Εμπιστοσύνη εξ ορισμού είναι το να πιστεύεις ότι κάποιος έχει ορισμένες ικανότητες, ιδιότητες ή αρετές και να μπορείς να στηριχτείς πάνω του. Στην κοινωνιολογία και την ψυχολογία, είναι ο βαθμός στον οποίο ένα μέρος εμπιστεύεται ένα άλλο. Μια λέξη λοιπόν, που κουβαλάει ασήκωτο βάρος πάνω της, καθώς είναι τόσο εύκολο να την κερδίσει κάποιος και μια στιγμή μόνο αρκεί για να τη χάσει.
Πόσους ανθρώπους έχεις εμπιστευτεί; Πόσοι και πόσοι έχουν περάσει από τη ζωή σου τους έχεις ανοίξει τα χαρτιά σου και εκείνοι έκαναν κάτι ανεπανόρθωτο; Και δε δείχνουν όλοι κατευθείαν ποιοι είναι, ούτε καν εσύ ο ίδιος, ας μη γελιόμαστε. Σε κάποιους πες το διαίσθηση δεν είναι εύκολο να ανοιχθείς και σε κάποιους άλλους ισχύει ακριβώς το αντίθετο. Τι κάνουμε όμως μ’ όλους εκείνους που έχουμε εμπιστευτεί και μας πρόδωσαν;
Αρχικά, είτε είσαι εκ φύσεως άνθρωπος που θέλει να βλέπει το καλό στους άλλους ανθρώπους είτε έτυχε ορισμένους ανθρώπους να τους εμπιστεύτηκες επειδή έβλεπες κάτι σ’ αυτούς, είτε επειδή φρόντισαν με τον τρόπο τους να κερδίσουν την εμπιστοσύνη σου, όλο αυτό είναι δική σου επιλογή. Συχνά, λέγεται πως στους άλλους ανθρώπους βλέπουμε τα δικά μας στοιχεία και τους κρίνουμε με βάση τα δικά μας χαρακτηριστικά. Σκεφτόμαστε πως κάτι που δε θέλουμε εμείς να κάνουμε σε κάποιον, δε θα το έκανε ούτε εκείνος σε εμάς. Πόσο λάθος σκεπτικό. Κανένας άνθρωπος δεν είναι ίδιος με κανέναν άλλον. Όσο ισοπεδωτικό κι απόλυτο αν ακούγεται. Στο κάτω κάτω δεν ψάχνεις να βρεις ανθρώπους στη ζωή σου που θα είναι ίδιοι με εσένα, θα ήταν βαρετό. Στην ουσία ψάχνεις να βρεις ανθρώπους που θα μπορούσες να μοιραστείς εμπειρίες και να θέλετε μαζί να δοκιμάσετε καινούρια πράγματα, να κάνετε όνειρα -κι ας μην έχουν κοινό παρανομαστή. Ψάχνεις ανθρώπους να «τρέφουν» την ψυχή και το μυαλό σου και όχι να στο τρώνε.
Κάθε άνθρωπος που συναντάς έχει κάτι να σου δώσει. Κάποιοι θα γίνουν η «τροφή» που χρειάζεσαι, άλλοι θα γίνουν μαθήματα που ίσως και να μην ήσουν έτοιμος να πάρεις και κάποιοι άλλοι θα σε πλησιάσουν για να σε έχουν από κοντά τάζοντάς σου διάφορα. Οι δύο τελευταίες κατηγορίες είναι και αυτές που πληγώνουν. Πιο συγκεκριμένα, μπορεί και να είναι ικανές να αλλάξουν εξ ολοκλήρου έναν άνθρωπο. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό αφού οι αλλαγές είναι για να γίνονται και πολλές φορές είναι κι αναγκαίες. Από την πληγή στην αλλαγή δεν είναι εύκολη η μετάβαση, δυστυχώς.
Όταν νιώσεις προδοσία από κάποιον που εμπιστεύτηκες δεν την ξεχνάς ποτέ. Η πληγή θα κλείσει αλλά το σημάδι της θα μείνει εκεί και χωρίς να το θέλεις, κάθε φορά που θα έχεις τη διάθεση να μοιραστείς πράγματα ένα καμπανάκι θα σε τρομοκρατεί και θα σε κρατάει πίσω. Δε θες να σου συμβαίνει αυτό, γιατί ξέρεις μέσα σου πως δεν είναι όλοι το ίδιο. Φοβάσαι μην τυχόν αδικήσεις κάποιον λόγω της πληγής σου, αλλά ταυτόχρονα προτιμάς να είσαι πιο απόμακρος και να μη δένεσαι. Φοβάσαι και για εσένα μη τυχόν περάσεις πάλι τα ίδια. Έτσι θα σε προστατεύσεις σαν να μην καταλαβαίνεις πως απλά κοροιδεύεις τον εαυτό σου. Καμία σχέση δεν μπορεί να αναπτυχθεί και να εξελιχθεί χωρίς την εμπιστοσύνη. Είναι επιλογή σου που θα τη χαρίσεις, γιατί δώρο είναι όσο αστείο κι αν φαίνεται. Αν ο απέναντι δεν το εκτιμήσει δικό του πρόβλημα, τα αποτελέσματα των πράξεών του θα τα δει. Ποια είναι αυτά; Το κυριότερο όλων δε θα σε έχει στη ζωή του πια και αυτό ακόμα και αν δεν το βλέπεις τώρα που μαζεύεις τα κομμάτια σου, είναι κάτι.
Να είσαι προσεχτικός, αλλά να ζεις ταυτόχρονα. Μην αναλώνεσαι σε στιγμές και καταστάσεις που δε σου κάνουν. Επιπλέον, μην κρατάς τον εαυτό σου δέσμιο με ανθρώπους που δεν είναι αυτό που θες, ξέροντας ότι έχουν καταχραστεί την εμπιστοσύνη που τους έδειξες. Μη μετανιώνεις για όσα μοιράστηκες αφού ήθελες και το έκανες.
Οι σχέσεις είναι για να κυλάνε όμορφα χωρίς πίεση, χωρίς να τις τραβάς από τα μαλλιά και κυρίως χωρίς να τρέφονται με το μυαλό και την ψυχή σου. Είναι απαραίτητο για σένα και για όλους εκείνους που ακόμη δεν έχεις γνωρίσει. Είναι δεδομένο ότι θα πέσεις και θα ξανασηκωθείς, απλά φρόντισε την επόμενη φορά που θα το κάνεις να σηκωθείς όπως ακριβώς όταν ήσουν παιδί. Σήκω και προχώρα σαν να μην έγινε κάτι τόσο τρομερό και συνέχισε κανονικά το παιχνίδι σου.
Να σε προσέχεις.
Συντάκτης: Στέλλα Δελή
Επιμέλεια κειμένου: Ζηνοβία Τσαρτσίδου
Επιμέλεια κειμένου: Ζηνοβία Τσαρτσίδου
