Θέλει δουλειά και τριβή για να γίνεις καλός σύντροφος

Απαιτήσεις, παράπονα και δε συμμαζεύεται σε αυτή τη σχέση, που σε κάνει να σκέφτεσαι γιατί επιμένεις και δε χωρίζεις. Συνεχώς κάτι σου λείπει, δεν αισθάνεσαι ποτέ ευχαριστημένος μα αγνοείς το γεγονός ότι κανένας δε γεννήθηκε σωστός σύντροφος. Κανένας δεν ήξερε εξαρχής πώς πρέπει να φερθεί και τι ακριβώς αρμόζει να πει σε κάθε περίπτωση. Όλοι, ακόμα κι όταν έχουμε αποκτήσει κάποιου είδους εμπειρία, είμαστε άπειροι στο θέμα των σχέσεων γιατί κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός κι οφείλουμε να τον αντιμετωπίσουμε κατά αυτόν τον τρόπο.

Μην αποπαίρνεις τον άλλον επειδή δεν έχει μάθει να νιώθει τις ανάγκες σου όπως θα ήθελες. Άλλωστε, μεταξύ μας, δεν έκατσες ποτέ να του μιλήσεις, να του εξηγήσεις τι ακριβώς θέλεις και τι σκέφτεσαι. Δυστυχώς ή ευτυχώς μάλλον, κανένας μας δε διαθέτει την ικανότητα να διαβάζει τη σκέψη του άλλου. Δεν μπορεί να μυρίσει τα νύχια του για να καταλάβει πως ενοχλείσαι αν δεν προθυμοποιηθεί να κατεβάσει τα σκουπίδια ή θέλεις το χρόνο σου όταν επιστρέφεις απ’ τη δουλεία για να συνέλθεις, γι’ αυτό όχι ομιλίες πριν περάσει ένα τέταρτο.

Δεν μπορούμε να ξέρουμε τον άλλον, τις παραξενιές του, αν του αρέσουν τα ρομαντικά στοιχεία ή λόγω εποχής και προσωπικότητας έχει γίνει ο πιο κυνικός άνθρωπος που υπάρχει. Οι σχέσεις για να λειτουργήσουν χρειάζονται επικοινωνία και διεκδίκηση, να λες στον άλλον τι χρειάζεσαι και να διεκδικείς το χώρο σου και το χρόνο σου. Για να υπάρξει ροή στη σχέση και στην καθημερινότητα, πρέπει καταρχάς να υπάρξει τριβή.

Εξάλλου, δεν μπορείς ποτέ να ξέρεις, ίσως κι ο σύντροφος σου να βρίσκεται στην ίδια φάση με σένα και να μην ξέρει πώς να το εκφράσει. Μπορεί να θέλει να προσπαθείς περισσότερο ή να του δείχνεις πως η μεταξύ σας επαφή δεν αποτελεί μια αγγαρεία ουσιαστικά της καθημερινής σου ζωής. Να έχει ανάγκη τη φροντίδα σου και απλώς να ντρέπεται να στο ζητήσει.

Όλοι μπροστά στα πρακτικά του έρωτα είμαστε άπειροι κι είναι φυσικό κι όμορφο. Αν γνωρίζαμε τα πάντα δε θα υπήρχε νόημα στη σύναψη ανθρωπίνων σχέσεων, δε θα νιώθαμε εκείνη την αγωνία, τον κόμπο στο στομάχι και το τρέμουλο στα γόνατα. Δε θα βομβαρδιζόμασταν από χιλιάδες ερωτήσεις με την απορία αν τα κάνουμε όλα σωστά, αν πρέπει να δράσουμε διαφορετικά σε μια περίπτωση και μήπως ο άλλος φύγει επειδή απλώς δε γνωρίζουμε κάποια πράγματα. Είναι ωραίο που χρειάζεται η τριβή για να προκύψει κάποιος ο τέλειος σύντροφος για σένα, γιατί μόνο σένα θα καλύπτει τόσο ώστε να τον αποκαλέσεις έτσι, για κάποιον άλλον μπορεί να είναι ο πιο αταίριαστος σύντροφος που έχει γνωρίσει.

Αυτό που μας καταστρέφει στη δίνη του έρωτα είναι οι σκέψεις, τα εμπόδια που θέτουμε εμείς οι ίδιοι στον εαυτό μας, επειδή στην ουσία φοβόμαστε μην πληγωθούμε ξανά. Μα δεν έχουμε ακόμη καταλάβει πως αν προσπαθήσεις να αποφύγεις τον πόνο, τότε εκείνος διπλασιάζεται κι επιστρέφει με απίστευτη ταχύτητα εναντίον σου.

Μη σκέφτεσαι συνεχώς το μετά και το παραπάνω που μπορεί να σου προσφέρει ο άλλος γιατί αντιστοίχως το ίδιο σκέφτεται κι εκείνος με αποτέλεσμα να μένετε ανικανοποίητοι κι οι δύο απ’ την όποια προσπάθεια επαφής σας. Προσπάθησε απλώς να δεις τα θετικά, όσα πραγματικά κάνει ο άλλος κι αποφασίζει πως θέλει να τα μοιραστεί μαζί σου και θα δεις πως θα εκτιμήσεις λίγο περισσότερο το σύντροφο που έχεις δίπλα σου.  Αν πάλι ανακαλύψεις μετά απ’ την υπομονή και την προσπάθεια επικοινωνίας από μεριάς σου ότι δεν υπάρχει κάποια αλλαγή, τότε απλώς προχώρα παρακάτω χωρίς προβληματισμούς και πισωγυρίσματα.

Εμπιστεύσου,  όμως, για μία φορά το ένστικτό σου και μη βομβαρδίζεις τον εαυτό σου με χιλιάδες σκέψεις κι ερωτήσεις, εφόσον επέλεξες αυτόν τον άνθρωπο έστω και δοκιμαστικά για να βρίσκεται δίπλα σου, τότε κάτι είδες σε εκείνον, τον ξεχώρισες κι αυτό είναι το πιο σημαντικό.