Ήθελα να είμαι ο άνθρωπος εκείνος
που θα είναι δίπλα σου,
τη στιγμή εκείνη που ο μεγάλος δείκτης του ρολογιού
σπρώχνει τον μικρό για να αλλάξει η μέρα.
Ήθελα να είμαι εκεί,
στις δώδεκα τα μεσάνυχτα, κοντά σου.
Να σου χαρίζω τις πρώτες ευχές
Κι όλο το υπόλοιπο βράδυ, το κορμί μου.
Ήθελα να είμαι η πρώτη ευχή,
που θα βγει τρέχοντας από το κελί του μυαλού σου,
να προλάβει όλες τις άλλες,
που επιθυμεί το όμορφο του νου σου.
Ήθελα να είμαι η πιο φανερή,
η πιο κρυφή κι ανέλπιστη ευχή σου.
Πόσο αφελής, γελάστηκα,
ξεχάστηκα.
Περάσαν ήδη δυο χρόνια,
που ήθελα να είμαι..
Στείλε το ποίημα και τα quote σου και μπες κι εσύ στην ολοκαίνουρια ομάδα των #pillowpoets.
Διάβασε περισσότερα εδώ.
Συντάκτης: Αθανασία Πυριλίδου
