Είναι στη φύση μας, γραμμένο στο DNA μας τελικά, να μην είμαστε ποτέ αρκετά ευχαριστημένοι κι ικανοποιημένοι με ό,τι έχουμε. Όσα κι αν αποκτήσουμε, ό,τι καλό κι αν έρθει στη ζωή μας, πάντα κάτι θα μας λείπει. Είναι το μικρόβιο της αχαριστίας που σου κολλάει και σ’ ακολουθεί από τη στιγμή που καταλαβαίνεις τον εαυτό σου όπου κι αν πας, όσο ψηλά κι αν φτάσεις.

Πόσες φορές στη ζωή μας δεν έχουμε ευχηθεί να ήταν αλλιώς τα πράγματα; Να είχαμε αυτό το συγκεκριμένο πράγμα, αυτόν τον συγκεκριμένο άνθρωπο, να μέναμε στο συγκεκριμένο μέρος και πάει λέγοντας; Η αχαριστία είναι κολλητή φίλη με τη ζήλια. Α ναι, συνήθως πάνε πακέτο.

Όσο δεν είσαι ευχαριστημένος με ό,τι έχεις, τόσο ζηλεύεις τους γύρω σου. Ακόμη κι αν αντικειμενικά αυτοί βρίσκονται σε χειρότερη μοίρα από εσένα, η ζήλια κι η αχαριστία έχουν ένα μαγικό τρόπο να σε τυφλώνουν και να σε κάνουν να νιώθεις λιγότερο τυχερός ή ευνοημένος. Και τότε είναι που εύχεσαι πάλι, μα αυτή τη φορά ξυπνάει μέσα σου ένας συνδυασμός των Μr. Hyde, Cruella De Vil και Ebenezer Scrooge (κακά, ψυχρά κι ανάποδα όλα!) και φθονείς τους γύρω σου και το σύμπαν ολόκληρο.

Και στο σημείο αυτό, έρχονται οι φίλοι μας οι Κινέζοι να μας πουν κάτι σοφό. Πρόσεχε τι εύχεσαι γιατί μπορεί και να το πάθεις! Έχει πολλές όψεις αυτό το νόμισμα! Ας ξεκινήσουμε από την πιο light πλευρά και μ’ ένα απλό παράδειγμα. «Μακάρι να ήμουν ζευγάρι μ’ αυτόν τον άνθρωπο και τι στον κόσμο!». Μ’ αυτόν τον άνθρωπο που στα μάτια σου είναι τη μέρα νοικοκύρης, το βράδυ αμαρτωλός, πρίγκιπας κι αλήτης μαζί, κυρία και γκομενάρα ταυτόχρονα, που έχει όλο το πακέτο, βρε παιδί μου!

Άκου τώρα σενάριο: το σύμπαν αποφασίζει να σου κάνει το χατίρι και τσουπ, να το ζευγάρι της χρονιάς! Μα η συνέχεια δε γράφει «έρωτες, αγαπούλες, γάμος, παιδάκια και happily ever after». Μόλις ανακάλυψες ότι το σούπερ πακέτο σου από κάπου χάσκει. Μη σου πω από παντού! Καμία σχέση οι γλυκές σου φαντασιώσεις με την πραγματικότητα. Σύμπαν, μας δουλεύεις; Όχι, αγαπητοί μου. Εκείνο εισάκουσε τις προσευχές σου και τα τάματά σου. Τώρα αν το δικό σου παραμύθι αντί να’ χει τη ροή «η πεντάμορφη φίλησε το τέρας κι αυτό μεταμορφώθηκε σε πρίγκιπα» πάει κάπως έτσι «η πεντάμορφη φίλησε τον πρίγκιπα κι αυτός μεταμορφώθηκε σε τέρας», δε φταίει αυτό! Ας πρόσεχες τι ευχόσουν!

Κι ας πάμε στην άλλη, πιο σκοτεινή πλευρά, εκεί που λέγαμε ότι μιλάει για λογαριασμό σου ο κακιασμένος εαυτός σου. «Που να της πέσει το μαλλί στο ντεκαπάζ της χαζοξανθιάς!», «που να του καεί το αμάξι που με πηγαινοέφερνε και τώρα κουβαλάει αυτή τη σαύρα!». Μα τέτοια γλύκα, δεν έχω δει ξανά, κόλλησε ο υπολογιστής από τα μέλια! Φαντάσου, όμως, όλη αυτή η αρνητική ενέργεια να γυρίσει πίσω σε’ σένα και μετά ν’ αναρωτιέσαι πού σε βρήκαν οι εφτά πληγές του Φαραώ. Ό,τι δίνεις παίρνεις, λένε. Τώρα θα μου πεις γιατί δεν παίρνεις πίσω το καλό που κάνεις και παίρνεις το κακό. Γιατί μ’ ένα μαγικό, ανεξιχνίαστο τρόπο το κακό έρχεται μάλλον γρηγορότερα από το καλό. Για άλλη μια φορά, πρόσεχε τι λες!

Έχεις σκεφτεί ποτέ ότι ίσως όσα εύχεσαι τώρα και δε σου έρχονται είναι γιατί δεν κάνουν για’ σένα; Μάζεψε τη γλώσσα σου, βούτα τη στο μυαλό σου και άσε λίγο το μελόδραμα. Ίσως όλα αυτά που απεγνωσμένα ζητάς να μην είναι τόσο ιδανικά όσα τα σκέφτεσαι και να μη σε κάνουν όσο ευτυχισμένο περιμένεις. Μπορεί, αυτό που θα σε κάνει αληθινά χαρούμενο να μην είναι κάτι μακρινό κι άπιαστο, αλλά κάτι που βρίσκεται δίπλα σου.. Αλήθεια, κοίταξες καλά;

 

Επιμέλεια Κειμένου: Πωλίνα Πανέρη

Συντάκτης: Στέλλα Φρασιόλα