Ο έρωτας είναι μια συναισθηματική κατάσταση που όλοι οι άνθρωποι θα βιώσουν τουλάχιστον μια φορά στη ζωή τους. Είναι μια ιδιαίτερη δύναμη που σου προκαλεί ταυτόχρονα τα πιο όμορφα και τα πιο έντονα συναισθήματα. Είναι τόσο ξαφνική, εμφανίζεται εκεί που κανείς δεν το περιμένει και ανατρέπει τα πάντα. Όμως ο άνθρωπος ως λογικό ον, πρέπει να βρει έναν τρόπο να εξωτερικεύσει τα συναισθήματά του, είτε αυτά έχουν θετικό είτε αρνητικό αντίκτυπο. Η μόνη δίοδος είναι η τέχνη -κάθε μορφής-, όπου η έκφραση των συναισθημάτων, των αγωνιών και των προσδοκιών, αποκτά υπόσταση και ενώνει τα μέλη μιας κοινότητας. Ο καλλιτέχνης διαθέτει το χάρισμα να αντιλαμβάνεται και να απεικονίζει τις ευαισθησίες των συνανθρώπων του και τις καταστάσεις που βιώνουν. Ο έρωτας απασχόλησε και συνεχίζει να απασχολεί την καλλιτεχνική κοινότητα. Από την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα, γλύπτες, ζωγράφοι, ποιητές, λογοτέχνες, συγγραφείς και τραγουδιστές, προσπαθούν να δώσουν μια μορφή σε αυτό το πολυσήμαντο, άπιαστο και μοναδικό συναίσθημα.

Ας πάρουμε τα πράγματα όμως από την αρχή. Στις τέχνες, όπως αγγειογραφία, γλυπτική και ζωγραφική υπάρχει καθαρή απεικόνιση προσώπων και συμβάντων. Ο έρωτας από τη μυθολογία παρουσιάζεται συχνά μέσα από τον Θεό Έρωτα. Αν και οι εποχές είναι διαφορετικές και η τέχνη εξελίσσεται, παρατηρείται πως με μικρές αλλαγές συνεχίζει να υπάρχει η ίδια χαρακτηριστική απεικόνιση. Ένας μικρός άγγελος ή ένα νεαρό αγόρι με φτερά που υποδηλώνουν την ελευθερία της ψυχής και της καρδιάς του. Έχει πάντα καστανά μαλλιά, από τη μία για να γίνει εστίαση στις ενέργειές του και όχι στα χαρακτηριστικά του και από την άλλη για να καταστεί σαφής η διαφορά από τα μυθικά πρότυπα, από θεούς και ευγενείς που παρουσιάζονταν ξανθοί. Ο Έρωτας έχει τόξο και βέλη για να τονιστεί η ταχύτητα με την οποία χτυπάει, κάνοντας το χτύπημα απροσδόκητο. Συνήθως το περιβάλλον γύρω του είναι ανθισμένο, δηλώνοντας την ευφορία των αισθημάτων ενός ερωτευμένου. Ο Έρωτας εμφανίζεται σχεδόν χωρίς ρούχα και χωρίς σανδάλια, είναι ελεύθερος και άνετος χωρίς να ντρέπεται. Φαίνεται να ζει στον δικό του κόσμο χωρίς να νοιάζεται τι συμβαίνει γύρω του. Παρουσιάζεται απλός, δεν είναι ιδιαίτερα όμορφος,  προβάλλοντας το νόημα που δίνει στη ζωή και όχι στην εμφάνιση. Καθώς τα καλλιτεχνικά ρεύματα ανά περιόδους διαδέχονταν το ένα το άλλο, η μορφή του έρωτα άλλαζε ανάλογα με χαρακτηριστικά κάθε εποχής, αν και το συναίσθημα παρέμενε ίδιο.

Στη λογοτεχνία υπάρχει η ευχέρεια του γραπτού λόγου με πληθώρα λέξεων που μπορούν να περιγράψουν καταστάσεις, σκέψεις και συναισθήματα. Ένα γραπτό κείμενο δίνει την ευκαιρία να παρακολουθήσει ο αναγνώστης μια αληθινή ιστορία ή μυθοπλασία, βασισμένη στον ανθρώπινο βίο και να την αφήσει να λάβει χώρα στο μυαλό του. Η περιγραφική δύναμη που έχει το κείμενο είναι κάτι παραπάνω από μια απλή απεικόνιση. Στην ποίηση, με λυρικό τρόπο, υπαινιγμούς και παρομοιώσεις, υπάρχει ιδεώδες και ουτοπικό. Η γλώσσα είναι συναισθήματα, έκφραση αγάπης, χαράς, λύπης. Η σωστή χρήση και διατύπωση φέρνει πιο κοντά τη σκέψη με αυτά που νιώθει κάποιος. Εδώ ο έρωτας δεν έχει οριστική μορφή, παίρνει αυτή που του δίνει κάθε αναγνώστης.

Στο κομμάτι της μουσικής, η μορφή που παίρνει ο έρωτας μέσα από τους στίχους των τραγουδιών έχει την ικανότητα να μιλάει κατευθείαν στην ψυχή. Είναι ένας συνδυασμός μελωδίας και στίχων που προκύπτει ένα τραγούδι με έντονο συναισθηματικό φορτίο. Όλος ο ψυχικός συναισθηματισμός, το απωθημένο, το έντονο, το αμοιβαίο, το εκπληρωμένο και το ανεκπλήρωτο, η απώλεια, βγαίνει προς τα έξω. Ό,τι μπορεί να αισθάνεται ένας ερωτευμένος άνθρωπος αποκτά άλλη διάσταση.

Ο έρωτας βρίσκει τρόπο έκφρασης μέσα από την τέχνη. Δείχνει το πραγματικό του πρόσωπο. Είναι βίωμα και πράξη, ανάταση και πτώση. Είναι μύθος και το απόλυτο μυστήριο. Είναι κάτι ιδανικό. Οι άνθρωποι προσπαθούμε να μεταφέρουμε αυτό το συναίσθημα που πολλές φορές μας κατακλύζει. Το άπιαστο και το ανεξερεύνητο όλοι θέλουν να το μάθουν και να το ζήσουν. Οι καλλιτέχνες έχουν τον δικό τους τρόπο να δώσουν υπόσταση στον έρωτα. Οι θεατές έχουν το δικαίωμα ταύτισης. Τα μηνύματα των έργων πολλά και ο καθένας τα ερμηνεύει σύμφωνα με τα δικά του χαρακτηριστικά και τις εμπειρίες του. Πολλά από τα έργα θα σε αγγίξουν, σαν να σου μιλάνε, σαν να δημιουργήθηκαν μόνο για σένα, ενώ άλλα θα σε προβληματίσουν. Όμως το αποτέλεσμα είναι ένα. Ό,τι και αν σε κάνουν να νιώσεις ο καλλιτέχνης έχει πετύχει να τραβήξει την προσοχή σου και να σε κάνει να σκεφτείς και μια άλλη οπτική!

Συντάκτης: Χαρά Νταμουράκη
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.