Έρωτες, μέλια, αγάπες, ρουτίνες, τσακωμοί, χωρισμοί, κλάματα, μεθύσια, βρισίδια και πάλι κλάματα. Αυτός είναι χοντρικά ο κύκλος των σχέσεων. Και μένεις εσύ στο τέλος με την απογοήτευση αγκαλιά, να σου χρεώνεις ευθύνες (ίσως παραπάνω απ’ όσες σου αναλογούν), να ψάχνεις τα «γιατί», να κλείνεσαι μέσα και να δίνεις πόνο με κάθε λογής καψουροτράγουδο.

Το ζεις το δράμα κι ίσως, μαζοχιστικά, και να το απολαμβάνεις, μέχρι που έρχεται η στιγμή που μπουχτίζεις, που λες «φτάνει, αρκετά» και το εννοείς. Αρχίζεις τη ζωή σου ξανά απ’ το μηδέν, με βήματα αργά αλλά και σταθερά. Δε βιάζεσαι κιόλας να ξεχάσεις, αφού γνωρίζεις πως ο κάθε χωρισμός θέλει τον χρόνο του για να ξεπεραστεί ουσιαστικά, κι όχι να θαφτεί επιφανειακά. Θες, όμως, κι εσύ τον χώρο σου, ζητάς μια αλλαγή παραστάσεων, να σπρώξει την εσωτερική αλλαγή, κι εκεί κάπου σε πιάσουν κάτι τάσεις φυγής.

Θες να εξαφανιστείς απ’ όλους κι όλα. Να πας όσο πιο μακριά γίνεται. Να μην ξέρεις κανένα, να μη σε αναγνωρίζει κανείς. Στο μυαλό σου παίζουν εικόνες από εξωτικούς ένας προορισμούς, εκεί που έχει καλοκαίρι 365 ημέρες τον χρόνο, εκεί που ονειρευόσουν καιρό να βρεθείς. Ξανθές αμμουδιές, σμαραγδένιες παραλίες, δροσιστικά κοκτέιλ και το καλύτερο από όλα; Να μη μιλάει κανείς τη γλώσσα σου. Η απόλυτη ελευθερία, ένας άγνωστος μεταξύ αγνώστων, χωρίς πρόσωπα που ξυπνούν αναμνήσεις, χωρίς αδιάκριτες ερωτήσεις.

Μια καινούργια αρχή αλλά και μια απόδειξη σ’ όλους πως τολμάς, πως μπορείς να τα καταφέρεις και χωρίς εκείνους, πως κανένα δε χρειάζεσαι και κανένα δεν περιμένεις. Δεν είσαι μισός εαυτός για να ‘χεις ανάγκη ένα άλλο μισό και συναισθηματικά δεκανίκια. Δε θες μπαλώματα στη ζωή σου, κι αν έχεις κενά μόνος σου θα τα γεμίσεις, σκαλίζοντας μέσα σου για να βρεις τις ερωτήσεις σου κι ύστερα και τις απαντήσεις.

Γιατί ένα ταξίδι θα ‘ναι το κίνητρο κι η ώθηση που θα σε βοηθήσει να ανοίξεις τον δρόμο προς την πνευματική ισορροπία κι ηρεμία σου. Θα ξεκαθαρίσεις τα πάντα μέσα σου και θα βρεις τη γαλήνη που τόσο καιρό αναζητούσες μάταια σε τρίτους. Θα ‘χεις άπλετο χρόνο να κοιτάς ηλιοβασιλέματα σε μια παραλία, αγκαλιά με το αγαπημένο σου βιβλίο και μια παγωμένη μπίρα από δίπλα να δροσίζει τις σκέψεις σου. Θα βρεις ξανά τον ενθουσιασμό σου για όλα τα μικρά και θα αναπληρώσεις το χαμένο σου χαμόγελο, πατώντας, έστω για λίγο, στο pause σε ό,τι απορροφούσε σαν τρελό την ενέργειά σου.

Δε θες άλλο να χάνεις τον εαυτό σου. Το μόνο που θες είναι να τον βρεις, κι ένα εισιτήριο για έναν μακρινό εξωτικό προορισμό θα ‘ναι η αρχή σ’ αυτό το ταξίδι, που ξεκινά εκ των έσω. Έχεις ανανεωθεί πριν καν βρεθείς στο αεροδρόμιο κι ύστερα όλα είναι μια περιπέτεια. Θα βγεις να γνωρίσεις έναν ανεξερεύνητο ως τώρα, για ‘σένα, πολιτισμό, θα ανακατευτείς με τους ντόπιους και θα γευτείς τα ήθη και τα έθιμά τους. Η διαφορετική κουλτούρα θα αρχίσει λίγο-λίγο να γίνεται μέρος της καθημερινότητάς σου κι όσα στοιχεία σε γοήτευσαν θα γίνουν κομμάτια της προσωπικότητάς  σου.

Θα επισκεφτείς μουσεία, θα διαβάσεις την Ιστορία του τόπου, κι ίσως μάθεις και μερικές λέξεις απ’ τη γλώσσα τους. Κι όσο περνάνε οι μέρες τόσο πιο πολύ θα σου αρέσει, τόσο θα αποχαιρετάς τον παλιό σου εαυτό και θα καλωσορίζεις τον νέο. Θα ‘σαι τόσο ζεν που τίποτα και κανείς δε θα μπορεί να μπει μέσα στο μυαλό σου και να σου χαλάσει τη ζαχαρένια σου. Δεν κάνεις break μόνο απ’ τους άλλους αλλά κι απ’ τις μίζερες σκέψεις σου.

Βάζεις στην άκρη όλα όσα σου είναι περιττά. Υπεραναλύσεις και σενάρια για καταστάσεις που ρούφηξαν με το έτσι θέλω την καλή σου διάθεση και σκοτείνιασαν την ψυχολογία σου καίγονται κάτω απ’ τον καυτό ήλιο. Άνθρωποι που δε σου άξιζαν σε έχασαν, δεν τους έχασες. Όσο για τα λάθη σου, σε συγχωρείς, κοιτάς μπροστά και φροντίζεις να μην τα επαναλάβεις.  Όλα τα άσχημα στην άκρη, πατάς απλά το erase και τα αφήνεις όλα πίσω σου.

Απολαμβάνεις το ταξίδι σου και τις ομορφιές που έχει να σου προσφέρει ένα τόσο ξεχωριστό τοπίο. Μόνο εσύ κι ο εαυτός σου σε μία παραλία, με ένα μοχίτο στο χέρι. Εσύ κι ένα νησί μοναχά για πάρτη σου. Η πιο όμορφη και ξεχωριστή αρχή που μπορείς να κάνεις για ‘σένα. Σήκωσε το ποτήρι σου στα καλύτερα που θα ‘ρθουν!

Συντάκτης: Λουκία Χριστοδούλου
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη