Στύβουμε με μανία το μυαλό μας, προκειμένου να βρούμε την πιο κατάλληλη συμβουλή για να προσφέρουμε. Ακούμε τις συμβουλές που οι άλλοι μας προσφέρουν και μέσα μας αναρωτιόμαστε πού βρίσκουν τόση γνώση, τόση δύναμη ψυχής, αλλά και τόση ψυχραιμία όταν βρίσκονται αντιμέτωποι με δύσκολες καταστάσεις.

Μα σίγουρα θα έχετε προσέξει ότι οι καλύτερες συμβουλές προκύπτουν αυθόρμητα, χωρίς ιδιαίτερη σκέψη και ταλαιπωρία. Κι αυτό συμβαίνει γιατί κάθε συμβουλή πηγάζει από κάποιο βίωμα. Βίωμα το οποίο όταν αναπολείς, είτε σου προσφέρει ένα όμορφο χαμόγελο, είτε προκαλεί κάποιο ανεπιθύμητο συννέφιασμα στο πρόσωπο.

Οι συμβουλές που δίνει το κάθε άτομο, στην ουσία αντιστοιχούν σε προσωπικές εξομολογήσεις. Εξομολογήσεις για πράξεις του παρελθόντος, συνοδευόμενες από έγκλιση προστακτική, κατάλληλα διαμορφωμένες ώστε το αποτέλεσμά τους ν’ αποβεί όσο το δυνατόν πιο καρποφόρο. Δεν αποτελούν απλώς ένα μονόλογο με σκοπό την κάλυψη μιας υποχρέωσης, αποτελούν επεξήγηση ενός βιώματος του οποίου η αντιμετώπιση υπήρξε τόσο δύσκολη για εμάς, όσο και για το άτομο που το αντιμετωπίζει στο παρόν.

Μέσα απ’ αυτές παρουσιάζουμε μια πτυχή της δίκης μας ιστορίας, της οποίας ο επίλογος κατείχε υψηλή ή και χαμηλή θέση στην κλίμακα επιθυμιών. Αυτές είναι κι οι περιπτώσεις που μπορούμε να βάλουμε τον εαυτό μας στη θέση του άλλου περισσότερο από κάθε άλλη φορά, γιατί έχουμε ήδη βιώσει την κατάσταση.

Γι’ αυτό κι οι προτάσεις μας συνοδεύονται με «μην», για καταστάσεις που καλό θα ήταν να μην επαναληφθούν ή με «να», για καταστάσεις που η επανάληψή τους είναι ακριβώς αυτό που χρειάζεται το άτομο που ζητάει την εκάστοτε συμβουλή.

Για του λόγου το αληθές, κάθε τέτοια συμβουλή δίνει στο άτομο που την προσφέρει διπλή ικανοποίηση. Εκτός απ’ την ικανοποίηση που λαμβάνει ως αντάλλαγμα για τη βοήθεια που έδωσε, ταυτόχρονα εισπράττει την ικανοποίηση της εξομολόγησης. Γιατί, τι καλύτερο απ’ το να μιλάς για τα βιώματά σου σ’ ένα άτομο που μπορεί να τα κατανοήσει εξ ολοκλήρου;

Ανοίγεις αυτά τα κουτάκια στο μυαλό σου, εντός των οποίων κρατούσες σκέψεις που δεν περίμενες ποτέ να γίνουν κατανοητές. Αραδιάζεις το περιεχόμενό τους σε μορφή λέξεων κι αισθάνεσαι άμεσα την απώλεια του βάρους, που σου προσέθεταν.

Μιλώντας γι’ αυτές, συνειδητοποιείς όλο και περισσότερα πράγματα, τα οποία προσθέτονται από μόνα τους σαν ένα ακόμη λιθαράκι στο χτίσιμο της κατάλληλης συμβουλής. Οι εξομολογήσεις μας, όπως θα τις λέω από εδώ και στο εξής, μπορούν ν’ αποτελέσουν σωσίβιο σωτηρίας τόσο για τον πομπό, όσο και για το δέκτη.

Εξάλλου, όπως θα έχετε συνειδητοποιήσει, τις καλύτερες συμβουλές τις δίνουν αυτοί που έχουν τα περισσότερα βιώματα. Αυτοί που πάντα βρίσκουν ένα μάθημα να πάρουν μετά από κάθε κατάσταση. Αυτοί που δεν παραπονιούνται για τις δυσκολίες που έχουν αντιμετωπίσει, αλλά επιλέγουν να τις εξομολογηθούν στο κατάλληλο πρόσωπο, την κατάλληλη στιγμή.

Συντάκτης: Ελευθερία Ντισπυράκη
Επιμέλεια κειμένου: Αναστασία Νάννου