Σε βρήκα σε μια ρωγμή
Σε έναν κόσμο απαγορευμένο-
εκεί που οι θνητοί δεν τον περπατούν.
Σε βρήκα σε μία ρωγμή, να σκαλίζες τις άκρες της, καθώς άνοιγες το πέρασμα για να σε δω.
Ήρθα κοντά σου.
Χτυπά εδώ, μου είπες.
Χτύπα εδώ να σπάσουμε καθετί ψεύτικο.
Να φύγουμε μαζί στο άγνωστο.
Μακριά απ’ τα φώτα αυτά-δεν είναι αληθινά!
Έλα να ζήσουμε μαζί.
Να δημιουργήσουμε τις νέες ενώσεις.
Άσε με να μπω στο μυαλό σου, να βάλω λίγο χρώμα στο χάος σου.
Μόνο άσε με χωρίς να με ενοχλείς.
Θα δεις θα στο γεμίσω με χρώματα
Να ηρεμήσει η ψυχή σου.
Κλείσε τα μάτια σου.
Πάρε βαθιές ανάσες.
Κι όταν τα ανοίξεις θα δεις εμένα να σου χαμογελώ.
Κοίτα θα σου λέω.
Όμορφο το κουβάρι του μυαλού σου.
Κοίτα πόσα όμορφα πράγματα είχες κρυμμένα μέσα σε αυτό;
Ευτυχώς, άφησες μια μικρή ρωγμή.
Έτσι σε βρήκα
κι έτρεξα αμέσως κοντά σου.
Συντάκτης: Γεώργιος Σιλιβάκος
