει κάτι εμπιστευτικά; Αν σε δώσει στεγνά πως τους σχολίαζες όλους αυτούς, ενώ τότε σου έδινε το απόλυτο δίκιο -γιατί δεν μπορούσε να κάνει και διαφορετικά;

Είναι πολύ δύσκολο να δουλεύεις μ’ έναν άνθρωπο με τον οποίο μοιράστηκες τόσο προσωπικές στιγμές. Όσο παλιά κι αν είναι η ιστορία σας, όσο καλά κι αν είστε στις ζωές, σπάνια θα είναι εύκολο κι ας προσπαθείτε να το παίξετε άνετοι. Το σημαντικό είναι πως θα δουλεύεις με έναν άνθρωπο που ξέρεις και γνωρίζεις πώς σκέφτεται. Να ένα πολύ καλό σημείο να ξεκινήσεις για να γίνει πιο βολική η κατάσταση σας.

Μπορείς να κρίνεις πότε έχει νεύρα και πότε όρεξη, πότε συμφωνεί με κάτι ή απλά συμβιβάζεται. Όλα αυτά μπορούν να βοηθήσουν για να έχετε μια ομαλή συνεργασία. Τα δύσκολα είναι όταν αρχίσετε να βλέπετε ο ένας τον άλλον ανταγωνιστικά, να συγκρούονται τα συμφέροντά σας ή προσπαθείτε να επιβληθείτε μεταξύ σας. Έχετε περάσει άλλωστε και μερικά κρεβάτια μαζί κι έχετε άλλο θάρρος οι δυο σας.

Είμαστε και λίγο εγωιστές οι άνθρωποι. Δε θα μπορούσες να βλέπεις να υπάρχει ένα φλερτ με κάποιον/α άλλον/η συνάδελφο. Θα ήταν ακόμα πιο άβολο κι αμήχανο απ’ ότι είναι ήδη. Εκείνος που ήρθε μετά στη δουλειά πρέπει να δείξει σεβασμό, αρχικά γιατί εισέβαλε στο δικό σου χώρο, αλλά κι εσύ να κρατηθείς και να μην τον κατηγορείς δεξιά κι αριστερά. Δε χρειάζεται να ξέρουν όλοι άλλωστε τις στιγμές που περάσατε μαζί.

Η μαγική λέξη που χρειάζεστε είναι η ισορροπία. Όπως και να ‘χει αν δεν τη βρείτε, ο ένας από τους δύο πρέπει να αποχωρήσει πριν αρχίσουν να δημιουργούνται προβλήματα.

Συντάκτης: Ζωή Χατζησαλάτα
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου