Φιλίες που ξεκίνησαν από τότε που ήμασταν μικρά παιδιά. Φιλίες που ξεκίνησαν όταν ήμασταν έφηβοι κι άλλες φιλίες που απλά δεν ήταν για να μείνουν. Λένε ότι οι φίλοι μας είναι μια δεύτερη οικογένεια που μόνοι μας επιλέγουμε. Κι ίσως έχουν απόλυτο δίκιο. Αυτές οι φιλίες που είναι δυνατές κι αντέχουν στο πέρασμα του χρόνου. Που αντέχουν σε δύσκολες καταστάσεις και που είναι ικανές να αντέξουν μέχρι και χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά.

Αυτές οι φιλίες πέρασαν από χίλια μύρια κύματα και δεν πρόκειται να τις σταματήσει απλά και μόνο μία απόσταση. Όπου και να είναι ο καθένας, η φιλία μένει αν το θέλουν κι αν το προσπαθούν πραγματικά.  Ναι, μπορεί να έχουν περάσει μήνες που δεν είδε ο ένας τον άλλο. Μπορεί να περάσουν μέχρι κι εβδομάδες χωρίς να μάθεις νέα τους και χωρίς ένα μήνυμά τους. Αλλά είναι οι φίλοι σου, είναι η οικογένειά σου που ποτέ δεν ξεχνάς ούτε σε ξεχνάει.

Δε σταματάς να αγαπάς και να νοιάζεσαι τον άλλον απλά και μόνο επειδή δε μιλήσατε σήμερα ή γιατί έκανες να τον δεις τέσσερις μήνες. Κι όταν βρεθείτε ξανά μαζί θα είναι σαν να μην πέρασε μία μέρα. Τα συναισθήματα θα είναι τα ίδια κι η αγάπη δε θα έχει μειωθεί. Θα είναι εκεί να σου υπενθυμίζει ότι αξίζει να έχεις τέτοιους ανθρώπους για φίλους σου.

Οι φιλίες είναι σαν τις μετοχές. Όπως επενδύεις στις μετοχές, έτσι και στους φίλους σου. Στις μετοχές, χρήματα, στους φίλους επενδύεις συναισθήματα, ώρες, στιγμές, μυστικά κι άλλα τόσα που μπορούν να κάνουν μια φιλία ξεχωριστή. Κι απ’ τη στιγμή που ξέρεις ότι η δικιά σας φιλία είναι ό,τι πιο ξεχωριστό έχεις, τότε δεν πρόκειται να χαλάσει ή να σπάσει.

Καλώς ή κακώς, όλοι μας κάποια στιγμή προχωράμε μπροστά. Πάμε για σπουδές, κάνουμε οικογένειές και παιδιά και γενικότερα το πρόγραμμά μας αλλάζει και γίνεται όλο και πιο απαιτητικό και πιεστικό. Δε σημαίνει απαραίτητα όμως ότι ξεχνάμε το παρελθόν μας και τους ανθρώπους που περιλαμβάνονται σε αυτό.

Γνωρίζεις καινούργιους ανθρώπους, όπως ακριβώς κι οι φίλοι σου. Δε σημαίνει ότι θα σε αντικαταστήσουν ή ότι θα τους αντικαταστήσεις, γιατί και να θέλατε δεν μπορείτε. Σας δένει κάτι τόσο δυνατό που δε γίνεται κάποιος να αναπληρώσει τη θέση τους έτσι απλά και δε θα σου περάσει καν απ’ το μυαλό. Το ίδιο σκέφτηκαν και τα φιλαράκια σου. Όπως τους αγαπάς, σε αγαπάνε κι όσο σου λείπουν, άλλο τόσο τους λείπεις κι εσύ. Γιατί βλέπεις αλυσιδωτά πάνε όλα.

Γιατί η φιλία είναι σημαντικό κι αναπόσπαστο κομμάτι στις ζωές μας. Φιλία είναι να χαίρεσαι με τη χαρά του άλλου, να λυπάσαι στη λύπη του και να πονάς στον πόνο του. Αυτό είναι η φιλία, να δίνεις και να παίρνεις. Είναι οι στιγμές που έζησες και που θα ζήσεις μαζί τους. Είναι οι στιγμές που σε έκαναν να κλαις από χαρά και συγκίνηση. Όμως είναι κι εκείνες οι άλλες οι πιο πολύτιμες που όταν έκλαιγες εσύ, ήταν δίπλα σου και σου σκούπιζαν τα δάκρυα. Να ξέρεις πως πάντα θα είναι εκεί σε χαρές και λύπες. Αυτό είναι φιλία, γιατί όταν τους έχεις ανάγκη, είναι πάντα εκεί -ακόμα κι όταν εσύ είσαι χιλιόμετρα μακριά τους.

Συντάκτης: Λουκία Χριστοδούλου
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη