Είδες τίτλο και ταυτίστηκες; Για ‘σένα θα πω. Για ‘σένα και για όλους αυτούς που αρνούνται κάθε νέα πρόταση επειδή η σκέψη τους μένει ακόμα πίσω. Δεν έχει σημασία αν το πρόσωπο που αναζητάς ήταν μεγάλος έρωτας ή το απωθημένο σου, το αποτέλεσμα παραμένει το ίδιο: έχεις γαντζωθεί στο παρελθόν ζώντας στο παρόν και απαρνιώντας το μέλλον.
Τι που παίχτηκε γνωριμία στο μαγαζί με το απέναντι τραπέζι, τι που ήρθανε κάτι ωραίοι φίλοι του ξαδέρφου σου, τι που ο αδερφός σου, σου γνώρισε εκείνα τα κορίτσια απ’τη σχολή. Τίποτα. Μουλάρωσες εσύ και δε λες να ξεκολλήσεις. Βρε πουλάκι μου. Δε λέω, όπως γελούσε η Χριστινούλα δε γελάει καμιά. Καλά μη συζητήσω για το πως έπινε νερό ο Κώστας σου. Αλλά αυτά τελειώσανε. Δες το το κορίτσι απέναντι πώς σε κοιτάει ή τον έρμο που στέλνει μηνύματα και εσύ δεν απαντάς. Το παρελθόν είναι παρελθόν για κάποιο λόγο και από τη στιγμή που δε σκοπεύεις να το επαναφέρεις με κάποιο τρόπο στη ζωή σου ήρθε η ώρα να προχωρήσεις.
Με το να απορρίπτεις κάθε πιθανό φλερτ και συνάμα έναν πιθανό έρωτα γιατί ψάχνεις να βρεις σε όλους τους ανθρώπους που γνωρίζεις αυτόν που έχασες είσαι καταδικασμένος να ζεις με ένα φάντασμα που δεν μπορείς να ξαναφέρεις στη ζωή. Και εν τέλει πόσο άδικο είναι να απορρίπτεις έναν άνθρωπο και τη μοναδικότητά του πριν καλά-καλά τον γνωρίσεις; Πώς κλείνεις την πόρτα στο μέλλον σου; Σε μια μελλοντική εμπειρία, περιπέτεια, αγάπη;
Δεν είναι όλα και τόσο απλά, ναι συμφωνώ. Μα πόσο περίπλοκο είναι να έχεις φτιάξει ένα καλούπι στο μυαλό σου και να τριγυρνάς με το αντίστοιχο γοβάκι της Σταχτοπούτας και όποιος αποκλίνει από τις προδιαγραφές να απορρίπτεται; Μαζί σου είμαι. Είναι απόλυτα λογικό ένας άνθρωπος που με κάποιο τρόπο σημάδεψε τη ζωή σου να αποτελεί πολλές φορές σήμα κατατεθέν.
Ο άνθρωπος όμως που αναζητάς σε κάθε νέο πρόσωπο που γνωρίζεις δεν μπορεί και δεν πρέπει να βρεθεί. Αυτό το νέο που έρχεται στη ζωή σου δεν πρέπει να θυμίζει κάτι απ’ τα παλιά. Πρέπει να έχει μια φρεσκάδα, μια διαφορετικότητα, κάτι το καινούριο.
Κοίταξε με νέα μάτια το μέλλον σου, με λίγοτερα standards τους πιθανούς έρωτες που έρχονται στη ζωή σου, σπάσε τα καλούπια που κάποιος σου άφησε και απόλαυσε αυτό το καινούριο.
Ο Fitzgerald δεν μπορούσε να το αποδώσει καλύτερα: “There are all kinds of love in this world but, never the same love twice”
Επιμέλεια Κειμένου Έλενας Αργύρη: Κατερίνα Κεχαγιά.
Συντάκτης: Έλενα Αργύρη
