Σκηνικό τρόμου. Εσύ να γουστάρεις φουλ και να νομίζεις ότι όλα είναι κομπλέ και το άτομο που γίνεται λόγος να είναι πέρα βρέχει! Δύσκολη φάση.

Απ’ τη μεριά εκείνου που γουστάρει, όλα είναι ρόδινα, όμορφα, ουτοπικά. Έχει βρει την «παντοτινή» αγάπη και τον έρωτα που έψαχνε τόσο καιρό. Θα τον δεις να κάνει πράγματα, να μιλάει για τον άνθρωπό του, να λιώνει για πάρτη του. Αλλά απ’ την αντίθετη μεριά έχουμε κάποιον τελείως απρόσωπο και κρυψίνους άνθρωπο, ο οποίος απλά έχει βρει κάποιον γιατί δε βρίσκει κάποιον καλύτερο. Κι αν εμείς είμαστε το καλύτερό του και δεν το ‘χει δει ακόμη;

Δε θα το μάθει προφανώς, ίσως και ποτέ, αλλά όταν κι αν το μάθει με πόση σιγουριά θεωρεί ότι θα περιμένουμε; Είναι εκείνος που δε σου δίνει καμιά σημασία, δε σε παρακολουθεί όταν του μιλάς. Δεν ενδιαφέρεται να κάνετε πράγματα, παρά μόνο ό, τι τον συμφέρει. Θα τον πιάσεις να παίζει το μάτι του, να μιλάει για πρώην με τα καλύτερα λες και όλα είναι μέλι γάλα. Αλλά εμείς εκεί. Κοσμάρα και καψούρα.

Να σου πω εσένα που κάθεται και λιώνει ο άνθρωπος για πάρτη σου. Αν δεν το θες, μην το προκαλείς γιατί δε θα μπορέσεις να το αντέξεις. Μην τάζεις πράγματα τα οποία δεν μπορείς να κάνεις για έναν άνθρωπο. Αν δεν τον θες στο 100% τότε ακόμα και το 99% είναι μηδαμινό. Όλα ή τίποτα. Έτσι παίζεται το παιχνίδι. Κομμένα τα «δεν είμαι σίγουρος» και τα «δεν ξέρω». Εδώ παίζουμε μόνο όταν ξέρουμε τι θέλουμε και τραβάμε το παιχνίδι μέχρι τέλους.

Το να παίζουμε με τα συναισθήματα των άλλων ενώ εμείς το μόνο που θέλουμε είναι να περνάει καλά η πάρτη μας, το μόνο που αποφέρει είναι να γινόμαστε όλο και πιο ασυνείδητοι άνθρωποι. Δε θα το καταλάβουμε με τη μία. Αλλά θα το νιώσουμε πολύ έντονα όταν τύχει και σ’ εμάς. Γιατί δεν μπορεί, θα τύχει.

Όταν θα ‘ρθει αυτός ο άνθρωπος που εμείς θα ερωτευτούμε και θα θέλουμε να του δώσουμε τα πάντα, αυτός θα παίξει μαζί μας. Νομίζετε είμαστε πιο έξυπνοι από το κάρμα; Κουνήστε το κεφάλι σας δεξιά-αριστερά. Θα τη φάμε και δε θα μιλήσουμε γιατί θα το ‘χουμε κάνει κι εμείς. Οπότε, φύλαγε τα ρούχα σου να ‘χεις τα μισά που λένε.

Αν θελήσουμε κάποιον μόνο για να περνάμε την ώρα μας, το πιο ντόμπρο πράγμα που ‘χουμε να κάνουμε είναι να του το πούμε ευθέως. «Ξέρεις κάτι; Δεν είμαι αυτό το καιρό σε φάση για κάτι σοβαρό. Προτιμώ να περνάμε καλά.». Θα το δεχτεί ; Καλώς. Δε θα το δεχτεί; Πάλι καλώς. Εμείς θα του ‘χουμε εξηγηθεί όμως και θα ‘χουμε το κεφάλι μας ήσυχο χωρίς να πουλήσουμε κανένα συναίσθημα για να λάβουμε αυτό που θέλουμε. Κάποιοι θα το εκτιμήσουν και θα το σεβαστούν. Κάποιοι ίσως αντιδράσουν πιο έντονα. Αν δε δεχτεί, προχωράμε κι οι δύο, αναζητώντας ο καθένας αυτό που ψάχνει. Έτσι δεν πρόκειται να πληγωθεί κανείς και δε θα χάσουμε κι άσκοπα τον χρόνο μας.

Εξυπνάδα θέλει το πράγμα παιδιά.  Εξυπνάδα και λόγια ντόμπρα, ξεκάθαρα. Χαζός δεν είναι κανένας. Απλά δε σκεφτόμαστε εύστοχα τη σωστή στιγμή και κάνουμε τη μια μαλακία μετά την άλλη στο όνομα του έρωτα. Αλλά δε γίνεται, κάποιος να κάνει την αρχή να ξεκολλήσουμε. Στην τελική, είναι και πιο απλό να είσαι ξεκάθαρος, ας μην το δυσκολεύουμε λοιπόν.

 

Συντάκτης: Δημήτρης Καλαλές
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου