Μην αφήσεις κανένα ν’ αλλάξει αυτό που είσαι

Στην εποχή των selfies και της εικόνας, ο κόσμος αγχώνεται διαρκώς για την εξωτερική του εμφάνιση. Αγοράζει μανιωδώς κρέμες για τέλεια επιδερμίδα και ρούχα που θα αναδείξουν τα δυνατά του σημεία, ξεκινά αυστηρές δίαιτες και πειθαρχημένα προγράμματα στα γυμναστήρια, στερήσεις και θυσίες για το αψεγάδιαστο πρόσωπο και τις ιδανικές αναλογίες.

Ας σταματήσουμε λίγο απ’ το αέναο κυνήγι των –καθαρά υποκειμενικών– προτύπων ομορφιάς κι ας σκεφτούμε καθαρά. Μπορεί η εξωτερική εμφάνιση, αν θέλουμε να ‘μαστε ρεαλιστές, να ‘ναι η πρώτη εντύπωση, το στοιχείο που θα προσελκύσει το βλέμμα και το ενδιαφέρον κάποιου για να μας πλησιάσει, ωστόσο όσο προσεγμένη και γοητευτική κι αν είναι, ποτέ δεν είναι τόσο δυνατή ώστε να κρατήσει κάποιον, ώστε να τον κάνει να συνεχίσει να θέλει την οποιαδήποτε επαφή μαζί μας, πόσο μάλλον να του γεννήσει συναισθήματα. Μόνο η ομορφιά –η εξωτερική– δεν αρκεί!

Δε θα ανεβάσουν την αξία μας ούτε θα κερδίσουν την εκτίμηση και τον σεβασμό των άλλων τα δυνατά πόδια μας, η επίπεδη κοιλιά μας και τα καλοσχηματισμένα μας οπίσθια. Δε θα μας κάνει πιο ενδιαφέροντες σε μια παρέα το γεγονός πως ξημεροβραδιαζόμαστε στα γυμναστήρια. Κι ίσως κάποιοι, όντως, να ασκούνται για την πάρτη τους, για την υγεία τους και την εκτόνωσή τους, γιατί οι ίδιοι επιθυμούν να κρατούνται σε φόρμα, και μπράβο τους. Η πλειοψηφία, όμως, νοιάζεται ή ειλικρινέστερα ανησυχεί για τους άλλους. Δεν αθλείται για τον εαυτό της, αλλά για να αποτρέψει σχόλια και ταμπέλες άλλων, που η αισθητική τους κλονίζεται με μερικά παραπάνω κιλά και δε συγχωρεί τα ψεγάδια. Έτσι, έχουμε ανθρώπους που αδυνατούν να αποδεχτούν τον εαυτό τους, γιατί ζητούν την επιβεβαίωση τρίτων κι εκείνοι είναι πάντα πολύ αυστηροί.

Μα όσο κι αν χτυπηθείς στους διαδρόμους, κι αν κατέβεις νούμερο στο τζιν σου κι ανεβάσεις τα οπίσθιά σου, ο χαρακτήρας σου, η ψυχή σου, αυτό που είσαι, δε θ’ αλλάξει, είτε είσαι πέντε κιλά πάνω είτε πέντε κιλά κάτω απ’ το καλούπι της κοινωνίας. Άσχημο θα σε κάνει η αγένειά σου, όχι η κοιλιά σου. Κι αν οι άλλοι βρουν κάτι για να πουν, αυτό γιατί να γίνει θηλιά στον λαιμό σου;

Αν νιώθεις εσύ καλά με το σώμα σου, τότε γιατί να κάτσεις να σκάσεις επειδή ο υπόλοιπος κόσμος έπεσε θύμα των ανασφαλειών του; Τους πουλάνε λάθος πρότυπα, τους βάζουν να κυνηγάνε το τέλειο, άρα το ανέφικτο, κάνοντάς τους να μην αποδέχονται, να μην αγαπάνε τον εαυτό τους. Κι ύστερα δεν αισθάνονται αρκετά καλοί για τίποτα, για τη δουλειά των ονείρων τους ή για τον μεγάλο έρωτα -ειδικά γι’ αυτόν. Μα ο έρωτας, αν είναι έρωτας, δε θα νοιαστεί για τα κιλά σου.

Ξεπουλάνε κομμάτια του εαυτού τους, χαμένοι στη ματαιοδοξία, προσπαθώντας να μοιάσουν στα εξώφυλλα των περιοδικών κι αδιαφορώντας για το περιεχόμενο. Γεμίζουν το μυαλό τους με ανασφάλειες και φοβίες ότι δεν είναι αρκετά ικανοί για να πετύχουν τον στόχο τους, χωρίς να ξέρουν καν την πραγματική τους –εσωτερική– δύναμη.

Δε θέλω να ζω σε έναν κόσμο όπου καθημερινά θα μου δηλητηριάζουν την ψυχή με δήθεν ανάγκες. Δε χρειάζομαι κοιλιακούς, ούτε ακριβά ρούχα για να ‘μαι ευτυχισμένη. Θέλω να μπορώ να ‘μαι αυτό που γουστάρω εγώ να ‘μαι κι όχι αυτό που θα μου επιβάλουν άλλοι, τα social media, οι διασημότητες, τα περιοδικά. Θέλω να μπορώ να βγω στην παραλία το καλοκαίρι, να χαρώ τη θάλασσα και να απολαύσω το παγωτό μου, χωρίς να αισθάνομαι πως τραβάω τα βλέμματα και τα, σίγουρα όχι καλοπροαίρετα, σχόλια των γύρω μου. Θέλω ο καθένας να κοιτάζει τον εαυτό του και να ‘ναι ο εαυτός του. Θέλω να ζήσω όπως εγώ επιθυμώ και θέλω να μπορώ να μ’ αγαπάω.

Και θέλω κι εσύ, ο κάθε εσύ, να αποδέχεσαι τον εαυτό σου και να δουλεύεις για το μέσα σου, γιατί το έξω ξεφτίζει γρήγορα. Ν’ αγαπάς το μη συνηθισμένο, αυτό που σε διαχωρίζει απ’ τους άλλους, γιατί ο καθένας μας είναι μοναδικός. Στο τέλος της μέρας, όταν ξαπλώνεις στο κρεβάτι σου, δε σου μένει κανείς άλλος. Είσαι μόνο εσύ κι ο εαυτός σου, δε σου μένει ο υπόλοιπος κόσμος, ούτε οι διάσημοι που θα φέρνουν διαρκώς και κάτι άλλο στη μόδα. Είσαι απλά εσύ, κι ο εαυτός σου είναι ο μόνος που μπορείς να του μιλήσεις καθαρά για όλα.

Να σ’ αποδέχεσαι και ποτέ να μην αφήσεις τους άλλους να αλλάξουν αυτό που είσαι.  Κι αν καμία φορά χαθείς στη διαδρομή, μη φοβάσαι, θα ξαναβρείς τον εαυτό σου κι εκεί θα τον αγαπήσεις πάλι απ’ την αρχή, κι αυτή τη φορά θα τον αγαπήσεις αληθινά.