Ένα βράδυ, εκεί που χάζευα χαλαρά στην αρχική, εμφανίστηκε ξαφνικά μπροστά μου ένα τραγούδι των «The Callas» που λέγεται «Παγκράτι, Βράδυ» και μέσα σε μόλις 3 λεπτά και 15 δευτερόλεπτα -όσο δηλαδή διαρκεί το τραγούδι- ξύπνησαν τόσες μνήμες. Όλοι έχουμε συνδέσει καταστάσεις και ανθρώπους με συγκεκριμένες περιοχές. Έτσι, λοιπόν, για κάποιους από εμάς το Παγκράτι δε θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση. Και θα μου πεις, καλά χάθηκαν οι περιοχές; Τι το ιδιαίτερο έχει το Παγκράτι; Πέρα από την προφανή ομορφιά του, έχει και μια κρυμμένη ομορφιά που πάμε μέσα από τις λέξεις που ακολουθούν και τη μελωδία του κομματιού να ανακαλύψουμε παρέα.

Μπορούμε να σχολιάσουμε πολλά για το Παγκράτι, από τη θέση του στον χάρτη μέχρι την πολιτισμική του κληρονομιά, την κουλτούρα του και τη νυχτερινή ζωή του που δεν αφήνει κανέναν ασυγκίνητο. Η αλήθεια είναι ότι όταν ο ήλιος πέφτει, όλα γίνονται λίγο πιο όμορφα σε αυτή την περιοχή. Αλήθεια, έχεις δει το Καλλιμάρμαρο φωτισμένο τη νύχτα; Αν ναι, μη μου πεις ότι δεν ένιωσες ένα δέος για όλη την ιστορία που το συντροφεύει και για το πώς έχει καταφέρει να εναρμονιστεί με τη σύγχρονη Αθήνα. Αυτή είναι και η μαγεία της περιοχής. Ότι καταφέρνει και συνδυάζει τόσο αρμονικά τα παλιά νεοκλασικά με τα σύγχρονα κτίσματα που της δίνουν ένα κύρος και της προσδίδουν μια αλλοτινή αίγλη.

 

 

Περιφερόμενος στους δρόμους αυτής της περιοχής, κάνεις μια στάση στην οδό Ερατοσθένους και παρατηρείς ένα από τα καλύτερα μουσεία, το μουσείο Γουλανδρή. Το κτήριο θυμίζει κάτι από νεοκλασικό με έντονα σύγχρονα στοιχεία και σίγουρα αξίζει να ρίξεις μια ματιά στις εκθέσεις που φιλοξενεί. Προχωράς στα σοκάκια του Παγκρατίου και συναντάς τα πιο σικάτα εστιατόρια που όχι μόνο έχουν κερδίσει αστέρια Michelin αλλά είναι τόσο καλής αισθητικής που θέλεις να πάρεις την κάμερα σου και να απαθανατίσεις κάθε γωνιά τους.

Και πέρα απ’ όλα αυτά, δεν υπάρχει κάτι καλύτερο από ένα ερωτευμένο ζευγάρι να χάνεται σε μια βόλτα στα στενά του Παγκρατίου και να καταλήγει σε μία από τις πλέον γνωστές πλατείες, την Πλατεία Προσκόπων. Η πλατεία αυτή ήταν η αγαπημένη ενός πολύ μεγάλου καλλιτέχνη, του Μάνου Χατζιδάκι, και σου δίνει την αίσθηση ότι είναι ένα κρυμμένο διαμάντι στην καρδιά της Αθήνας. Και ίσως ο στίχος «βράδυ ξαπλωμένοι στο Παγκράτι» να αναφέρεται στην άνεση που μπορεί να σου προσφέρει το να ξαπλώσεις σε αυτή την πλατεία και να φανερώσεις τα μυστικά σου σε κάποιον κάτω από τα φώτα της πόλης, την ίδια ώρα που μπορείς να αφεθείς στο λυτρωτικό συναίσθημα που σου προσφέρει αυτή η κατάσταση.

Δεν μπορείς να καταλάβεις την αίσθηση του να χάνεσαι περπατώντας στο Παγκράτι, αν δεν το ζήσεις. Καμιά φορά ξεχνάμε πόσες ομορφιές κρύβει η Αθήνα. Χανόμαστε στους γρήγορους ρυθμούς της καθημερινότητας και δε βλέπουμε πως μία απλή βόλτα μπορεί να σε κάνει ερωτευτείς ανθρώπους, μέρη, καταστάσεις. Μια τέτοια περιοχή είναι και το Παγκράτι, που όσο και να θέλεις να το ξεχάσεις, αυτή η cool συνοικία της Αθήνας θα είναι πάντα στη μόδα και θα παραμένει απ’ τις πρώτες σου επιλογές σε μια έξοδο. Και πάμε στοίχημα ότι αν το επισκεφτείς, δε γίνεται να μην το ερωτευτείς.

 

Πηγή φωτογραφίας

Συντάκτης: Βαρβάρα Αθανασίου
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.