Δεν μπορούν όλοι να είναι όλη την ώρα χαρούμενοι, στεναχωρημένοι, νευριασμένοι ή σε διάθεση για συζήτηση. Συνήθως, αυτό δεν αποτελεί πρόβλημα στην επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων, η ποικιλία στα συναισθήματα δηλαδή, επειδή είναι ο καθένας ελεύθερος να εξηγήσει τι σκέφτεται κι αυτό να γίνει σεβαστό από το άλλο πρόσωπο. Βέβαια, υπάρχουν κι οι φορές που ξεχνάμε να εξηγήσουμε πώς νιώθουμε και περιμένουμε το άλλο άτομο να χρησιμοποιήσει τις μαντικές του ικανότητες -που εννοείται πρέπει να έχει- για να καταλάβει τι μας ενοχλεί, τι μας ευχαριστεί ή τι διάθεση έχουμε εκείνη τη στιγμή.

Έτσι, οι παρεξηγήσεις στην επικοινωνία διογκώνονται. Αλλά υπάρχει και χειρότερο κι αυτό δεν είναι άλλο από την επιλογή να μαλώσεις, να εκφράσεις παράπονο, δυσαρέσκεια, μούτρα, μέσα από μια οθόνη. Μια οθόνη που ανήκει στον υπολογιστή ή το κινητό ή το τάμπλετ μας κι αποτελεί ένα παράθυρο σ’ έναν άλλον κόσμο, ενώ ταυτόχρονα μας ενώνει και μας χωρίζει με τους ανθρώπους μας και την πραγματικότητα.

Πολλές είναι οι δυνάμεις που κυριαρχούν σ’ αυτόν τον κόσμο και μία απ’ αυτές είναι κι η δύναμη του πληκτρολογίου. Ναι, αυτό το τόσο δα πραγματάκι με τα κουμπιά, έχει μια εξουσία που μπορεί να ανταγωνιστεί πολλές άλλες εκεί έξω. Σου χαρίζει ανωνυμία, αυτοπεποίθηση και την ψευδαίσθηση κυριαρχίας. Σε κάνει άτρωτο, παντοδύναμο και χρήστη μιας γλώσσας που θα σου χαρίσει επάξια τον τίτλο αυτού που έχει δίκιο.

 

 

Ο καβγάς πίσω από το πληκτρολόγιο σου δίνει τη δύναμη να πεις όλα όσα θα ήθελες να πεις κι από κοντά αλλά διστάζεις, οτιδήποτε σκέφτεσαι αλλά φοβάσαι να το ξεστομίσεις αν κοιτάζεις τον άλλον κατάματα. Υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να ξέρεις a priori ότι αυτό που θα πεις θα στεναχωρήσει και να θέλεις να αποφύγεις μια άβολη συνάντηση, μια απογοητευμένη φάτσα, μια διαφωνία που θα χρειαστεί να τσεκάρεις τα αντανακλαστικά σου. Οπότε το πληκτρολόγιο σου δίνει αυτή την απόσταση που σε κάνει να νιώθεις ότι δεν έχεις πει κάτι κακό, δεν έχεις κάνει κάτι μεμπτό για το οποίο πρέπει να αισθάνεσαι άσχημα. Σε κάνει, ταυτόχρονα, να μη λυγίσεις μπροστά στην τακτική σου, να μην επηρεαστείς.

Ίσως ένα ξεμπέρδεμα μέσω πληκτρολογίου να μας δείχνει πως δε μας ενδιαφέρει πραγματικά ο άνθρωπος αυτός, οπότε αισθανόμαστε ανία ακόμα και για να διαθέσουμε λίγο από τον χρόνο μας για να βρεθούμε από κοντά και να συζητήσουμε όσα μας απασχολούν προκειμένου να βρούμε μια λύση. Δε δίνουμε εξηγήσεις κι αφήνουμε εσκεμμένα να χαθούν ή να μείνουν στη σιωπή άνθρωποι που για τον έναν ή τον άλλον λόγο έπαψαν να είναι τόσο σημαντικοί για μας. Το πληκτρολόγιο μας χαρίζει το θάρρος αυτό που χρειαζόμαστε για να τους πούμε όσα επιθυμούμε και ταυτόχρονα μας αφήνει την τέλεια διέξοδο όταν τα πράγματα ζορίσουν, να μη ζοριστούμε κι εμείς μαζί τους.

Να μιλάς στους ανθρώπους που σ’ ενδιαφέρουν κι έξω από το πληκτρολόγιο. Να τους χαρίζεις διαφωνίες τίμιες. Καλή η δύναμη της γραφής από απόσταση, αλλά όλα λύνονται καλύτερα και πιο ντόμπρα από κοντά. Ακόμα κι αν δε σε αφορά και πολύ, δείχνει πολλά για τον χαρακτήρα σου να χρησιμοποιείς το πληκτρολόγιο για να πληγώσεις κάποιον ή να υπερασπιστείς τον εαυτό σου απέναντί του. Με το πιο βασικό απ’ όλα, να νομίζεις πως τον ελέγχεις, ενώ τελικά σε ελέγχει αυτός και σε έχει κερδίσει ήδη. Γιατί πολύ απλά υπήρξες δειλός για να τον αντιμετωπίσεις.

 

Θέλουμε και τη δική σου άποψη!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!

Συντάκτης: Κατερίνα Μάρου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου