Πάει καιρός που η ψυχοθεραπεία -ευτυχώς- έχει ξεφύγει από το γνωστό ταμπού που υποστηρίζει ότι για να πας σε ψυχολόγο πρέπει να είσαι τρελός. Ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι κάνουν το δώρο της φροντίδας στον εαυτό τους κι επισκέπτονται συμβούλους ψυχικής υγείας, κίνηση την οποία νιώθουν άνετα να μοιραστούν με τους οικείους τους. Άλλωστε αυτές οι πεποιθήσεις πρέπει να εξαλειφθούν εντελώς, καθώς δεν ωφελούν κανέναν μας. Είτε κλείνεις ένα ραντεβού με τον παθολόγο είτε με τον ψυχολόγο δεν έχει καμία διαφορά, απλώς ο ένας είναι γιατρός των παθήσεων του σώματος κι ο άλλος της ψυχής.

Η απόφαση κάποιου να ξεκινήσει ψυχοθεραπεία φανερώνει τη δύναμη που έχει να αντιμετωπίσει τα σκοτάδια του και τις κρυφές του σκέψεις. Ωστόσο, όπως υπάρχει το ιατρικό απόρρητο, έτσι και η ψυχοθεραπεία είναι καθαρά προσωπική υπόθεση. Γι’ αυτόν τον λόγο είναι δικό σου θέμα με ποιον θα μοιραστείς αυτό για το οποίο δουλεύεις σε μια συνεδρία. Ακόμα κι αν αυτός ο κάποιος που θα μείνει εκτός, είναι το ταίρι σου.

Στην περίπτωση που η σχέση σου δεν μπορεί να κατανοήσει την ανάγκη να κρατήσεις για τον εαυτό σου τις συζητήσεις που κάνετε με τον ψυχοθεραπευτή σου, τότε εκ των πραγμάτων η οποιαδήποτε πίεση να μιλήσεις αποτελεί παραβίαση της ιδιωτικότητάς σου και τεράστιο red flag. Ειδικά όταν η απαίτηση συνοδεύεται από θυμό· μια passive aggressive ή και καθαρά aggressive αντίδραση θα πρέπει να σε προβληματίσει γενικότερα σε σχέση με το ταίρι σου, καθώς δείχνει σημάδια κτητικότητας που σίγουρα δε θες να αντιμετωπίσεις μετέπειτα.

Αν ψάχνεις απαντήσεις, τότε έχε στον νου σου ότι οι λόγοι για τους οποίους μπορεί να θυμώνει το ταίρι σου πιθανόν να είναι οι εξής:

1. Έχει ένα αίσθημα κατωτερότητας και του προκαλείται ανασφάλεια επειδή εσύ έχεις τη δύναμη να αντιμετωπίσεις τα θέματά σου, ενώ το ταίρι σου όχι. Έτσι, τείνει να μειώνει την αξία της θεραπείας και να αντιδρά υπερβολικά και καχύποπτα. Συνήθως θα σου πει ότι δεν έχεις ανάγκη να πας σε ψυχολόγο και σε παροτρύνει να μιλήσεις μαζί του.

2. Φοβάται μήπως μέσα από την ψυχανάλυση καταλάβεις ότι κάτι δεν πάει καλά σε σχέση με το μεταξύ σας κι έτσι θέλει να σου αποσπάσει πληροφορίες, υποτιμώντας την προσπάθεια που κάνεις να βοηθήσεις τον εαυτό σου.

3. Από απλή περιέργεια, ή επειδή νιώθει ότι δε θες να μοιραστείς μαζί του τα εσώψυχά σου. Σε αυτήν την περίπτωση είναι σημαντικό να καταλάβει ότι δεν είναι απαραίτητο να γνωρίζει κάθε σου σκέψη και πως, αν νιώσεις έτοιμος κι ασφαλής, θα μοιραστείς από μόνος σου ό,τι σε απασχολεί.

Όπως και να έχει, το καλύτερο που μπορείς να κάνεις είναι να προκαλέσεις μια συζήτηση όπου θα ξεκαθαρίζεις κάποιους κανόνες για το ταξίδι σου αυτό στην ψυχοθεραπεία. Θα μπορούσες, μάλιστα, να προτείνεις να κάνετε μια συνεδρία από κοινού, σαν ζευγάρι, για να το λύσετε. Είναι καθαρά δικαίωμά σου να μην αναφέρεις τι λέτε με τον θεραπευτή σου στη διάρκεια μιας συνεδρίας. Αυτό δε σημαίνει ότι ακυρώνεις τον σύντροφό σου, ίσα ίσα φανερώνει ότι παλεύεις να θεραπεύσεις κάποια κομμάτια του εαυτού σου για να γίνεις καλύτερος άνθρωπος και κατά συνέπεια καλύτερος σύντροφος. Ο σεβασμός στην ελευθερία του άλλου είναι απαραίτητος κανόνας και πρέπει να τηρείται κι από τους δύο σας για να λειτουργήσει η σχέση. Αντιθέτως, οι απότομες αντιδράσεις, η πίεση κι η έλλειψη εμπιστοσύνης έχουν εγωιστικά κίνητρα και δεν αποτελούν πρότυπα υγιούς σχέσης.

Πάνω από όλα, σημασία έχει να κάνεις ό,τι είναι καλύτερο για σένα χωρίς να έχεις γραμμή συμπεριφοράς από το ταίρι σου. Η ψυχοθεραπεία μάς βοηθά να βγάλουμε στην επιφάνεια όλα τα κρυμμένα κομμάτια μας και να λυτρωθούμε από τα κακώς κείμενα του παρελθόντος. Πρόκειται για μια βαθιά εξομολόγηση της ψυχής μας σε έναν ειδικό, με σκοπό να μας βοηθήσει να βγούμε από τον λαβύρινθο που ενδεχομένως έχουμε πέσει. Δεν έχει καμία σχέση με το αν αγαπάμε ή όχι το ταίρι μας, ακόμα κι αν μας δίνει απαντήσεις και γι’ αυτό. Έτσι, καλό είναι ο άνθρωπος που έχουμε επιλέξει να είναι δίπλα μας, συνοδοιπόρος στη ζωή μας, να μπορεί να κατανοήσει το δικαίωμά μας να μην αναφέρουμε ό,τι συζητάμε σε αυτή τη διαδικασία. Κι αν δεν μπορεί, ας είμαστε αρκετά δυνατοί για να μπορούμε να απαντήσουμε το “γιατί να μην μπορεί”.

 

Συντάκτης: Ειρήνη Φιλανδριανού
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου