Νύχτα κι εγώ να χαζεύω στον υπολογιστή μου, δίχως να περιμένω τίποτα από κανέναν. Χαλαρώνοντας παρέα με τη αφεντιά μου, η μόνη συντροφιά μου η μουσική που παίζει σιγανά. Τέτοιες ώρες, που δεν έχω τίποτα να κάνω, απολαμβάνω την αυτοκριτική μου. Σκέφτομαι τι κάνω στη ζωή μου, τι πραγματικά θέλω από αυτή, ποιοι στα αλήθεια είναι δίπλα μου και ποιοι δεν ήταν ποτέ. Εναποθέτω τους στόχους και παίρνω νέες αισιόδοξες αποφάσεις για το μέλλον σε κάθε τομέα. Κάτι τέτοιες άκυρες ώρες, λοιπόν, εμφανίζεσαι εσύ. Μια ειδοποίηση που χτύπησε στο κινητό μου σπάει αυτή την ηρεμία της νύχτας μου. Πάνω που πήγαινα να κάνω ένα βήμα παραπέρα, εμφανίζεσαι εσύ.

Ένα μήνυμα∙ τι σημασία να έχει τώρα; Πλέον είναι αργά, τις αποφάσεις μου τις έχω πάρει. Όχι, δεν είναι θέμα εγωισμού, είναι σκέτη αδιαφορία. Τα μηνύματά σου δε μου λένε τίποτα πια. Κάθε λέξη που γράφεις δε με αγγίζει και ρίχνοντας μια ματιά στα προηγούμενα ούτε αυτά μπορούν να με επηρεάσουν πλέον, ανήκουν στο παρελθόν, εκεί που ανήκεις κι εσύ. Έξω απ’ το παρόν μου. Το τώρα είναι για αυτούς που έχουν όνειρα και φιλοδοξίες. Για εκείνους που τολμούν να ρισκάρουν αψηφώντας τον κίνδυνο και τις συνέπειες των πράξεών τους. Για αυτούς που επιλέγουν να ζήσουν, όχι για τους δειλούς.

Ήμουν πάντα εκεί για σένα, σε στήριζα, σε προστάτευα, σε συμβούλευα, σου έλεγα κατάματα όσα πίστευα, ήσουν κομμάτι του εαυτού μου, μέρος της καθημερινότητάς μου. Ήξερα πως έχω κάποιον δίπλα μου που μπορώ να βασιστώ, να εμπιστευτώ, να τρέξω σε ‘κείνον σε κάθε δύσκολη στιγμή μου.

Μέσα σε μια μέρα τα γκρεμίσαμε όλα, διαλύσαμε αυτό που είχαμε κι αποφασίσαμε να τραβήξουμε χωριστούς δρόμους. Λυπάμαι, αλλά όλα τα παραπάνω ένα μήνυμά σου δε θα τα φέρει πίσω. Μάταια προσπαθείς. Ένα μήνυμα δεν μπορεί να με κάνει να αλλάξω γνώμη. Άλλωστε, οι πράξεις είναι αυτές που μετράνε κι όχι τα λόγια.

Ένα μήνυμα για κάποιους μπορεί να σημαίνει πολλά, για μένα τίποτα. Ένα μήνυμα που υπό άλλες συνθήκες θα καθόμουν και θα ανέλυα κάθε του λέξη και συλλαβή, τώρα δε με αφορά καν. Ένα μήνυμα που κάποιοι μπορεί να το περίμεναν μέρες, μήνες, χρόνια, εγώ ούτε το ήθελα ούτε το προσδοκούσα από εσένα. Ένα μήνυμα που κάποιοι θα το διάβαζαν τόσες φορές μέχρι που θα το μάθαιναν απ’ έξω με κάθε λεπτομέρεια στις τελείες και τα κόμματα, εγώ θα πατήσω το delete χωρίς καν να το έχω διαβάσει.

Γι’ αυτό, λοιπόν, μάταια προσπαθείς, τα πάντα έχουν αλλάξει κι έχω αλλάξει κι εγώ μαζί τους. Κάνε ό,τι καταλαβαίνεις. Αν θες να στείλεις άλλα δέκα μηνύματα, στείλε τα, αν θες να σταματήσεις την προσπάθεια, κάνε το. Για μένα το αποτέλεσμα θα είναι ίδιο, δεν πρόκειται κάτι να αλλάξει.

Λυπάμαι που γίναμε έτσι. Ξέρω, έχω κι εγώ μερίδιο ευθύνης, αλλά δεν κοιτάω πίσω. Τα μεγάλα λόγια δεν αρκούν για να με γυρίσουν πίσω. Το μόνο που καταφέρνουν τα μηνύματά σου είναι να ταράζουν την ηρεμία μου, έτσι κι απόψε.

Οι λέξεις σου δε με συγκινούν και τα λόγια είναι ξεπερασμένα. Μόνο οι πράξεις καθορίζουν την πορεία μιας σχέσης. Γι’ αυτό μην περιμένεις απάντηση. Καλό σου βράδυ!

Συντάκτης: Λιάννα Σεραφείμ
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη