Υπάρχουν κι αυτοί που δεν μπορούν να βρουν το δίκιο τους, υπάρχουν κι αυτοί που έχουν κάνει τέχνη το να έχουν πάντα δίκιο. Και βίβλο, το αντίστοιχο βιβλίο του Σόπενχαουερ. Είναι φυσικό ταλέντο να είσαι αυτός που βγαίνει από πάνω και γίνεται το δικό του σε κάθε περίπτωση, συζήτηση, σχέδιο, ενώ κάποιοι άλλοι προσπαθούν πολύ για να περάσει το δικό τους, κάποτε πετυχημένα, κάποτε μάταια. Σίγουρα, πάντως, γι’αυτούς που ψάχνουν το δίκιο τους και δεν μπορούν να το βρουν, κυριολεκτικά τέχνη και μέθοδος για να το πετυχαίνει ο καθένας αυτό που θέλει δεν υπάρχει, απλώς φαντασία και πειστικότητα.

Και το φυσικό αυτό ταλέντο είναι το πείσμα. Πεισματάρηδες άνθρωποι, ξεροκέφαλοι. Θα γυρίσεις τον κόσμο ανάποδα να γίνει το δικό σου κι αν δε γίνει, κούνια που τους κούναγε. Δε θα μιλιέσαι κι ούτε θα τους μιλάς. Σε ό,τι και να συζητιέται στην παρέα, μάντεψε ποιος θα περάσει πάντα το δικό του;

Ανήκεις στην κατηγορία «δεν ξεχνώ, αλλά και δε συγχωρώ -κι αν το κάνω θα είναι πολύ δύσκολο». Το πείσμα και το να περνάς πάντα το δικό σου, έχει και τα καλά του βέβαια απ’ την άλλη. Αυτοί οι άνθρωποι δεν τα παρατάνε στην πρώτη δυσκολία, γιατί θέλουν να γίνει το δικό τους. Και παίζουν συνήθως άμυνα. Όμως το πρόβλημα είναι ότι αρνούνται να αλλάξουν τη γνώμη τους για μια κατάσταση και δεν τους ενδιαφέρει χίλια επιχειρήματα να τους φέρεις, αυτοί εκεί το δικό τους. Θα ακούσουν μόνο αυτά που θέλουν να ακούσουν.

Συνήθως, το κάνεις  γιατί έτσι ξέρεις ότι θα πάρεις αυτό που θέλεις. Το πείσμα χαλαρώνει τις αντιστάσεις των άλλων, σπάει νεύρα κι αυτό το χρησιμοποιούν πολύ καλά για να πραγματοποιήσουν την επιθυμία τους. Ή μπορεί να λειτουργεί κι αντίστροφα. Μπορεί η λειτουργία του πείσματος  να χρησιμοποιείται για την επανάκτηση του ελέγχου. Γιατί νιώθουν ότι κάποιος τους πιέζει. Όπως τα μικρά παιδιά που πεισμώνουν και θέλουν να έχουν ελευθερία από τους γονείς τους, όταν πιέζονται και τους επιβάλλονται πράγματα.

Ου μπλέξεις με τέτοιο άνθρωπο, δε θα βγάλεις άκρη κι αν το έχεις κάνει ήδη και ψάχνεις τη λύση, καλή επιτυχία. Οι πεισματάρηδες άνθρωποι τείνουν να είναι πολύ κλειστόμυαλοι και καθόλου ευέλικτοι. «Ευέξαπτοι» είναι η σωστή λέξη γι’ αυτούς. Κι ακριβώς επειδή δεν τους αρέσει να ελέγχονται, οποιαδήποτε συμπεριφορά, εκτός της ευθείας, δεν περνάει σ’ αυτούς. Μίλησε, λοιπόν, ελεύθερα και πες τους στα ίσια αυτό που θέλεις να του πεις. Ίσως κάπως έτσι να βγάλεις μια άκρη.

Ξέρουν να χειρίζονται πάντως καλά τους ανθρώπους . Και καταλαβαίνουν την ανάγκη που έχουν οι άνθρωποι να ψάχνουν να ακούσουν κάτι γενικό που θα πείσει ότι αυτό είναι η αλήθεια, για να ηρεμήσουν και να σταματήσουν να ψάχνουν βαθύτερα. Κι εκεί πατάνε, αλλά και την πατάνε, γιατί όταν γίνεται συνέχεια το δικό σου, μένεις συνέχεια ανικανοποίητος και ζητάς πιο πολλά. Μην ξεχνάμε πόσο άπληστη είναι η φύση του ανθρώπου. Έτσι μένουν συνήθως ανικανοποίητοι από όλους κι από όλα. Και συνεχίζουν ακάθεκτοι.

Το πείσμα είναι καλό και σε πολλές περιπτώσεις χρειάζεται να το χρησιμοποιούμε όλοι. Ειδικά όταν μέσα σου ξέρεις ότι κάνεις το σωστό, κλείσε τα αυτιά σου σε όποιον προσπαθεί να σε σταματήσει. Εκεί πρέπει να παραμείνεις  στο πείσμα σου. Αλλά όταν ό,τι και να σου λένε οι άλλοι, θεωρείς ότι είναι λάθος και μόνο εσύ είσαι ο σωστός, τότε εκεί μάλλον κάτι δεν πάει καλά.

Συντάκτης: Σοφία Μπουμπάρη
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη