Προτιμώ να δώσουμε ραντεβού απόγευμα.

Να ‘ναι Μάιος,

ημέρα Πέμπτη.

Στις έξι ακριβώς να είσαι εκεί,

εκεί ακριβώς που σε γνώρισα.

Δε θέλω άλλα μέρη να μου θυμίζουν εσένα.

Θα δοκιμάσω την ανυπομονησία σου για πέντε λεπτά μονάχα.

Ίσως να προλάβουμε κάτι από τη μεσημεριανή λιακάδα.

Ύστερα θα δούμε μαζί την πόλη να νυχτώνει.

Μη με κρατήσεις από το χέρι

δε θέλω να έχω άγγιγμα να σε θυμίζει.

Να πάμε μια βόλτα δίπλα-δίπλα,

ίσως να καθίσουμε κάπου,

να πιούμε εκείνο το κρασί που μου εκθείαζες

με το βαθύ κόκκινο χρώμα και την αξέχαστη μυρωδιά.

Μη βάλεις άρωμα

θέλω να θυμάμαι μονάχα αυτό του κρασιού.

Κι εγώ θα βάλω το κόκκινό μου φόρεμα

να έχεις να θυμάσαι μόνο εμένα

 

 

Συντάκτης: Τζένη Βελιάδου