Ή υπεροψία είναι, ή άγνοια, δεν εξηγείται αλλιώς. Μα το βρίσκω απίστευτο. Που κάνουμε και πάρτι και προσκαλούμε όποιον έχουμε αντάλλαξει μια καλημέρα για να το γιορτάσουμε. Αν είναι ποτέ δυνατόν. Σε έναν κόσμο που κάθε μας αναπνοή μπορεί να είναι η τελευταία, που μια μέρα κρύβει τέσσερις εποχές, και που οι άνθρωποι λένε σ’ αγαπώ, ενώ θέλουν να πουν σε θέλω, έχουμε τη σιγουριά και το θράσος να διαλέγουμε ένα άτομο και να βροντοφωνάζουμε πως με αυτό θα ζήσουμε μια ολόκληρη ζωή. Ρε, πάμε καλά τελικά; 

Αντιλαμβάνεται κανείς τι πάει να πει σχέση; Τι πάει να πει αλλαγή; Εδώ βλέπω τα ποστ που έκανα εγώ ο ίδιος πριν δύο χρόνια στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και απορώ τι σκατά είχα στο μυαλό μου. Δε με αναγνωρίζω. Τις επιθυμίες μου, τις πεποιθήσεις μου, όλη μου η κοσμοθεωρία έχει αλλάξει, αλλά για κάποιο περίεργο λόγο νιώθω την απόλυτη σιγουριά πως ο ξένος αυτός που μπήκε στη ζωή μου πριν ένα μήνα, πέντε μήνες, δύο χρόνια, θα παραμείνει βράχος. Θα είναι αυτός ο τέλειος άνθρωπος που ερωτεύτηκα. Ε, λοιπόν, οφείλω να σας προειδοποιήσω πως αυτά που θα ακολουθήσουν μπορεί να είναι πολύ ρεαλιστικά και ωμά. Συνεχίστε να διαβάζετε με δική σας ευθύνη.

Ο άνθρωπος που έχεις δίπλα σου θα αλλάξει. Εγγυημένο. Δεν μπορείς να κάνεις τίποτα για να το αποφύγεις. Η απόφαση που παίρνεις να είστε μαζί βασίζεται στο τι βλέπεις τώρα, κάτι που δεν έχει καμία σχέση με το τι θα φέρει το μέλλον. Δεν ξέρεις ποτέ πως αυτός ο άνθρωπος θα αντιδράσει στην κρίση, στην απώλεια, στα οικονομικά προβλήματα, στις φουρτούνες και στα απρόβλεπτα της ζωής. Είναι τόσοι πολλοί οι αστάθμητοι παράγοντες, τόσα πολλά τα σενάρια, που ούτε εσύ, ούτε ο σύντροφός σου θα συνεχίσετε να είστε τα άτομα που ήσασταν όταν γνωριστήκατε.

Οι σχέσεις παίρνουν χρόνο να εξελιχθούν. Οι σχέσεις παίρνουν χρόνια να ωριμάσουν. Υπάρχουν στάδια, βήματα και επίπεδα που πρέπει να περάσει η σχέση για να μπορέσει να διαμορφωθεί. Το αν έχεις κάνει σωστή ή λάθος επιλογή είναι κάτι που θα μάθεις σε βάθος χρόνου και είναι κάτι που θα πρέπει να διαχειριστείς, αφού έχεις μοιραστεί πολλά, πάρα πολλά με τον άλλον. 

Κι αν τελικά έκανες λάθος επιλογή; Κι αν τα χρόνια, η τριβή και εξέλιξη και των δύο σας έφερε στην επιφάνεια προβλήματα που σκέπαζε ο ενθουσιασμός του πρώτου καιρού; Τι κάνεις; Πώς το χειρίζεσαι; Η απάντηση δεν είναι μαύρο ή άσπρο. Κάθε περίπτωση είναι διαφορετική και κάθε σχέση έχει τις δικές της ιδιαιτερότητες. Εγώ θα μοιραστώ δύο κατευθύνσεις, δύο εκδοχές αυτού του σεναρίου. Η δική σας περίπτωση μπορεί να μη συγκαταλέγεται σε καμία απ’ αυτές τις δύο. 

Η πρώτη μου αντίδραση, το ένστικτό μου σε ένα τέτοιο σενάριο, είναι το ένστικτο της μάχης. Έχω μάθει να πέφτω μαχόμενος και δεν υπάρχει πιο ιερή μάχη να τα δώσεις όλα από αυτήν της αγάπης. Είσαι σίγουρος πως έκανες λάθος ή περνάτε φάση; Μήπως τα παρατάς πολύ εύκολα; Μήπως τα δύσκολα, σε δυσκολεύουν; Το είπαμε και πιο πάνω, οι αστάθμητοι παράγοντες σε μια σχέση είναι πολλοί και το μόνο σίγουρο είναι πως τίποτα δεν είναι σίγουρο. Άλλαξες και άλλαξε, είναι λογικό να χρειάζεται συνεχής προσπάθεια επικοινωνίας και ανανέωσης. Τα συναισθήματα πρέπει να τρέφονται. Η προσπάθεια είναι το καύσιμο της σχέσης. Πριν κάνεις οποιαδήποτε βεβιασμένη κίνηση, σιγουρέψου πως έκανες ότι είναι ανθρωπίνως δυνατό για να τη σώσεις. Οι άνθρωποι πέφτουν και θέλουν βοήθεια να σηκωθούν. Σιγουρέψου πως έχεις απλώσει το χέρι πολλές φορές πριν γυρίσεις την πλάτη. 

Έλα που όμως δε σώζονται όλα. Είναι και οι φορές που τα χρόνια απομακρύνουν τους ανθρώπους, τους αλλάζουν και τους αποξενώνουν. Είναι και οι φορές που αυτό που έπαιρνες όρκο ότι είναι σωστό, αποδεικνύεται λάθος. Όταν έρθει εκείνη η στιγμή, λοιπόν, -σε ικετεύω-, φύγε. Μη σκεφτείς τα χρόνια που πέρασες, μη σκεφτείς γονείς, κοινές παρέες και τις αναμνήσεις που με τόσο κόπο έχτισες. Ακόμα και τα παιδιά που συχνά γίνονται λόγος για να μείνεις σε μια σχέση που τελείωσε, -ακόμα και αυτά- την αλήθεια θα εκτιμούσαν και τη δική σου λευτεριά. Φεύγεις γιατί τα χρόνια δεν έρχονται πίσω. Φεύγεις γιατί πάντα μπορείς να χτίσεις κάτι καινούργιο. Φεύγεις και ξαναπροσπαθείς. 

Συντάκτης: Αντώνης Καζούλης
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.