Ο άνθρωπος γεννιέται δυνατός. Ενδεχομένως οι καταστάσεις, τις οποίες αντιμετωπίζει κατά τη διάρκεια της ζωής του, να τον κάνουν να λυγίζει. Κάποιοι κατορθώνουν και παραμένουν δυνατοί. Άλλοι υποκύπτουν στις δυσκολίες, παραδίδονται σ΄ αυτές, ενώ κάποιοι παρασύρονται απ΄ τις ευκαιρίες και τις ευκολίες που τους παρουσιάζονται, δρώντας συνεχώς παρορμητικά κι απερίσκεπτα.

Δυνατές ή όχι προσωπικότητες. Ασφαλώς και δεν μπορούμε να τις ορίσουμε με μια-δύο λέξεις. Ασφαλώς κι ο καθένας από εμάς αντιλαμβάνεται διαφορετικά την ερμηνεία τους. Αυτό είναι θεμιτό, επειδή κάθε άνθρωπος αποτελεί μία μοναδική, ξεχωριστή κι αναντικατάστατη οντότητα. Παρ’ όλ΄ αυτά υπάρχουν κάποια κοινά χαρακτηριστικά γνωρίσματα, που βοηθούν στο να διακρίνουμε τις διαφορές τους, καθώς και την επίδρασή τους πάνω στους άλλους.

Παρακάτω ακολουθούν δέκα τρόποι συμπεριφοράς, που ακόμη κι αν διαφέρουν μεταξύ τους, οδηγούν σ΄ ένα μόνο αποτέλεσμα. Προκαλούν απομάκρυνση ή έλξη, είτε αυτό αφορά το ερωτικό παιχνίδι είτε όχι. Επειδή, όπως και να το κάνουμε, η προσωπικότητα μπορεί να είναι κι ο βασικός πυρήνας έλξης των ανθρώπων και προκαλεί τον θαυμασμό, το ερωτικό σκίρτημα, την αίσθηση οικειότητας. Ή και τίποτα από τα παραπάνω.   

 

1. Παραπονιέσαι συνεχώς για οτιδήποτε συμβαίνει στη ζωή σου.

Ακόμη κι αν αυτό που σου συμβαίνει είναι καλό, εσύ πάντα θα βρίσκεις ένα λόγο να παραπονιέσαι στους άλλους. Ν΄ αναρωτιέσαι γιατί όλα πάνε κατά διαόλου, και γιατί αισθάνεσαι ανήμπορος. Κι όταν το άσχημο έρχεται, το θεωρείς φυσιολογικό επειδή, ενδόμυχα, πιστεύεις ότι σού αξίζει. Κάτι που προβάλλεις και στους άλλους.

 

2. Ασκείς συνεχώς κριτική στους γύρω σου.

Σχολιάζεις τους άλλους, κριτικάροντας κάθε ενέργεια και στάση τους. Σαφώς υπάρχουν φορές που η κριτική σου είναι γόνιμη, όμως τις περισσότερες παρασύρεσαι χωρίς λόγο, κάνοντας focus σ’ ανθρώπους και καταστάσεις, που ενδέχεται να μη γνωρίζεις και καθόλου. Δεν είναι κακό να εκφράζεις ελεύθερα την άποψή σου, αρκεί ο τρόπος σου να εμπεριέχει σεβασμό κι εκτίμηση για τον άλλον.

 

3. Επιδιώκεις με κάθε τρόπο τον θαυμασμό.

Κάνεις τα πάντα προκειμένου να γίνεσαι το επίκεντρο της προσοχής των άλλων. Πολλή «φασαρία», που μπορεί να σε οδηγήσει και στο ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα. Αντί για θαυμασμό λαμβάνεις απόρριψη και κοροϊδία.

 

4. Θέλεις και προσπαθείς να τα ΄χεις καλά με όλους.

Αγωνίζεσαι ν΄ αρέσεις και να ευχαριστείς τους πάντες. Ανασφάλεια; Ανάγκη αποδοχής; Αποφυγή συγκρούσεων; Σκοπός προσπόρισης αθέμιτου οφέλους; Τίποτα απ΄ όλ΄ αυτά ή όλα αυτά μαζί; Φυσικά γνωρίζεις ότι είναι αδύνατο να ικανοποιείς πάντοτε τους άλλους. Αφενός εσύ παραμένεις ανικανοποίητος, αφετέρου γίνεσαι ευάλωτος απέναντι σε χειριστικούς ανθρώπους. Απ΄ την άλλη πάλι εκείνος που προσπαθεί να τα ΄χει καλά με όλους, είτε δεν τα ΄χει καλά με τον εαυτό του είτε προσδοκά να επωφεληθεί απ΄ αυτούς.

 

5. Υψώνεις τοίχο και θέτεις όρια.

Δεν υψώνεις τοίχο για να αποφύγεις την επαφή με τους άλλους, απλώς γνωρίζεις καλά πότε πρέπει να θέτεις όρια στους ανθρώπους και πώς να χρησιμοποιείς τη λέξη «όχι». Παράλληλα βάζεις τα σωστά όρια και στον εαυτό σου, επειδή έχεις μάθει να τον σέβεσαι και να τον εκτιμάς.

 

6. Ξέρεις ακριβώς τι θέλεις και το καταφέρνεις.

Έχεις την ικανότητα να επικεντρώνεσαι στο σκοπό σου και με ακρίβεια, χωρίς αθέμιτα μέσα, κατορθώνεις και πετυχαίνεις τις επιδιώξεις σου. Είναι απλό. Ξέρεις ακριβώς τι θέλεις, δεν αμφιταλαντεύεσαι και δεν εγκαταλείπεις τις προσπάθειές σου.

 

7. Διαβάζεις τους άλλους με μεγάλη ευκολία.

Έχεις την ικανότητα να διεισδύσεις στο μυαλό όσων συναναστρέφεσαι και ν΄ αντιλαμβάνεσαι διαισθητικά όσα αισθάνονται και θέλουν, εάν είναι αληθινοί ή όχι. Κάτι που σαφέστατα κάνει τους άλλους να νιώθουν άβολα ή ακόμη και ν΄ αναρωτιούνται πώς είναι δυνατό να ΄χεις την ικανότητα αυτή.

 

8. Μιλάς έξω απ΄ τα δόντια, δίχως να φοβάσαι.

Μιλάς ανοιχτά και παρουσιάζεις πάντοτε τα πράγματα ως έχουν. Έχεις επιχειρήματα, που τεκμηριώνουν τις απόψεις σου, μ΄ αποτέλεσμα ο συνομιλητής σου να μην μπορεί να αντικρούσει τους ισχυρισμούς σου. Ξέρεις ποιος είσαι, τι θέλεις, υποστηρίζεις όλα όσα πιστεύεις και δε φοβάσαι, επειδή νιώθεις αυθεντικός κι είσαι.

 

9. Δέχεσαι την απόρριψη.

Απ΄ όπου κι αν αυτή προέρχεται. Αναγνωρίζεις ότι απέτυχες και χρησιμοποιείς τα μαθήματα που πήρες, κάνοντάς τα οδηγούς σου για να προχωρήσεις μπροστά. Η λέξη «ήττα» υπάρχει στο λεξιλόγιό σου.

 

10. Δεν επιδιώκεις ν΄ ανήκεις κάπου για να νιώσεις ασφάλεια.

Δεν περιμένεις ένα έτερον ήμισυ δίπλα σου ή κάποιον γενικότερα, ώστε να νιώσεις ολοκληρωμένος. Ξέρεις ότι δύο μισοί άνθρωποι δεν κάνουν ποτέ έναν ολόκληρο. Παραμένουν μισοί. Όχι μόνο αντέχεις την παρέα με τον εαυτό σου, αλλά την απολαμβάνεις κιόλας. Γνωρίζεις τον τρόπο να φτάνεις απ΄ το «εγώ» στο «εμείς».

 

Αν, τυχόν, μέσα σ΄ όλα αυτά αναγνωρίσατε κάποιες πτυχές της δικής σας συμπεριφοράς, μη βιαστείτε να κρεμάσετε πάνω σας την ταμπέλα του ισχυρού ή του αδύναμου ανθρώπου. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι είτε μας χαρακτηρίζουν δυνατούς είτε αδύναμους, κάθε ένας από εμάς είναι ιδιαίτερος. Κι ενώ σε μερικούς οι ιδιαιτερότητες του χαρακτήρα μας μπορεί να φαντάζουν αλλόκοτες, για άλλους μοιάζουν ιδανικές. Εξάλλου κάπως έτσι πρέπει να λειτουργεί η χημεία, η ανεξήγητη αυτή δύναμη, που ενώνει ανθρώπους.

 

Συντάκτης: Ελίζα Κωνσταντινίδου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου