Γιατί τα σκαλίζεις μήνες μετά τον χωρισμό;

Υπάρχει ένα τραγούδι που λέει «Πες μου τι θέλεις, γιατί με παίρνεις μήνες ολόκληρους μετά το χωρισμό». Η μια απάντηση σε αυτήν την ερώτηση είναι το «μου έλειψες, θέλω να δω τι κάνεις, να τα πούμε κι ίσως να τα ξαναβρούμε κιόλας». Συχνό φαινόμενο, αναμενόμενο σε πολλές περιπτώσεις και πάνω απ’ όλα τίμιο και ξεκάθαρο. Υπάρχει όμως και μια άλλη πλευρά, όχι και τόσο ξεκάθαρη ως προς το κίνητρο και βέβαια σε πολλές περιπτώσεις κι εντελώς αψυχολόγητη, σχεδόν πάντα όμως εντελώς περιττή.

Έχετε χωρίσει ένα Χ χρονικό διάστημα, όπου το «Χ» δεν έχει απολύτως καμία σημασία, απλά είναι μια υπολογίσιμη χρονική περίοδος από τότε που επήλθε ο χωρισμός σας. Επίσης δεν έχει καμία απολύτως σημασία το χρονικό διάστημα που ήσασταν μαζί. Όσο κι αν κράτησε, υπήρξαν συναισθήματα, αρκετά ώστε να μπεις σε μια τέτοια διαδικασία. Τι ποια διαδικασία; Τη διαδικασία τού να επικοινωνήσεις με το πρώην ταίρι σου, στα καλά του καθουμένου συνήθως και να επιδιώξεις συνάντηση ώστε να μιλήσετε. Και τι θα πείτε; Εμ, εδώ είναι η μεγάλη παγίδα. Θα πεις στο πρώην αμόρε σου όλα εκείνα που έχεις στο κεφάλι και κυρίως στην καρδούλα σου για εκείνο, γιατί -άκου τώρα τη βόμβα- αποφάσισες λέει να προχωρήσεις στη ζωή σου κι οφείλεις να το κάνεις απαλλαγμένος από το παρελθόν σου. Να βάλεις την οριστική τελεία.

Πόσο σίγουρος είσαι πως ο μοναδικός λόγος που προχωράς σε αυτή την επικοινωνία είναι για να βάλεις την οριστική τελεία; Δεν ξέρω εάν το έχεις καταλάβει, αλλά η οριστική τελεία μπήκε όταν χωρίσατε κι η παύλα μπαίνει καθημερινά όσο βλέπεις πως κανείς από τους δύο δεν κάνει κάποια κίνηση για επανασύνδεση. Άλλο είναι το κίνητρό σου γι’ αυτή σου την κίνηση.

Ο μοναδικός λόγος για τον οποίο έχει λογική είναι για να ταρακουνήσεις λίγο τις καταστάσεις. Είδες πως η άλλη πλευρά δεν κάνει κάποια κίνηση για να βρεθείτε και να πέσει στο τραπέζι μια επανασύνδεση, οπότε είπες να πετάξεις το τυράκι πως αλλάζεις κατεύθυνση, να τσιμπήσει και να σε διεκδικήσει. Πως τάχα μου, «εγώ σε θέλω ακόμα, νιώθω πράγματα για σένα, αλλά (σενάριο 1^ο) εσύ δε νιώθεις το ίδιο για μένα ή (σενάριο 2^ο) δεν είναι οι καταστάσεις κατάλληλες για τους δύο μας, οπότε πρέπει να σε αφήσω και να προχωρήσω χωρίς εσένα». Μπορεί το πολυπόθητο νέο ξεκίνημα να είναι μίλια μακριά βέβαια κι όσα λες πως θέλεις να αφήσεις πίσω σου σε καίνε και σε σιγολιώνουν ακόμα.

Αφού λοιπόν πετάξεις τη βόμβα σου κι αποχωρήσεις με το κεφάλι ψηλά έχοντας δηλώσει ξεκάθαρα πως σαλπάρεις προς νέα λιμάνια, ξεκινάει μια περίοδος που περιμένεις δεμένος ακόμα στο παλιό λιμάνι (όχι των Χανιών, εκεί αξίζει να μένεις δεμένος για πάντα), συνήθως πάνω από το κινητό, τη στιγμή που η άλλη πλευρά θα αποφασίσει πως δεν μπορεί να ζήσει χωρίς εσένα, εάν γίνει η κρούση και μπει στη διαδικασία να σε φέρει πίσω.

Τώρα υπάρχει κι άλλη μια εξήγηση, σε μικρότερο -ευτυχώς- ποσοστό που λέει πως ο λόγος για τον οποίο επιδιώκεις μια εξήγηση– ξεκαθάρισμα μ’ ένα πρώην ταίρι αφού έχει περάσει ένα εύλογο χρονικό διάστημα που δεν είσαστε πλέον μαζί, είναι ένας υπέρμετρος εγωισμός που ξεπερνάει το «άπειρο κι ακόμα παραπέρα». Θέλεις να του τρίψεις στη μούρη πως εσύ προχωράς κι εκείνο χάνει το κελεπούρι. Τι προσπαθείς να πετύχεις με μια τέτοια εξομολόγηση; Να το πληγώσεις; Να το κάνεις να αλλάξει γνώμη; Να το δεις να σέρνεται στα πόδια σου «όχι μη φύγεις, θα φαρμακωθώ»;

Υπάρχει βέβαια και μια ελάχιστη πιθανότητα τα πράγματα που θα πεις να μην έχουν βγει ποτέ από μέσα σου. Να μην έδειξες ποτέ στο πρόσωπο αυτό τι πραγματικά νιώθεις για εκείνο και να θεωρείς πως οφείλεις, στον εαυτό σου κυρίως, να τα βγάλεις από μέσα σου για να μην έχεις την αμφιβολία του «εάν τα ήξερε, πώς θα αντιδρούσε;» Και πάλι όμως, δεν το κάνεις για να προχωρήσεις, αλλά να δεις μήπως μπορεί να αλλάξει κάτι ανάμεσά σας. Εάν θεωρείς πως αυτό είναι το τελευταίο σου χαρτί για να γυρίσει πίσω, τότε ναι, ρίξ’ το στο τραπέζι και παίξ’ τα όλα γι’ όλα. Πρόσεξε όμως. Δεν το κάνεις για να πας μπροστά, το κάνεις για να δεις εάν υπάρχει πιθανότητα επιστροφής κι αφού δεις πως δεν αλλάζει κάτι, τότε ναι, οφείλεις να το αφήσεις πίσω σου και να κοιτάξεις εσένα και το μέλλον σου χωρίς αυτό το άτομο.

Γενικά, καλό θα είναι να αποφεύγουμε να γυρνάμε πίσω σε καταστάσεις που δεν έχουν μέλλον. Είτε είναι βλαβερές για σένα, είτε η άλλη πλευρά δεν είναι διατεθειμένη να θυμηθεί τα παλιά, είτε οι καταστάσεις δεν είναι υπέρ σας, καλό θα είναι να μείνει εκεί που βρίσκεται η ιστορία. Άλλωστε, υπάρχουν τόσα πολλά λιμάνια να εξερευνήσουμε εκεί έξω, γιατί λοιπόν θα πρέπει να μένουμε δεμένοι αρόδο σε ένα λιμάνι που δεν είμαστε πλέον ευπρόσδεκτοι; Έστω κι αν αυτό είναι το Παλιό Λιμάνι των Χανιών.