Στον επαγγελματικό τομέα η πιο δυνατή επένδυση είναι η γνώση

Όταν είμαστε μικροί σε ηλικία, σκεφτόμαστε τι θα μπορούσαμε «να γίνουμε όταν μεγαλώσουμε». Άλλες φορές λέμε ζωγράφος, άλλες αστροναύτης και άλλες καταλήγουμε να προτιμάμε το επάγγελμα του μπαμπά ή της μαμάς μιας και τόσο πολύ θέλαμε να τους μοιάσουμε. Μεγαλώνοντας, ίσως βλέπουμε κάποιο συγγενή ή και γνωστό μας που έχει μια δική του επιχείρηση και προσπαθούμε να ξεχωρίσουμε τους τρόπους με τους οποίους τα κατάφερε. Ίσως πάλι να έχουμε και τους γονείς μας, να επιθυμούν και να υποδεικνύουν κάποιο επάγγελμα με προοπτική για το μέλλον. Όμως μιας και δεν είναι όλα για όλους και δε θα μπορούσε να υπάρχει και ισορροπία αλλιώς, συχνά καταλήγουμε να ψάχνουμε τα δικά μας βήματα.

Ο καθένας μας έχει την κλίση του σε κάτι. Έχει κάποια όνειρα και φιλοδοξίες. Όμως κανένα όνειρο δεν έγινε πραγματικότητα βρίσκοντάς μας στο κρεβάτι. Ή μάλλον, ίσως και να μας πέτυχε εκεί. Ξύπνιους όμως, να οραματιζόμαστε όσα τόσο θέλαμε να πετύχουμε και να ξαγρυπνάμε για αυτό βράδια ατελείωτα. Θέλει δουλειά ασταμάτητη μέχρι να γίνει το άπιαστο εφικτό. Όμως, όταν πραγματικά επιθυμούμε την επιτυχία, δε γίνεται να μην αποκτήσουμε μεγαλύτερη δύναμη μέσα από τις προσπάθειές μας να φτάσουμε σε αυτήν. Οι προσπάθειες λοιπόν, όσες κι αν είναι, πολλαπλασιάζονται.

Όταν παλεύουμε ώστε επαγγελματικά να κατακτήσουμε κάποιο στόχο, ίσως διαθέτουμε και χρήματα ως εφόδια -αφού είναι κι αυτά απαραίτητα- ώστε να μας βοηθήσουν να φτάσουμε εκεί που θέλουμε. Κάποιες φορές ίσως να μας ανοίξουν και πόρτες προς την κατεύθυνση που έχουμε επιλέξει. Σπάνια όμως είναι αρκετά για να μας οδηγήσουν με μία κίνηση εκεί ακριβώς που θέλουμε. Πρέπει να κάνουμε κάποιες επιλογές. Άραγε έχουμε σκεφτεί τι πραγματικά και πρωταρχικά μας λείπει;

Φίλτατοι, το main theme εδώ δεν είναι οικονομικό. Αλλού εντοπίζονται οι ελλείψεις. Από μόνα τους τα χρήματα δεν έχουν χρησιμότητα. Σαν να πάρεις ένα τσουβάλι χαρτονομίσματα και να το δώσεις σε ένα μικρό παιδί. Είτε θα του φανούν άχρηστα είτε θα χαρεί πολύ με τα χαρτάκια που βαστάει στα χέρια του και θα αρχίσει να φτιάχνει τις πιο καλές σαΐτες. Και αυτό γιατί σε εκείνο λείπουν τα παιχνίδια, αυτά θέλει και ζητάει. Κάλλιο να πάρεις λοιπόν το τσουβάλι και να του αγοράσεις μερικά, παρά να του το δώσεις ατόφιο. Πιο χρήσιμη θα του φανεί η επένδυση. Και ποια επένδυση μπορεί να φανεί χρήσιμη σε εμάς τώρα που μιλάμε για τη ζωή μας όλη;

Η μητέρα γνώση! Με τη γνώση μπορούν οι στόχοι μας να πάρουν σάρκα και οστά. Μας κάνει καλύτερους. Αυτή είναι η απάντηση σε κάθε επιχειρηματική προσέγγιση. Πρώτα κάνεις μια καλή επένδυση σε εσένα και ύστερα σε μια δουλειά. Θα έλεγε βέβαια κανείς πως δε φτάνει από μόνη της για κάποιο αντικείμενο, μάλιστα ακόμη κι αν μπορείς να εκπαιδεύεσαι διαρκώς, αυτό ποτέ δε θα σε κάνει παντογνώστη. Ακόμα και ο Σωκράτης, ολόκληρος φιλόσοφος, αμφισβητούσε τον ίδιο του τον εαυτό τη στιγμή που για όλους τους άλλους θεωρούταν ο πιο σοφός! «Εν οίδα, ότι ουδέν οίδα» που πάει να πει «ένα ξέρω, πως δε γνωρίζω τίποτα». Αυτό μας έχει μείνει από εκείνον.

Μια πολύπλευρη, πολύμορφη μα συνάμα και πιο εξειδικευμένη γνώση μας χρειάζεται. Πρώτα εκείνη που θα σε βοηθήσει να ανακαλύψεις την αυθεντικότητα του χαρακτήρα σου, τους τρόπους συμπεριφοράς και παιδείας σου ως κοινωνικό ον και ύστερα προχωράς και στον επαγγελματικό τομέα.Όπως και η ζωή, έτσι και η επαγγελματική επιτυχία είναι ένας δρόμος ανηφορικός. Για άλλους εύκολος και για άλλους κομματάκι δύσκολος. Κουράζονται και μόνο στην ιδέα. Κοίτα όμως το μπροστά σου βήμα. Αυτό το ένα, το μικρό, άλλωστε η αρχή είναι το ήμισυ του παντός δε λένε; Έτσι δε σκέφτεσαι σε πιο σημείο είσαι, σκέφτεσαι απλώς πως συνεχίζεις. Μα αν σηκώσεις τα μάτια σου ψηλά και ψάξεις να εντοπίσεις στο βάθος τον πιθανό τερματισμό σου, θα φανεί μακρινό το ταξίδι ως εκεί.

Η πρώτη επένδυση σε ένα επαγγελματικό βήμα είναι η θέληση για εξέλιξη κυρίως του εαυτού μας. Όσα περισσότερα μαθαίνουμε, τόσο πιο μπροστά προχωράμε και δε γινόμαστε, εύκολα τουλάχιστον, ευάλωτοι. Μαθαίνουμε να έχουμε υπομονή και αντιλαμβανόμαστε πως αν κάθε μέρα μαθαίνουμε και κάτι νέο, αυτό θα μας δίνει δύναμη και σιγουριά για τον εαυτό μας αλλά και για τις επιλογές μας. Διότι το να εξελιχθείς είναι από μόνο του ένα ρίσκο! Εσύ, θα το πάρεις;