Η ηλικία είναι κάτι προσωπικό κι όσο μεγαλώνεις τόσο πιο δύσκολο είναι να την αποκαλύπτεις. Όσο είσαι μικρός το δηλώνεις με γεμάτα πνευμόνια, όταν όμως έχεις ξεπεράσει κάποιο όριο που λίγο ή πολύ είναι ταμπού, δυσκολεύεσαι να την ξεστομίσεις. Τότε ξεκινάνε τα αστεία γύρω από το πραγματικό νούμερο, αυτοσαρκάζεσαι και με διάφορες τεχνικές προσπαθείς να αποσπάσεις τον ενδιαφερόμενο από τη συγκεκριμένη απάντηση. Δεν απαντάς, αποφεύγεις. Ίσως να δώσεις κάποιες αόριστες απαντήσεις, ποτέ όμως την ακριβέστερη και το αφήνεις να αιωρείται.

Εκείνη την ώρα δε σε απασχολεί, αλλά μόλις έχεις δώσει το δικαίωμα να σε υποπτεύεται ο άλλος κι αυτομάτως να καταλάβει ότι αντιμετωπίζεις μια δυσκολία σ’ αυτήν την ερώτηση. Δεν είναι μόνο η δυσκολία της συγκεκριμένης ερώτησης, αλλά ότι ήρθες σε αμηχανία και κάπου εδώ, ίσως υπάρχει ο φόβος της απόρριψης. Σε ενδιαφέρει το άτομο απέναντί σου κι ανησυχείς ότι μπορεί να σε απορρίψει. Εν μέρει, αυτό αποτελεί πραγματικότητα, αν και στις μέρες μας έχει εξομαλυνθεί κατά κάποιο τρόπο, όμως, δεν παύει για τον περίγυρο να είναι τροφή για σχόλια. Σχόλια που θα επηρεάσουν αρνητικά πρώτα και κύρια εσένα και την ψυχολογία σου.

Αν όμως το εξετάσεις ορθά, έχει τη θετική του έννοια. Όταν η εκτίμηση που κάνουν στο πρόσωπό σου είναι διαφορετική από την πραγματικότητα, σημαίνει πως αποπνέεις νεότητα από φυσικού σου. Δηλαδή, αν εσύ απέχεις δεκαετία προς τα πάνω από το νούμερο που μόλις ακούστηκε, κάτι πάει πολύ καλά με το σώμα σου και τον αέρα σου. Είναι το γεγονός ότι μικροδείχνεις κι αυτό σε ανεβάζει. Είναι πολύ όμορφο συναίσθημα να φαίνεσαι άλλη ηλικία κι ουσιαστικά να δείχνεις πολύ νεότερος, όχι τόσο στο σώμα μα κυρίως στο μυαλό και την ψυχή σου. Σου προσθέτει αρκετά στην αυτοπεποίθησή σου και σε γεμίζει θετικότητα.

Δε νιώθεις ότι το πέρασμα του χρόνου σε κατατάσσει σε μια συγκεκριμένη κατηγορία, αλλά σε πλημμυρίζει ενέργεια κι ευφορία το ότι έχεις επιλογές. Είτε είναι οι πιο απλές, όπως ο τρόπος που ντύνεσαι, ο τρόπος διασκέδασής σου, ακόμα και τα άτομα που συναναστρέφεσαι. Επιλέγεις με βάση την ηλικία που αποπνέεις. Νιώθεις ότι ξεγελάς τον χρόνο, κάτι σαν παράταση στα νιάτα και το απολαμβάνεις.

Το καλύτερο είναι ότι το αίσθημα αυτό δεν έχει ημερομηνία λήξης, εκτός κι αν εσύ το αποφασίσεις. Νέος σταματάς να είσαι όταν αποφασίσεις να γεράσεις. Σίγουρα με τα χρόνια νιώθεις σοφότερος γιατί οι εμπειρίες σου, σου έχουν προσφέρει αρκετά. Αυτό έχει και το δικό του πλεονέκτημα, γιατί αποκτάς τη θέση σου στον κόσμο.

Είναι ένα όμορφο συναίσθημα, να φαίνεσαι και να είσαι νέος στο μυαλό και το σώμα. Έχεις τη σοφία και την ωριμότητα, νιώθεις επιθυμητός και το χαίρεσαι στο έπακρον, μα κρατάς και την ενέργεια και τη φωτιά των νιάτων. Σίγουρα οι στιγμές τις κρίσιμης ερώτησης θα σε φέρνουν σε αμηχανία, αλλά ακόμα και σ’ αυτές τις περιπτώσεις ξέρεις να ελίσσεσαι. Σε ανησυχεί, αλλά αυτό που σε ενδιαφέρει είναι το αποτέλεσμα. Δε θα σε απασχολήσει σε μεγάλο βαθμό, απλά θα δώσεις τη λογική ερμηνεία των πραγμάτων και θα το αφήσεις να προσπεράσει. Άλλωστε έχεις πετύχει να νικήσεις τον μεγαλύτερο εχθρό του κόσμου, το χρόνο κι αυτό από μόνο του αξίζει να το γιορτάζεις κάθε μέρα.

Συντάκτης: Αλεξάνδρα Τσότσου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου