Ας μην κοροϊδευόμαστε, δεν είμαστε τηγανητές πατάτες για να αρέσουμε σε όλους. Ακόμα και να ήμασταν όμως, όλο και κάποιος θα έκανε υγιεινή διατροφή ή δίαιτα, άρα πάλι θα μας απέφευγε -ή έστω θα το προσπαθούσε. Το ίδιο ακριβώς κάνουμε κι εμείς με μερικούς ανθρώπους. Δεν τους γουστάρουμε, τους αποφεύγουμε όσο μπορούμε, αλλά για κάποιο λόγο υποχρεούμαστε πού και πού να τους συνδιαλεγόμαστε. Κάτι σαν τα χόρτα που τα ψιλοσιχαινόμαστε, αλλά όταν πάμε στην ταβέρνα όλο και κάποιος τα παραγγέλνει και καταλήγουν στο τραπέζι μας.

Μπορεί αυτός ο αχώνευτος τύπος να ‘ναι ένας φίλος με το κολλητάρι σου, μπορεί κι η ξαδέρφη του. Καμιά φορά είναι ένας συμφοιτητής ή συνάδελφος ή κάποιος κοινός γνωστός. Το ξέρεις πως δεν μπορείς να τον αποφεύγεις για πάντα και συχνά κάνεις την καρδιά σου πέτρα και χαμογελάς σαν να μην τρέχει τίποτα. Μεταξύ μας, μπορεί κι εκείνος να νιώθει ακριβώς το ίδιο για ‘σένα και να κρατάει τα προσχήματα όπως κι εσύ, αλλά ίσως ποτέ να μην το μάθεις. Το θέμα είναι ότι για το υπόλοιπο της βραδιάς θα πρέπει να ανέχεστε ο ένας τον άλλον γιατί «δίπλα στον βασιλικό ποτίζεται κι η γλάστρα».

Ίσως σου την σπάει ο τρόπος που μιλάει ή το γέλιο του. Μπορεί να βρίσκεις σαχλό το χιούμορ του ή να σου φαίνεται κάπως σνομπ κι υπερόπτης. Μπορεί κιόλας να τον βρίσκεις αντιπαθητικό, γιατί απ’ την πρώτη στιγμή σου έκατσε στραβά η φάτσα του ή να μην έχεις αποφασίσει ακόμα για ποιον ακριβώς λόγο δε θες να τον βλέπεις μπροστά σου. Δε σ’ αδικώ. Συμβαίνει σε όλους. Όμως αφού ήρθε η κακιά η ώρα και πέσατε μούρη με μούρη, προσπάθησε να ‘σαι όσο πιο κόσμιος μπορείς. Όχι τόσο για αυτόν, όσο για την παρέα ή έστω για σένα που είναι κρίμα μετά από τόσο καιρό υπομονής να βγεις ο κακός της υπόθεσης.

Μην ανησυχείς όμως, αν προσέξεις καλά τριγύρω, όλο και κάποιος θα σε συμμερίζεται. Αυτός ο αντιπαθητικός τύπος θα σας ενώσει. Ε, ας κάνει και κανένα καλό, δε φτάνει που εξαντλεί την υπομονή σας και καταλαμβάνει και τον χώρο. Πριν καλά-καλά το αντιληφθείς θα ανταλλάξεις με κάποιον βλέμματα που λένε «το ζεις κι εσύ αυτό;» ή θα δεις κι άλλους να γουρλώνουν τα μάτια τους και να ρίχνουν ξινισμένες ματιές. Βλέπεις, ακόμα κι αν κρατάμε τις λέξεις καλά μέσα μας και κρυβόμαστε πίσω από χαμόγελα ευγενείας ή αμηχανίας, η γλώσσα του σώματος εύκολα μας προδίδει -ιδίως όταν νομίζουμε ότι δε μας βλέπουν.

Η αλήθεια είναι πως η ύπαρξη ενός αμφιλεγόμενου προσώπου στην παρέα παράγει και μια ίντριγκα -κι οι ίντριγκες, πριν κουράσουν, ενθουσιάζουν και μάλιστα πολύ. Δίνει τροφή για κουτσομπολιό και παρασκήνιο, δημιουργεί κάποιες εντάσεις ή καταστάσεις άξιες σχολιασμού. Είναι που συχνά αγαπάμε να μισούμε κάποιους ανθρώπους, λες και πρόκειται για κάποιο χόμπι. Αν ερωτηθούμε βέβαια γι’ αυτό μας το χούι, λίγο για τους τύπους και λίγο γιατί είναι και μια ένοχη απόλαυση, εννοείται πως θα το αρνηθούμε. Δεν το παραδεχόμαστε ανοιχτά, αλλά αντλούμε μια ευχαρίστηση απ’ τον σχολιασμό. Εξάλλου, αν δεν ήταν στη φύση μας, δε θα πουλούσε κι ο κίτρινος τύπος.

Βέβαια, όσο κι αν διασκεδάζουμε σχολιάζοντας εκείνον που αγαπάμε να μισούμε, κατά βάθος αυτό που μας καίει περισσότερο είναι πως θα χρειαστεί να τον ξανασυναντήσουμε κάποια στιγμή στο προσεχές μέλλον. Λες και ζούμε τη μέρα της μαρμότας σε κάθε μας συνάντηση. Ο ίδιος μόχθος να μη δείξουμε την αντιπάθειά μας, η ίδια ενόχληση σε κάθε φράση που σχηματίζει, η ίδια αντιπάθεια που μας κυριεύει και φυσικά η ίδια καταπίεση για ένα όμορφο φιλικό κλίμα στην παρέα. Ίσως η ερώτηση που γυρνά περισσότερο στο μυαλό μας να είναι το «τι κάνει αυτός εδώ;» ακόμα κι αν την ξέρουμε ήδη την απάντηση.

Ίσως, αν σβήναμε κάθε ιστορία με αυτόν τον άνθρωπο και τον γνωρίζαμε σήμερα να μην κάναμε παρέα μαζί του κι όμως συνεχίζουμε να ‘χουμε επαφές -κατ’ ανάγκη ή συνθήκη. Σαν ένας έμμεσος εκβιασμός ή μια τιμωρία ενός (όχι και τόσο) μακρινού παρελθόντος. Ο αχώνευτος τύπος είναι πότε η ποινή μας για τις ελάχιστες νηφάλιες βραδιές της φοιτητικής μας ζωής και πότε το κακό παρελκόμενο στην επαφή μας με κάποιον που γνήσια εκτιμάμε.

Ωστόσο, ξέρετε τι λένε. Αν κάτι δεν μπορείς να το αποφύγεις, καλύτερα απόλαυσέ το. Σίγουρα θα υπάρχει κάτι καλό ή έστω διασκεδαστικό ακόμα και στον πιο αντιπαθητικό άνθρωπο. Αρκεί μόνο να το βρεις κι έλυσες το πρόβλημά σου.

Συντάκτης: Σουζάνα Ντεζούκι
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη