Γνωριμία κινηματογραφική. Γεμάτη σπίθες να πετούν στον αέρα, φτερουγίσματα, ένταση, πάθος. Χημεία απ’την πρώτη στιγμή ρε αδελφέ.
Και μετά ο δεσμός. Φωτιά. Σαν τον χαρακτήρα και των δυο.
Αυτή με ένα δυναμικό προσωπείο να κρύβει την ευαισθησία της, την τρυφερότητα, την αγάπη που είχε ανάγκη να δώσει. Αυτός, ανασφαλής μα ανέμελος, ολόκληρος ένα πάθος που απλά περίμενε την σπίθα που θα το πάρει και να το σηκώσει.
Και έτσι και έγινε. Τον πήρε και τον σήκωσε.
Περνούσαν τη μέρα τους μαζί. Εκείνη μάζευε κάτι μικροπράγματα από το σπίτι της και πήγαινε στο δικό του. Από το πρωί μέχρι αργά το βράδυ.
Έκαναν τα πάντα μαζί. Διάβασμα, φαγητό, ύπνο, στιγμές αγάπης. Δικές τους, ολόδικες τους. Από’κείνες που έβλεπες τον Φρέντι Πρινς Τζούνιορ σε ρομαντικές κομεντί στα 90s και μονολογούσες «όχι ρε πούστη, δεν γίνεται να γίνονται στα αλήθεια αυτά. Μόνο στις ταινίες!». Και όμως γίνονταν. Και αυτοί τις ζούσαν.
Θαμπωμένοι και οι δυο. Να ζουν παραμύθι επί γης. Νύχτες κάτω από τα αστέρια, νύχτες με αστέρια, τα πάντα όλα.
Εκεί όμως άρχισαν τα στραβά. Ναι, στο απόγειο του έρωτα. Εκείνος ανασφαλής, εκείνη να δυσκολεύεται να εμπιστευτεί. Σαν να λέμε σπίρτο στο γκάζι. Έκρηξη. Και έγινε.
Και μετά καβγάδες. Να βλέπεις τον έρωτα να’ναι εκεί, να ζει μαζί τους και να προσπαθεί εκείνη να τον σώσει. Αυτός σε σοκ. Δεν περίμενε ποτέ πως θα αγαπούσε τόσο βαθιά που θα του στοίχιζε την ζωή του. Γιατί ήταν η ζωή του. Τον έμαθε να ζει, να διεκδικεί, να έχει την απαίτηση να παίρνει όχι μόνο να δίνει.
Ο έρωτας διεκδικεί πίσω όμως το βέλος του. Εκείνος να μην μπορεί να συνέλθει και αυτή να κουράζεται. Φωνές, εκρήξεις, σιωπηλά κλάματα να ακούγονται στη διαπασών στις ψυχές τους. Έχαναν τον εαυτό τους.
Και όσο και αν είχαν ορκιστεί με την αφέλεια του ερωτευμένου μυαλού «όπου και αν καταλήξει η ιστορία μας, θα σ’αγαπώ για πάντα» να που ο όρκος ξεθώριασε.
Ήρθε το τέλος. Όσο και αν αγαπήθηκαν. Όπως έρχεται πάντα.
Η Αγάπη, η λατρεία να γίνεται θυμός, αγανάκτηση με σταγόνες μίσους.
Μίσος γιατί ενώ οι ψυχές ενώθηκαν, τα σώματα θα έχουν πάντα τα σημάδια από τις νύχτες που πέρασαν μαζί δεν μπορούσαν να ήταν μαζί. Απλά δεν μπορούσαν….
Ένας έρωτας κινηματογραφικός χωρίς happy end.
Συντάκτης: Βάσσος Κυριακού
