Όπως εσύ, χιλιάδες άλλες
Μα στη δική σου ματιά
συνάντησα την αθωότητα.
Αγκαλιά με την αμαρτία
κάθε τι απάνω σου
φωνάζει απαγορευμένο
κι όμως, για σένα επιμένω.
Όπως εσύ, καμία άλλη.
Με μια σου ματιά
λόγια ανείπωτα
κάνουν τη νύχτα να φλέγεται.
Κάθε βήμα σου
ακούγεται απομακρυσμένο
κι όμως ακόμα σε περιμένω.
Από παιδί, πάντα κυνηγούσα το άπιαστο όνειρο. Με γέμιζε ελπίδα και μου έδινε επιπλέον κίνητρο, να προσπαθώ για το καλύτερο. Κι αν δεν έγινα ποτέ αστροναύτης, ακόμα κι από Γης, αγγίζω τ’ αστέρια. Λίγες λέξεις αρκούν, για να ζωντανέψουν οι σιωπές ανάμεσα σε δυο κενές γραμμές, να δώσουν πνοή στο συναίσθημα. Κάπου εκεί, ξεκινά το ταξίδι, σε κόσμους γνώριμους και αχαρτογράφητους. Συντροφιά πάντα καλή μουσική και λίγο από το νέκταρ των θνητών.
