Χριστούγεννα. Οι πιο όμορφες και μακράν οι πιο αγαπησιάρικες ημέρες του έτους. Όλοι αγαπιόμαστε λίγο περισσότερο στις γιορτές -ή έστω όλοι δείχνουμε τα συναισθήματά μας λίγο πιο πολύ. Κι ενώ κάθε χρόνο είναι εξίσου όμορφα, όσο μεγαλώνουμε είναι και κάπως διαφορετικά.

Κατεξοχήν οικογενειακή γιορτή, όμως η οικογένεια είναι μια έννοια με πολλές ερμηνείες. Οικογένειά μας μπορούν να θεωρηθούν κι οι φίλοι μας, κι ο άνθρωπός μας, ίσως πάλι να ‘χουμε φτιάξει τη δική μας. Έτσι, οι ιεροτελεστίες που ακολουθούμε μπορεί να παραμένουν σταθερές, ντύνονται όμως κάποτε με διαφορετικά πρόσωπα κι αποκτούν πια άλλο νόημα.

Αν ξεχωρίζαμε μία στιγμή ως την πιο χαρακτηριστική των ημερών, αυτή δε θα ‘ναι άλλη απ’ το στόλισμα του δέντρου! Διαδικασία που συνοδεύεται από πολλή χαρά, μπόλικο παιδικό ενθουσιασμό και φωτεινά (όσο και τα λαμπάκια) χαμόγελα. Κι όσο κι αν έχουμε κρατήσει πολλές όμορφες αναμνήσεις στολίζοντας με τους γονείς μας στο πατρικό μας, απ’ τα παιδικά ως και τα ενήλικα χρόνια μας, η στιγμή που στολίζουμε για πρώτη φορά  με το σύντροφό μας έχει μια άλλη διαφορετική ομορφιά.

Μια τέτοια στιγμή σηματοδοτεί και μια νέα αρχή. Ίσως να ‘ναι τα πρώτα σας Χριστούγεννα μαζί γενικά ή τα πρώτα σας που ζείτε στο ίδιο σπίτι.  Η ανάμνηση αυτή, λοιπόν, θα κλειδωθεί στη μνήμη σου. Θα επισφραγίσει μια πιο βαθιά συναισθηματική σύνδεση ανάμεσά σας, καθώς είναι αλλιώς να μοιράζεσαι εξόδους και διακοπές κι αλλιώς να κάνεις με τον άνθρωπό σου πράγματα που μέχρι τότε είχατε συνηθίσει να κάνετε μόνο με την οικογένειά σας. Είναι σαν να αποφασίζετε πως από ‘κείνη τη στιγμή βάζετε κι εκείνον τον άνθρωπο στον κύκλο της οικογένειάς σας.

Ο έρωτας, εξάλλου, δεν είναι μόνο άγριος και παθιασμένος αλλά κι οικείος, τρυφερός, με μια δόση παιδικότητας, όπως κι η στιγμή που στολίζετε. Αυτό είναι και το μυστικό των ανθρώπων που μένουν χρόνια μαζί. Αλλάζουν συνήθειες, κάνουν πολλές κοινές νέες αρχές, και δίνουν στη σχέση τους πολλές διαφορετικές νότες. Κάνοντας ακόμα και τις πιο κλασικές διαδικασίες, που έχουν αποτυπωθεί συγκεκριμένα στη μνήμη τους, διαφορετικές κι εντελώς δικές τους.

Σίγουρα, μπορεί να νοσταλγήσεις τις παλιές εποχές. Τότε που όλα αυτά τα έκανες με τους γονείς σου, σε ένα περιβάλλον εντελώς οικείο και δικό σου. Εκεί ακριβώς βρίσκεται η μαγεία, όμως: στη διαφορά. Δεν είναι πως η αγάπη των γονιών σου σβήνει, ούτε ότι δε θα τους αφιερώσεις χρόνο αυτές τις μέρες. Απλά μεγάλωσες, δεν είσαι πια το μωρό τους, ήρθε η ώρα να ανοίξεις δικά σου φτερά. Κι εκείνοι χαίρονται πολύ γι’ αυτό.

Ίσως το δέντρο στο πατρικό σου να ‘ναι πιο ψηλό και πιο καλοστολισμένο, με πιο πολλά λαμπάκια και μπάλες, όμως αυτό είναι δικό σου. Είναι, βασικά δικό σας! Στολίζεται με έρωτα κι αυτό το κάνει μοναδικό.

Γι’ αυτό, λοιπόν, η πρώτη φορά που θα στολίσεις δέντρο μαζί με τον άνθρωπό σου φρόντισε να ‘ναι υπέροχη. Με μουσικές και χαμόγελα, διώξε γκρίνιες και μελαγχολία. Δε θα ξαναϋπάρξει αυτή η στιγμή, κάθε επόμενη (αν έρθει) δε θα ‘ναι σαν την πρώτη, κι αυτή είναι μονάχα δική σας.

Μια απόδειξη ότι είστε μαζί σε όλα και μοιράζεστε, εκτός από αγάπη, το ίδιο σπίτι, το ίδιο δέντρο και μια κοινή ευτυχία.

Συντάκτης: Κλειώ Γεωργαντοπούλου
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη