Το πιο εύκολο πράγμα του κόσμου είναι να κάνουμε όνειρα για τις καλοκαιρινές μας διακοπές και το δεύτερο  νʾ αποτύχουμε να εκπληρώσουμε αυτά τα σχέδια.

Το καλοκαίρι είναι η καλύτερη εποχή για διακοπές.  Ο καιρός ζεστός, η θάλασσα στην κατάλληλη θερμοκρασία για μπάνιο κι εμείς με διάθεση χαλάρωσης και ξεκούρασης, να μετράμε τις μέρες για τη μεγάλη έξοδο σε κάποιο αγαπημένο νησάκι.

Από τη στιγμή που τελειώνει το Πάσχα, όλοι αρχίζουμε να σκεφτόμαστε το καλοκαίρι που έρχεται. Κάνουμε σχέδια μαζί με φίλους για τον προορισμό που θα πάμε, για τον τρόπο που θα βρεθούμε εκεί ακόμη και τι μπαράκια ή παραλίες θα επισκεφτούμε, όταν φτάσουμε.

Απ’ την άλλη, πάλι, σκεφτόμαστε πως μπορούμε να γνωρίσουμε νέα άτομα, να κάνουμε νέες σχέσεις και να συναντήσουμε νέους έρωτες ή ακόμα και έρωτες της μίας βραδιάς.

Και μιλάμε για εκείνους τους έρωτες που θα ξεκινήσουν από ένα μπαράκι ή ένα club, θα συνεχίσουν σε μια παραλία με παθιασμένα φιλιά και θα καταλήξουν στο κρεβάτι ενός ξενοδοχείου για μια ξέφρενη νύχτα.

Αντίστοιχα, σκεφτόμαστε πόσο αραχτοί θα είμαστε κι πως δε θα έχουμε τις ίδιες υποχρεώσεις να φέρουμε εις πέρας. Οραματιζόμαστε αραλίκι σε μια ξαπλώστρα στην παραλία, με φίλους και παρέα , να καθόμαστε κάτω απʾ τον ήλιο για να γίνουμε «σοκολατί».

Κι έρχεται πάντα εκείνη η ώρα, στο τέλος του Αυγούστου, που είμαστε καθισμένοι σʾ ένα μπαλκόνι στο σπίτι μας, μέσα σε μία πόλη που μας πνίγει, να σκεφτόμαστε πως τίποτα από όσα ονειρευτήκαμε,  δεν έγιναν πραγματικότητα.

Φτάνει η στιγμή που συνειδητοποιούμε πως όλες οι σκέψεις για έρωτες, σχέσεις,  γκόμενες, one night stand και πολύ μεθύσι, έχουν καταλήξει στον κάδο των απορριμμάτων, χωρίς να έχουμε προλάβει να χαρούμε καν τα όνειρα που κάναμε.

Πάντα, βέβαια, η στιγμή αυτή μας δημιουργεί νεύρα, στενοχώρια και αδιαθεσία, αφού δεν κάναμε αυτό που είχαμε προγραμματίσει ήδη απʾ το Πάσχα. Αντίστοιχα, επηρεάζει και τη ψυχολογία μας, η οποία πολλές φορές θα μας οδηγήσει σε μειωμένη απόδοση στη δουλειά, στο διάβασμα ή γενικότερα στην καθημερινότητα.

Μήπως, όμως, δεν πρέπει να κάνουμε όλα αυτά τα όνειρα, μήνες πριν το καλοκαίρι; Πόσες φορές έχουμε βρεθεί σε ένα νησί ή κάποιο άλλο μέρος που δεν είχαμε στα άμεσα σχέδιά μας και που περάσαμε τις καλύτερες στιγμές;

Πολλές φορές βρεθήκαμε σε μέρη, μʾ ανθρώπους που δεν ξέραμε και με τους οποίους πλέον έχουμε αναπτύξει τις καλύτερες φιλίες. Ακόμη και σε μέρη που μπορεί, αρχικά, να μη μας άρεσαν, γνωρίσαμε νέες εμπειρίες και ζήσαμε αξέχαστες στιγμές. 

Έχουν τύχει περιπτώσεις, που έχουμε βρεθεί σε κάποιον προορισμό, στον οποίο δεν έχουμε κλείσει ούτε δωμάτιο να κοιμηθούμε ή να ξεκουραστούμε μετά από ένα ανήσυχο βράδυ. Και τελικά καταλήγουμε σε μια παραλία, με ένα sleeping bag, να κοιμόμαστε μαζί με τα τσακάλια της φύσης.

Προσωπικά, ποτέ δε μου άρεσε να προγραμματίζω τις καλοκαιρινές διακοπές. Όχι για κάποιον ιδιαίτερο λόγο, αλλά γιατί πάντα ήξερα πως θα απογοητευτώ στο τέλος του καλοκαιριού μην έχοντας πραγματοποιήσει τα όνειρά μου.

Ακολουθώντας την ίδια τακτική εδώ και χρόνια, έχω παρατηρήσει πως περνάω πολύ καλύτερα από ό,τι περίμενα. Και φυσικά χωρίς να προγραμματίζω τίποτα. Απλά παίρνω μια βαλίτσα στα χέρια κι ακολουθώ μια παρέα φίλων που έχουν προορισμό ένα συγκεκριμένο μέρος.

Κατʾ αυτόν τρόπο, όλοι μπορούμε να περάσουμε καλύτερα και να ζήσουμε αξέχαστες στιγμές. Χωρίς σχέδια και προγράμματα, ίσως να είναι πιο ωραίο ένα ταξίδι σε κάποιο νησάκι.Έχουμε πολλά στη χώρα μας, ζωή να έχουν!

Σίγουρα, τις περισσότερες φορές, είναι καλή η οργάνωση των διακοπών μας και το ψάξιμο που κάνουμε για τον προορισμό που θα θέλαμε να επισκεφτούμε. Είναι, όμως, πάντα ο ιδανικός τρόπος προετοιμασίας;

Έχουμε, στʾ αλήθεια, σκεφτεί πως η υπερβολική οργάνωση και το τρέξιμο που κάνουμε, είναι εκείνο που μας εξαντλεί περισσότερο; Φυσικά αυτό θα κάνει την εμφάνισή του κατά την διάρκεια των διακοπών μας, έχοντας αρνητικές συνέπειες στη διάθεσή μας.

Κι όχι για το λόγο ότι έχουμε κουραστεί προγραμματίζοντας το ταξίδι μας, αλλά γιατί θα καταλήξουμε να μην πραγματοποιήσουμε καμία απʾ τις  δραστηριότητες και τα όνειρα που είχαμε.

Μήπως, τελικά, πρέπει να παίρνουμε τα πράγματα όπως μας έρθουν χωρίς οράματα, όνειρα και σχέδια; Μήπως θα πρέπει νʾ απολαμβάνουμε τη στιγμή και να ξεχνάμε, για λίγο, τη συνέπεια στη ζωή μας;

Εντάξει, καλή είναι η συνέπεια σʾ έναν άνθρωπο. Αλλά μη φτάσουμε, Σεπτέμβριο μήνα, νʾ ακούμε «ποιος θα την σώσει αυτή την πόλη των τρελών», αντί να έχουμε αναμνήσεις απʾ το πώς τραγουδούσαμε σαν παρέα «το καλοκαιράκι, στην ακρογιαλιά».

Γιατί όταν παίρνουμε τα πράγματα όπως μας έρθουν κι απολαμβάνουμε τη στιγμή, δημιουργούμε ομορφότερες εμπειρίες κι αναμνήσεις. Οι στημένες καταστάσεις, θα οδηγήσουν στη συνήθεια.

Κι όταν η συνήθεια αυτή καταντήσει βαρετή, τότε έχουμε χάσει το παιχνίδι της πραγματικής ζωής.

Συντάκτης: Κωνσταντίνος Δρόσος