Συνήθως, όταν χωρίζουμε, λέμε ότι δε θα κάνουμε πισωγυρίσματα και πως θα ήταν χάσιμο χρόνου μια ενδεχόμενη επιστροφή. Άλλωστε, όπως λέει και το γνωστό άσμα «επιστροφές καταστροφές». Μήπως, όμως, δε θα έπρεπε να είμαστε και τόσο απόλυτοι; Μπορεί ο τρόπος που χωρίσαμε να ήταν λόγω εγωιστικής συμπεριφοράς κι από τους δύο ή να μην υπήρχε το σωστό timing στις ζωές μας κι έτσι να μας τρώει ακόμα αυτό το «αν» και το «μήπως» τα πράγματα ήταν αλλιώς μεταξύ μας. Αναπολούμε στιγμές που ζήσαμε και η σκέψη μας παραμένει κολλημένη σε αυτό το πρόσωπο, με αποτέλεσμα κάθε φορά που πάμε να συνδεθούμε με κάποιον άλλο να μπαίνουμε στο τριπάκι της σύγκρισης και της υπερανάλυσης. Προσπαθούμε να το δούμε με τη λογική μας αλλά η καρδιά δε σκαμπάζει από αυτά, γιατί η καρδιά χαράζει τη δική της πορεία, έχει τους δικούς της κανόνες. Ωστόσο, η εκδοχή της επανασύνδεσης μας τρομάζει καθώς έρχεται στην επιφάνεια ο φόβος και η πίκρα που μας άφησε ο χωρισμός και τα ερωτήματα που δημιουργούνται στο κεφάλι μας είναι πολλά. Ένα από όλα αυτά είναι μήπως αξίζει να δώσουμε μια δεύτερη ευκαιρία στη σχέση.

Κάθε επανασύνδεση θα μπορούσε να είναι επιτυχημένη εάν κι οι δύο τηρήσουμε κάποιες προϋποθέσεις. Πρωτίστως, αυτό που θα πρέπει να απαντήσουμε στον εαυτό μας είναι εάν αυτή η σχέση μας κάνει να νιώθουμε ασφαλείς κι υπάρχει αμοιβαίος σεβασμός κι αγάπη. Χωρίς αυτά τα στοιχεία, η οποιαδήποτε επανασύνδεση δεν έχει νόημα να γίνει. Αφού λοιπόν ξεκαθαρίσουμε τις προθέσεις μας εκατέρωθεν, το αμέσως επόμενο που θα πρέπει να σκεφτούμε είναι αν θέλουμε να επιστρέψουμε στη σχέση από πραγματική επιθυμία ή απλώς προσπαθούμε να αποφύγουμε να μείνουμε μόνοι μας. Πολλές φορές επιστρέφουμε στην προηγούμενη σχέση μας διότι έχουμε την πεποίθηση ότι θα καταλήξουμε χωρίς σύντροφο ή επειδή αισθανόμαστε ότι δεν μπορούμε να αγαπηθούμε ξανά με τόσο έντονο τρόπο.

Έπειτα, θα πρέπει να είμαστε διατεθειμένοι να μην επαναλάβουμε λάθη και συμπεριφορές που μας έφεραν στο σημείο του χωρισμού, αλλιώς τα τραύματα του παρελθόντος θα επανέλθουν. Η ειλικρίνεια κι η συγχώρεση θα πρέπει να είναι σύμμαχος της σχέσης μας για να μπορέσουμε να κρατήσουμε την ισορροπία μας και να γεφυρώσουμε τα κακώς κείμενα που είχαν υπάρξει. Ο καθένας μας οφείλει να αναλαμβάνει τις ευθύνες του και να φροντίζει να λέει την αλήθεια γι’ αυτά που νιώθει. Σε αντίθετη περίπτωση, θα καταλήξουμε πάλι σε μια on-off κατάσταση κάνοντας κύκλους γύρω από το ίδιο σημείο. Μια επανασύνδεση, επίσης, προϋποθέτει να επενδύουμε στη σχέση χτίζοντας σταθερά θεμέλια μέσα από την υπομονή και τη διάθεση για εξέλιξη. Ο βασικός σκοπός της, είναι να βελτιώσουμε τη σχέση μας, ανακαλύπτοντας τις κρυμμένες πτυχές ο ένας του άλλου κι έπειτα να αποδεχτούμε ότι οι λόγοι που μας έκαναν να χωρίσουμε δεν ήταν πιο πάνω από αυτό που νιώθουμε ο ένας για τον άλλο.

Γενικότερα, εάν μια σχέση αξίζει να έχει μια δεύτερη ευκαιρία, θα την έχει, αρκεί βέβαια να το επιθυμούν εξίσου και οι δύο πλευρές και να ξέρουν γιατί τη διεκδικούν. Όταν δύο άνθρωποι ταιριάζουν, αγαπιούνται βαθιά κι έχουν τη διάθεση να φροντίζουν ο ένας τον άλλον, τότε τίποτα δεν μπορεί να τους χωρίσει. Κι ας λένε. Όσο κλισέ και να φαίνεται αυτό, η ζωή μας έχει αποδείξει ότι όλοι οι άνθρωποι που έρχονται στον δρόμο μας έχουν έρθει για κάποιον λόγο. Το αν θα παραμείνουν στο πλευρό μας κι εμείς στο δικό τους, είναι στο χέρι μας να το διατηρήσουμε και να πάμε παρακάτω. Τι περιμένεις λοιπόν; Στείλε εκείνο το μήνυμα που όλο γράφεις και διαγράφεις, αφού το λέει η καρδούλα σου.

Συντάκτης: Ειρήνη Φιλανδριανού
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου