Μάτια μπλεγμένα στον καημό
σκιές κι όνειρα σαν πορτοκαλιά και βαθύ καφετιά φθινόπωρα, σε σκορπισμένα φύλλα.
Είναι που σε γνώρισα σε νύχτες απελπισίας,
Είναι που σ’ αγάπησα σε μέρες δοξασίας,
Είναι που σ’ απαρνήθηκα σε κάτι φθηνά χαράματα.
Είναι που όταν έφευγα πάντοτε μ’ ακολουθούσες
κι όταν αποφάσιζα να μείνω,
φρόντιζες πάντοτε μ’ άφηνες να περιμένω.
Στείλε το ποίημα και τα quotes σου και μπες κι εσύ στην ομάδα των #pillowpoets!
Διάβασε περισσότερα εδώ!
Συντάκτης: Έλενα Γραμόζη
