Έρωτας. Ένα χιλιοειπωμένο και χιλιογραμμένο συναίσθημα που ως γνωστόν σε κάνει να πετάς στα ουράνια, σε ζωντανεύει και σου δίνει άλλον αέρα.

Μια πληθώρα σωματικών αντιδράσεων είναι στην ουσία που συντελείται στον εγκέφαλο επηρεάζοντας την ισορροπία κάποιων ορμονών και χημικών ουσιών κι από εκεί εξαπλώνεται σε όλο το σώμα σαν ιός. Ένα ορμονικό κοκτέιλ παραζάλης κι αποσυντονισμού. Ένας γλυκός πυρετός που σε κάνει να κυκλοφορείς μονίμως με δέκατα, τα οποία φυσικά δε θα σε ρίξουν και τέζα στο κρεβάτι αλλά είναι ικανά να σε ταλαιπωρήσουν αρκετά. Θα σέρνεις τα πόδια σου, θα νιώθεις ψιλοάρρωστος και φυσικά θα αδυνατίσεις.

Είναι λογικό κι επόμενο λοιπόν ένα τόσο δυνατό συναίσθημα να ταρακουνάει όλα σου τα συστήματα, εφόσον όλα προέρχονται απ’ το μυαλό. Άπαξ λοιπόν κι ερωτευτείς, ανάμενε τις ανάλογες σωματικές αντιδράσεις. Αϋπνίες, ιδρωμένες παλάμες, ευεπηρέαστη διάθεση αναλόγως τη φάση, στοχευμένη προσοχή στο αντικείμενο του πόθου, ένα τρέμουλο στα γόνατα κι ένα βαρύ αίσθημα στο στομάχι, έτοιμο να ξεράσει τις «πεταλούδες» που νιώθεις και μόνο στη σκέψη του.

Ναι, ο έρωτας σου κόβει την όρεξη και γενικότερα περνάει απ’ το στομάχι σε όλες τις φάσεις του. Όποιον δω και μου πλασάρεται ως ερωτευμένος αλλά παράλληλα τον βλέπω να το’ χει ρίξει στο φαΐ, συγγνώμη μα δεν είναι ερωτευμένος.

Καταλαβαίνεις λοιπόν ότι είσαι ερωτευμένος όταν σταματήσεις να πεινάς, γιατί πλέον τα όσα νιώθεις καλύπτουν το αίσθημα της πληρότητας που διαφορετικά παίρνεις απ’ το φαγητό. Σου δένεται το στομάχι κόμπος και πλέον χορταίνεις χωρίς να τρως. Έχει γίνει αυτό το περιβόητο κλικ στο μυαλό σου κι από ‘κει που έτρωγες και μάλιστα τον αγλέορα, τώρα νιώθεις μονίμως φουσκωμένος, ανακατεμένος και χορτάτος. Και φυσικά μέσα στη γενικότερη ταλαιπωρία, αδυνατίζεις κι ομορφαίνεις.

Άσε που το μυαλό πού να σκεφτεί φαΐ, ύπνο κι άλλες βασικές ανάγκες, όταν η ανάγκη σου είναι εκείνη η ύπαρξη; Όταν η σκέψη έχει κατακλυστεί από ένα και μόνο όνομα; Όλα υποκαθίστανται, όλα μπαίνουν σε μια άτακτη σειρά, όλα γίνονται ένα κουβάρι στο μυαλό σου όταν βρεις το πρόσωπο εκείνο που θα σου ράψει κυριολεκτικά το στόμα.

Αδιάρρηκτη λοιπόν κι αντιστρόφως ανάλογη μάλιστα η σχέση μεταξύ φαγητού κι έρωτα. Διότι όταν πεινάς υπερβολικά, δεν είναι η κατά γράμμα ανάγκη σου για φαγητό που σε κάνει να έχεις όλη την ώρα το νου σου εκεί, αλλά πεινάς για έντονα αισθήματα, για κάτι που θα σου δώσει συναισθηματική πληρότητα, για κάτι που θα σε χορτάσει εγκεφαλικά.

Κι ο μόνος τρόπος να αμβλύνεις και να ξεγελάσεις λιγάκι το αίσθημα της έλλειψης είναι με το να του προσφέρεις φαΐ κι ιδιαίτερα γλυκά, με σκοπό να αντλήσεις την ευχαρίστηση που δε βιώνεις σε προσωπικό επίπεδο. Σαφώς και το φαγητό είναι πηγή ευχαρίστησης αλλά όταν φτάσει στο σημείο να υποκαθιστά άλλες ανάγκες, εκεί υπάρχει θέμα.

Γι’ αυτό κι οι περισσότεροι όταν χωρίζουν ή διανύουν περιόδους μοναξιάς έχουν για συναισθηματικό δεκανίκι το φαΐ. Γίνεται το αποκούμπι τους, η παρηγοριά τους, γεμίζουν την κοιλιά τους κι αυτόματα γεμίζει κι ικανοποιείται και το μυαλό ενεργοποιώντας τις περιοχές εκείνες που σχετίζονται με την απόλαυση. Εξού κι οι λιγούρες κι οι μεταμεσονύκτιες επισκέψεις στο ψυγείο και στο ντουλάπι με τη μερέντα γιατί με τη γλύκα καταλαγιάζει προσωρινά η πίκρα που νιώθουν σε συναισθηματικό επίπεδο.

Κι όσο πιο μεγάλη η έλλειψη τόσο πιο συχνές οι επισκέψεις στο ψυγείο σε μια προσπάθεια να μη λιμοκτονήσει το μυαλό, να μη σκέφτεται τη σκληρή πραγματικότητα, να μη μείνει χωρίς την ευχαρίστηση που μπορεί να αντλήσει μέσα απ’ το φαΐ και γίνει ανυπόφορο γεννώντας θλίψη και πόνο.

Αντί λοιπόν να έχεις τέτοιου είδους εξαρτήσεις που σε ασχημαίνουν, σε γερνούν πριν την ώρα σου και σε παχαίνουν, ψάξε τι συμβαίνει μέσα σου και λύσε το . Ερωτεύσου κι αν όχι κάποιον γιατί αυτό δεν έρχεται κατόπιν παραγγελίας, ερωτεύσου ξεκινώντας από εσένα και θα βρεθεί κι ο κατάλληλος άνθρωπος στην πορεία. Εξάλλου ο έρωτας όταν έρχεται αυτό κατ’ ουσίαν μας υπενθυμίζει και μας διδάσκει: πώς να ερωτευόμαστε τον εαυτό μας, πώς να βλέπουμε τον εαυτό μας μέσα απ’ τα μάτια εκείνου που μας βλέπει ερωτεύσιμους.

Ξεκινάς να ερωτεύεσαι λοιπόν αυτό που είσαι και σε αγαπάς ακριβώς με τη φροντίδα και την αγάπη που περιμένεις να το κάνει κάποιος που σ’ αγαπάει. Παράλληλα, γίνεσαι ερωτεύσιμος και γοητευτικός χτίζοντας τον καλύτερο δυνατό εαυτό σου σε όλα τα επίπεδα. Δεν αφήνεις τη σχέση σου με το φαγητό να σαμποτάρει την αυτοπεποίθηση και τη διάθεσή σου. Αρχίζεις και γεμίζεις το χρόνο και τη ζωή σου με πράγματα κι ανθρώπους που τρέφουν την ψυχή σου και το πνεύμα σου και βάζεις στόχους σε ό,τι σε χαλάει να το αλλάξεις.

Έτσι, δε θα βρεθεί κανένα κενό που να ζητάει να καλυφθεί με υπερβολικό φαγητό ή οποιαδήποτε άλλη παθολογική εξάρτηση γιατί θα έχεις προλάβει νωρίτερα να το καλύψεις με άλλους είδους υγιείς ενασχολήσεις. Κι αν ερωτευτείς, σε βλέπω να γίνεσαι κι η πιο λαμπερή κι αδύνατη πτυχή του εαυτού σου σε χρόνο dt.

 

Επιμέλεια Κειμένου Νικολέτας Παπουτσή: Πωλίνα Πανέρη

Συντάκτης: Νικολέτα Παπουτσή