Ξεχασμένη εικόνα.
Μία, μαζί με τόσες άλλες.
Ένα καλοκαίρι παλιό,
πάνω σε μια μηχανή.
Λεπτά ευτυχίας,
λίγο πριν μια άφιξη.
Πάνω στον άνεμο ο ήχος επικρατούσε.
Τα υπόλοιπα, δημιουργούσαν το ιδανικό φόντο.
Ίδιο τότε.
Ίδιο τώρα.
Κάνεις άλλος δεν ήταν δυνατό να εισχωρήσει στην εικόνα.
Εκτός από εμένα, εσένα
κι εκείνα τα λίγα λεπτά
μεταξύ αγνώστων προορισμών.
Κορίτσι του Μάη και της Κέρκυρας που διαρκώς ψάχνει τη θέση του στον κόσμο. Πιστεύω στο κλισέ πως η ευτυχία κρύβεται στα απλά πράγματα: σε ένα χαμόγελο, ένα βιβλίο, μια κούπα ζεστό τσάι. Αναποφάσιστη και πεισματάρα, απεχθάνομαι τα κουτάκια και τις ταμπέλες ενώ λατρεύω τις γάτες. Αν και ακραία ρεαλίστρια υποστηρίζω ότι ο κόσμος μπορεί να αλλάξει. Ερωτεύομαι ανθρώπους που μιλούν με πράξεις. Γράφω από ανάγκη αφού μέσα από τη γραφή νιώθω ότι πλησιάζω τον άνθρωπο που πάντα ήθελα να γίνω.
