Βρήκες επιτέλους αυτό που έψαχνες στη ζωή σου κι ενίοτε δηλώνεις πως ζεις την απόλυτη ευτυχία. Παρ’ όλα αυτά κάτι μέσα σου σε τσιγκλάει και δε σ’ αφήνει να το χαρείς, αφού σε κατατρώει μια σκέψη. Μήπως αυτός ο άνθρωπος δεν είναι για σένα; Μήπως κάνει και σ’ εσένα ό,τι και στις προηγούμενες σχέσεις του;

Είχες την πεποίθηση ότι οι άνθρωποι αλλάζουν με τον καιρό και τις εμπειρίες. Όσο μεγαλώνουν ανακαλύπτουν νέες πτυχές του εαυτού τους, διορθώνουν τα παλιά τους λάθη και δημιουργούν μια νέα πραγματικότητα στην οποία αποφασίζουν να ζουν. Το ξέρεις αυτό, αλλά και πάλι η ίδια σκέψη γυρνά στο μυαλό σου. Μήπως το παρελθόν κάποιου τον καθορίζει και τον στοιχειώνει για πάντα; Κάποτε η ανασφάλεια αυτή σε εξουσιάζει, μη αφήνοντάς σε να δεις τα πράγματα καθαρά.

Σκαλίζεις το παρελθόν κάποιου που σ’ ενδιαφέρει θέλοντας να μάθεις όσα περισσότερα μπορείς κι υπερασπίζεσαι τον εαυτό σου λέγοντας πως οφείλεις να ξέρεις για να σε προστατεύσεις, να ‘χεις μια εικόνα του τι να περιμένεις. Κι αν ακολουθεί στις σχέσεις του ένα συγκεκριμένο μοτίβο, αυτό σημαίνει πως ξέρεις ήδη το τέλος σας; Μα το παρόν και το μέλλον κάποιου δεν προσδιορίζονται απ’ τις επιλογές του παρελθόντος του.

Μπορεί στο παρελθόν του να αγάπησε τόσο κάποιον ώστε να ταξίδεψε στην άλλη άκρη της Γης για μια αγκαλιά. Μπορεί ο ίδιος άνθρωπος, για κάποιον άλλο να μην έκανε ούτε βήμα, να του φέρθηκε εγωιστικά και να τον πλήγωσε, χωρίς καν να αισθάνεται τύψεις για τη συμπεριφορά του.

Ίσως κάποτε να πάλεψε πολύ για να κερδίσει ένα χαμόγελο ή για να αποδείξει ότι αξίζει μια δεύτερη ευκαιρία, για ένα πρόσωπο να ξεπέρασε τον εαυτό του. Ίσως απ’ την άλλη, να μη βρέθηκε κανείς να τον συγκινήσει, να φερόταν έτσι χλιαρά κι αδιάφορα, σε σχέσεις επιφανειακές με συντρόφους κάθε άλλο παρά μόνιμους.

Φταίνε οι υπερβολικές προσδοκίες κι η ανυπομονησία της αρχής, φταις κι εσύ που ρωτάς παντού πώς ήταν σε προηγούμενες σχέσεις –ερωτικές ή φιλικές– για να μάθεις όσα περισσότερα μπορείς προκειμένου να προβλέψεις κινήσεις, που θα τις απολάμβανες περισσότερο αν τις άφηνες να σ’ αιφνιδιάσουν.

Όσα στοιχεία κι αν συγκεντρώσεις, κανένα απ’ αυτά τα παραδείγματα δε δηλώνει πως ό,τι έκανε παλιά θα το κάνει απαραίτητα και σε σένα. Αν η εικόνα του στο παρελθόν ήταν θετική, ήθελες αυτές τις ιστορίες σαν εγγύηση πως θα σου φερθεί το ίδιο καλά, ενώ αν ήταν αρνητική πνιγόσουν μες στην καχυποψία σου και την ανασφάλεια πως η ιστορία θα επαναληφθεί. Μα όλα αυτά είναι υποθετικά σενάρια και μάλιστα στηριγμένα σε χρόνο παρελθόντα, άρα αναξιόπιστα.

Όντως οι άνθρωποι δεν αλλάζουν εύκολα. Σίγουρα, όμως, εξελίσσονται κι ο καθένας που συναντούν τους ωθεί στο να εμφανίσουν μια διαφορετική εκδοχή του εαυτού τους. Είσαι με τον άλλον ό,τι σου βγάζει να ‘σαι. Άλλοι σου εμπνέουν τον καλύτερο εαυτό σου γιατί η αγάπη τους σε βελτιώνει. Άλλοι, πάλι, βγάζουν τη χειρότερη πτυχή σου, ίσως γιατί μόνο εκείνη την πλευρά σου μπορούν να διαχειριστούν.

Δε θα ήθελες να κριθείς απ’ τις επιλογές που έκανες στο παρελθόν σου, σωστές ή λάθος ήταν δικές σου. Μην κρίνεις περασμένες συμπεριφορές κάποιου άλλου, δεν ήσουν εκεί, δεν ξέρεις καν τι οδήγησε σ’ αυτές. Είναι το παρελθόν κι  είσαι το παρόν.

Φτιάξτε ένα υπέροχο «τώρα» για σας και βγάλε απ’ το μυαλό τη σκέψη του τι θα μπορούσε να συμβεί. Ο χρόνος θα δείξει…

Συντάκτης: Κατερίνα Μάρου
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη