Είναι ήδη αναμφίβολα δύσκολο βγαίνοντας από μια μακροχρόνια σχέση να έρθουμε αντιμέτωποι με λάθη που κάναμε εμείς οι ίδιοι κi ο πρώην σύντροφός μας αλλά και με το γεγονός ότι πλέον είμαστε εμείς κι ο εαυτός μας. Βλέπετε, από μια τέτοια σχέση δε χάνουμε μόνο τη σχέση και το ερωτικό κομμάτι, αλλά χάνουμε επίσης κι έναν κολλητό, ένα άτομο που ήξερε τα πάντα για μας και μπορούσαμε να μοιραστούμε κάθε μας έννοια και πρόβλημα. Ίσως αυτό να είναι και το χειρότερο απ’ όλα. Ξαφνικά χάνεται ένα άτομο που ήταν ζωτικής αξίας για μας κι από κει που ήξερε τα πάντα, τώρα δεν ξέρει τίποτα.

Με τον καιρό δεχόμαστε αυτή τη νέα τάξη πραγμάτων στη ζωή μας κι αποφασίζουμε ότι είναι καιρός να μπούμε δειλά-δειλά στο παιχνίδι ξανά. Κάθε αρχή και δύσκολη, όπως όλοι ξέρουμε- έτσι κι αυτή λίγο περίεργη θα είναι. Δύσκολη δεν μπορούμε να τη χαρακτηρίσουμε, μιας και περίπου ξέρουμε τι πρέπει να κάνουμε- υπήρξαμε σ’ αυτή τη θέση ξανά. Εκείνο που μπορεί να ξεχάσαμε είναι το πώς να το κάνουμε.

Από το πουθενά νιώθουμε ότι χάσαμε σημαντικές κοινωνικές δεξιότητες. Πώς προσεγγίζουμε ένα άτομο που μας αρέσει; Πώς συμπεριφερόμαστε γύρω του; Πώς ρίχνουμε άκυρο με τρόπο; Άραγε να φανούμε πολύ ξινοί με τον τρόπο που υπολογίζουμε να ρίξουμε το άκυρό μας; Μήπως είμαστε πολύ κλειστοί στον εαυτό μας και γι’ αυτό δε μας πλησιάζει κανείς; Μήπως λέμε κάτι λάθος; Υπάρχουν άραγε σωστά πράγματα να πούμε; Τι πρέπει να κάνουμε τέλος πάντων για να ενταχθούμε ξανά στο dating pool;

 

 

Ας ξεκινήσουμε από την τελευταία μας ερώτηση. Δεν πρέπει να κάνουμε κάτι για να επιστρέψουμε πίσω στη single σκηνή. Φτάνει να είμαστε εμείς οι ίδιοι έτοιμοι. Είναι λογικό, βγαίνοντας από μια σχέση με μεγάλη διάρκεια να χρειαζόμαστε λίγο χρόνο για τον εαυτό μας, κάποιοι ίσως να χαρακτήριζαν αυτό το κομμάτι κι υπερ-σημαντικό για τη μετέπειτα πορεία μας. Εάν κάτι μας τρώει όσον αφορά το παρελθόν μας, κάπως το μυρίζονται όλοι γύρω μας. Ναι, είναι όλοι σαν σκύλοι! Τόσο εύκολα μπορεί κάποιος να καταλάβει ότι βρισκόμαστε αλλού! Αν το γράφαμε στο μέτωπό μας ίσως και να το πρόσεχαν λιγότερα άτομα. Οπότε, η πρώτη κίνηση που θα κοιτάξουμε να κάνουμε είναι να ξεπεράσουμε ό,τι μας βασανίζει και να αφήσουμε τραύματα και στεναχώριες από τα περασμένα πίσω. Αυτόματα θα ξαλαφρώσουμε και θα δούμε και τις νέες γνωριμίες με άλλο μάτι.

Ως προς τις χαμένες κοινωνικές μας δεξιότητες, θα χαρείτε να μάθετε ότι δεν τις χάσαμε, απλώς κάπου τις φυλάξαμε επειδή δεν τις χρειαζόμασταν ιδιαίτερα και τώρα είναι η ώρα να ψάξουμε να τις ανακαλέσουμε. Ένα περίπου ό,τι κάνει κι η μάνα μας με τα χειμωνιάτικα και καλοκαιρινά μας ρούχα όταν αλλάζουν οι εποχές. Χάσαμε πολλά ρούχα σ’ αυτή τη μεταφορά και συνήθως μετά από φωνές και καβγάδες, κάπου τα βρήκαμε ξεχασμένα. Όπως όταν μαθαίνουμε να οδηγούμε το ποδήλατό μας και δεν ξεχνάμε ποτέ το πώς, έτσι γίνεται και σ’ αυτή την περίπτωση. Απλώς σκουριάσαμε λίγο.

Δε χρειάζεται να πανικοβαλλόμαστε με κάθε νέα γνωριμία. Το μόνο που πρέπει να κάνουμε είναι να παρουσιάσουμε τον εαυτό και το χαρακτήρα μας όπως εμείς ξέρουμε καλύτερα. Λογικό είναι πάνω σε συζητήσεις να διηγούμαστε ο ένας στον άλλο καταστάσεις που ζήσαμε στο παρελθόν, είτε χαρούμενες εμπειρίες, είτε στενάχωρες στιγμές. Είναι φυσιολογικό αυτές τις περιπτώσεις να τις περάσαμε με άλλα άτομα και πιο συγκεκριμένα, ίσως να τις περάσαμε με την πρώην σχέση μας στο πλάι μας. Αυτό είναι κάτι που κι εμείς το ξέρουμε, αλλά και το καινούργιο άτομο που έχουμε απέναντί μας, μπορεί να φανταστεί.

Όμως, το «μη συζητάς για πρώην με νυν» είναι κανόνας που αφορά στον σεβασμό στην καινούρια μας αρχή. Αν το καλοσκεφτείτε, ούτε και σε μας θα άρεσε να ακούσουμε ή να ξέρουμε πιο πολλές λεπτομέρειες από το κανονικό για την πρώην σχέση του νυν ενδιαφέροντός μας. Το να μην αναφερόμαστε στην παλιά μας αγάπη δε σημαίνει ότι την υποβαθμίζουμε ή ότι δεν την υπολογίζουμε ως κάτι σημαντικό. Αντιθέτως, δείχνει ότι είμαστε έτοιμοι να προχωρήσουμε έχοντας δεχτεί την έκβαση των πραγμάτων και κρατάμε τι νιώσαμε, είτε καλό είτε κακό, για μας.

Έχοντας περάσει από κάτι δυνατό, δεν υπάρχουν οδηγίες για να μας καθοδηγήσουν στο πώς θα κινηθούμε μπρος σε κάτι καινούργιο. Ο καθένας από μας πρέπει να σιγουρευτεί ότι δε βιάζεται να πάει παρακάτω από φόβο της μοναξιάς. Κατά βάθος, πάντα ξέρεις αν χρειάζεσαι ή όχι μια νέα αρχή στα ερωτικά σου, στο λέει το ένστικτό σου από μόνο του. Μόνο εάν σιγουρευτούμε ότι αφήσαμε αυτούς τους ενδοιασμούς πίσω, όμως, θα μπορούμε να πέσουμε με τα μούτρα σε κάτι καινούργιο και να το ζήσουμε όπως του αξίζει.  Ως έναν καινούριο έρωτα, δηλαδή.

 

Θέλουμε και τη δική σου άποψη!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!

Συντάκτης: Σμαράγδα Σαββίδου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου